Kerstmis in Canada

Terwijl Yvonne en Patrick de kerstdagen bij familie in Nederland hebben gevierd heb ik (Frank) m'n eerste Canadese kerst meegemaakt. Eerste kerstdag na het ontbijt samen met Ryan een grote wandeling gemaakt in het bos. De wereld zag er sprookjesachtig mooi uit, een dikke laag sneeuw met een strakblauwe lucht en een lekker warme zon, ook al was het -15. Jammer dat ons fototoestel een paar duizend kilometer verderop ligt.
Beide kerstdagen was ik uitgenodigd om bij kennissen te komen eten. Gisteren had ik een schaal zelfgebakken oliebollen meegenomen (ja ik weet het, een paar dagen te vroeg) omdat Matt ze ooit wel eens had gegeten. Ze waren echt lekker dus ik ga deze week weer even naar de Nederlandse winkel om nog een pak Koopmans te halen. Want ook oud en nieuw zit ik niet in mijn eentje, mijn jongste broer Hans had vorig weekend spontaan bedacht om komende week op bezoek te komen. Morgenmiddag komt hij aan in Calgary. Ik kijk er echt naar uit om hem een stukje van ons leven hier te laten zien, maar ook lekker samen op de bank hangen bij de open haard met een drankje en een hapje.
Intussen is de kamer van Patrick bijna klaar, nog een paar schappen in de nieuwe kledingkast en klein beetje schilderwerk. Dus helemaal geen tijd om eenzaam de feestdagen door te komen. En de wetenschap dat Patrick en Yvonne een fijne tijd in Nederland hebben doet me goed.

Nederland

Eindelijk een berichtje vanuit het natte en met sneeuw bedekte Nederland. Nadat Patrick op donderdag 17 december al in Nederland was aangekomen, ben ook ik (Yvonne) op dinsdag de 22e december op Schiphol geland. Mijn reis is wel met wat tegenslag verlopen. Allereerst vertrok ik bijna 2 uur te laat uit Calgary waardoor ik in Frankfurt de aansluiting op het vliegtuig naar Amsterdag mis liep. Eenmaal in Amsterdam aangekomen bleek dat mijn bagage niet was meegekomen. Vervelend, maar het is niet anders.
Patrick was al een week eerder vooruit gegaan, omdat hij graag mee wou doen met het Oliebollentoernooi van WYBA in Wijchen. Het basketbaltoernooi dus. Vanuit de school van Patrick was er geen probleem. Het ontvangst was zowel voor Patrick als voor mij geweldig. Heerlijk om iedereen weer even te zien, en even te knuffelen. En ja, ook een bezoekje aan het CPH voelde goed. Blij dat ik (Yvonne) ook daar even ben geweest.
Het mooiste was het moment dat ik bij mijn vader op bezoek kwam. Wat fijn dat hij er zo goed uit zag. En die ondeugende twinkeling in zijn ogen was genoeg voor mij. Monique (mijn oudste zus) was de enige die niets afwist van mijn (0nze) komst. Omdat zij 30 december 50 jaar wordt, vonden we het leuk om onze komst als een verrassing te bewaren. Dit is ook de reden waarom we niet eerder iets op het blog hadden vermeld.
Vanochtend werd het eerste vermiste pakketje bezorgd. Helaas was dit nog niet mijn koffer maar alleen een van de cadeautjes. Dus, loop ik met de Kerstdagen niet in mijn beste Kerstkleren rond. Maar ja, wat geeft dat?

Dank u wel Sinterklaas!

Vandaag werd nog een pakketje bezorgd vanuit Spanje, van Sint en Piet. Met daarin allerlei lekker snoepgoed, een CD en een gedicht. Een beetje later dan 5 december maar gelukkig op tijd, voordat de kerstman hier zijn lading komt brengen. Dank je wel Sinterklaas, We zullen er van genieten!

"Beste Frank, Yvonne en Patrick,
Sinterklaas is weer in Nederland en gaat alle families af,
Laatst raakte hij wat in de war, dit wordt echt een beetje maf,
In Wijchen hoort toch ook een familie Bauer te wonen?
Of hebben de Pieten hem bij de neus genomen?
Dan maar informeren bij familie en goede bekenden,
Ooh, ze zijn geemigreerd naar Canada, dan het kado maar per post verzenden,
De tijd rond 5 december associeer je met bekende smaken,
van marsepein en pepernoten, deze mogen niet in de vergetelheid raken.
Daarom heeft de Sint na het bakken, spontaan
wat lekkers voor jullie in een doosje gedaan.
En o ja, nog een cd van Nederlandse grond,
die goed is te beluisteren, op een kille winteravond.
De hele zending was al met al een hele expeditie,
geniet daarom lekker van deze Nederlandse traditie.
Liefde Sint en Piet"

Blij dat we hier wonen

Om half negen vanochtend zagen we via het blog dat het in Nederland kouder is dan in Red Deer! Blij dat we hier wonen. Inmiddels hebben we begrepen dat het verkeer in Nederland ook behoorlijk ontregeld is door het winterse weer. Bij Curves werd verteld dat Nederland alweer in de ban is van de Elfstedentocht. Is dat zo? In Sylvan Lake is het meer van Evert alweer dichtgevroren, en nodigt ook uit om op te gaan schaatsen. Maar ook dichterbij huis kunnen we de schaatsen onderbinden. Het is nu Kerstvakantie, dus die ijsbaantjes zullen vanaf nu wel goed gebruikt worden.

Zoek de verschillen

De afgelopen weken hebben we een aantal keren een foto gemaakt van de voorkant en achterkant van ons huis. Op bijgaande foto's is te zien dat er weer sneeuw is bijgekomen!

Zelfs voor Canadezen te koud

Patrick's field trip met school is niet doorgegaan. Toen hij vanochtend vroeg op school kwam vertelde de docent dat het te koud was. De thermometer gaf -35 aan! Onverantwoord om dan een aantal uren te gaan langlaufen. Dus was hij om 8 uur weer thuis en hebben we allemaal lekker lang kunnen uitslapen. Elk nadeel heb z'n voordeel.

Winterwonderland

Nog steeds sneeuwt het. Elke dag moeten we de toegang naar garage en voordeur schoonvegen. De achteruitgang kunnen we niet meer gebruiken. En ook de tuinkast is voorlopig niet toegankelijk. Daar ligt bijna een meter sneeuw voor de deur!
De wegen zijn af en toe redelijk begaanbaar. Het blijft spannend. Sommige wegen lijken op enorme zandpaden. Al slingerend kom je wel waar je zijn moet, maar toch! En overal in de wereld zijn er dan nog van die i................n die denken dat ze wel de maximale snelheid kunnen blijven rijden.
Op veel plaatsen ligt de sneeuw hoog op een bult geschoven. Veel parkeerplaatsen bij winkels hebben zo'n enorme skiberg voor de deur.
Gisterenmiddag was het voor de eerste keer weer dat we met de kinderen van de BSO naar buiten konden om te spelen. Het was niet al te koud en de zon was aanwezig. Leuk om te zien hoe de kinderen zich hier vermaken met deze enorme hoeveelheid sneeuw. Een sneeuwpop maken lukt niet echt. Daar is de sneeuw niet geschikt voor. Maar de enorme sneeuwbulten nodigen wel uit om er vanaf te glijden of in te graven zodat er een soort iglo ontstaat.
Voor Frank is deze week slecht begonnen, zijn baan is opgezegd. Zijn werkgever kan zich geen verkoper in Red Deer meer veroorloven nu er zo weinig heftrucks worden gekocht. Hij heeft nu tijd om de oprit schoon te houden, Patrick's slaapkamer te renoveren, te solliciteren en te lezen. Niet echt de bedoeling, maar het is niet anders.
Patrick is inmiddels gestart met het basketbalseizoen. Gisteren en vandaag doen ze mee aan een toernooi bij Notre Dame High School hier in Red Deer. De eerste wedstrijd hebben ze gisteren gewonnen. Een spannende wedstrijd volgens Patrick en Frank. Met 1 punt gewonnen. Ook Hunting Hills High School heeft de eerste wedstrijd gewonnen. Chris speelt in dit team. Vandaag spelen de beide teams tegen elkaar. Zal ook wel weer een spannende wedstrijd worden. Het is jammer dat Patrick nog steeds erg veel last heeft van zijn heup. Regelmatig gaat hij nu naar de fysiotherapeut en aansluitend naar de masseur om de pijn te verminderen.
Morgen en maandag heeft hij zijn ski-field-trip voor school. Verplicht om aan deel te nemen, want ook dat telt mee voor zijn eindcijfer. Dus, moet er dadelijk nog eerst even een skibroek gekocht worden. Want een joggingbroek of spijkerbroek bij deze temperaturen is niet echt verstandig.
Yvonne heeft de afgelopen weken een beetje ervaren hoe hier Kerst wordt gevierd. Op het werk werden lootjes getrokken voor een Secret Santa. Alle medewerkers (35) kregen de gelegenheid om deel te nemen. Vanaf het moment van de trekking tot gisterenavond kon je de betreffende persoon verwennen met cadeautjes. Gisterenavond was de afsluiting in een restaurant waar de laatste cadeautjes werden gegeven. En dinsdagavond was er een vergadering van het werk, waar alle medewerkers een kerstcadeau van het werk kregen. Aansluitend was er een potluck en giftexchange. Voor een potluck brengt iedereen iets te eten mee. En bij een giftexchange brengt iedereen een aardigheidje mee. Via een leuke manier krijgt iedereen de kans een cadeautje te bemachtigen en mee te nemen naar huis.

Sneeuw, sneeuw en sneeuw

Veel sneeuw, veel wind en -11 graden. Best koud! Ryan heeft veel lol in de sneeuw. We hadden gedacht dat hij nu wel zijn laarsjes aan zou willen hebben, maar niet dus. Af en toe steekt alleen zijn koppie nog boven de sneeuw uit. Maar hij blijft het leuk vinden en springt dol enthousiast door de hoge sneeuw. De straten zijn zo goed als ongebegaanbaar. Zie de diaserie!

Ons uitstapje naar Calgary, de schaatswedstrijden, hebben we maar afgelast voor ons zelf. Het is te gevaarlijk om er naartoe te rijden. Wel jammer. In plaats van kijken naar de schaatswedstrijden, hebben we vanavond een onverwachtse Sinterklaasavond. Ook leuk.

Ja dus!

De winter is begonnen. De sneeuw van maandag ligt er nog. De wegen waren al niet al te best begaanbaar, maar vandaag is het nog slechter. Sinds 7 uur vanochtend sneeuwt het al. Toen ik om 10.30 uur vrij was van mijn werk (vandaag zijn de kinderen vrij van school, dus zijn ze de hele dag bij de BSO), lag er al een pak sneeuw van meer dan 10 cm. Het naar huis rijden was niet echt prettig. De bedoeling was dat Patrick vandaag met zijn schoolteam weer naar Edmonton zou rijden, maar helaas. Het is afgelast. Gisteren waren ze al in Edmonton, maar zijn na de wedstrijd naar huis gekomen. Ze zouden daar vanavond overnachten in een Hotel. Het is te gevaarlijk om de snelweg op te gaan. Op de radio waarschuwen ze telkens om niet de snelweg op te gaan. Er zijn al zoveel ongelukken gebeurd daar. Ik hoor net dat de snelweg zelfs is afgesloten! Patrick baalt als een stekker dat de wedstrijd is afgelast.

Het is de bedoeling dat we morgen naar Calgary gaan voor de schaatswedstrijden. Maar of dat doorgaat, dat bekijken we morgenochtend wel. Vandaag zou het niet gelukt zijn.

Zou de winter nu dan echt begonnen zijn?

Elke dag is via de radio goed bij te houden hoe warm (koud) het in Red Deer is, hoeveel zonuren er verwacht worden, maar ook hoeveel sneeuw er verwacht wordt. Gisteren kwam de melding dat er zo'n 5 centimeter sneeuw verwacht werd. Rond de middag begon het licht te sneeuwen, niet anders dan dat we in Nederland gewend zijn. Maar tegen 15.00 uur veranderde deze lichte sneeuwval in een complete sneeuwstorm. Niet het juiste moment om eens lekker een ritje in de auto te gaan maken. Maar wat als je naar huis wil gaan? Tja, dan moet je wel. Patrick was verstandig en liet de auto bij school staan. Steven, meer ervaren chauffeur, bracht Patrick naar huis. Frank is al glijdend met de auto van zijn werk naar huis gekomen. De wegen leken meer op ijsbanen. Vandaag is het niet veel anders. Ok, de wegen zijn begaanbaar, maar niet veilig. Er wordt hier wel gestrooid, maar dan met zand en steentjes. Af en toe voel je de auto onder je wegglijden. Natuurlijk zijn er van die malloten die denken dat de auto wel op de juiste koers blijft, en rijden als maniaken tussen de andere auto`s door. Gelukkig zijn niet alle chauffeurs zo. Gisteren kon Ryan nog wel lekker genieten van de sneeuw. Eens zien of hij het zometeen ook nog leuk vindt. Het vriest nu wat meer, dus de sneeuw zal wel aan zijn pootjes blijven plakken en zeer gaan doen. Tijd voor de laarsjes van Ryan!

Het autootje van `Pieter Post` (tenminste, zo hebben wij hem genoemd)!

Prijsvergelijking

Via Margreet kwamen we aan het adres van een kaasboerderij in Sylvan Lake. Niet ver van Red Deer dus. Een tijdje geleden hebben we daar voor de eerste keer kaas gehaald; Jong belegen Goudse kaas. Afgelopen zaterdag ging ik voor een workshop naar Rimbey en kwam dus weer voorbij die kaasboerderij. Maar weer even 2 kilo kaas gekocht. Een dag eerder moest ik tanken. Laat de prijs van een volle tank nu gelijk zijn aan 2 kilo belegen Goudse kaas! Willen jullie natuurlijk weten wat een volle tank benzine kost. Nou, 40 dollar!

Zie http://www.sylvanstarcheese.ca/

Kerstman

Dinsdag waren we bij de intocht van de Kerstman. Nooit geweten dat de Kerstman net als Sinterklaas een echte intocht meemaakt. Om precies 6 uur, dinsdagavond, werd de kerstverlichting in de gemeentetuin aangestoken. Patrick en ik waren precies op tijd. Het publiek was aan het aftellen, 5,4,3,2,1 en met een handbeweging waren alle bomen verlicht. Meteen daarna begon de parade. Voorop een geweldige muziekband en een soort majorettes. De eerste rij van die majorettes droegen een 'nep' olympische vlam in plaats van een majorettestok. De groep (5 rijen dik) droegen vaandels. En daarna volgde de muzikale groep. Indruk maakte de persoon in de rolstoel die dwarsfluit bespeelde. Zijn partner (die de rolstoel duwde) liep in dezelfde pas als de rest van de groep. Geweldig toch. Na deze muziekopgroep volgden een aantal auto's, wagens en bussen. Een van de bussen was een schoolbus. Ik neem aan van een international school. Er stond namelijk in allerlei talen Zalig Kerstfeest op. Helaas hadden ze nog wel wat moeite met het nederlands: Zalig Kerstfeast! Als laatste van de groep kwam de Kerstman in zijn wagen met twee paarden ervoor. De kinderen vonden het natuurlijk geweldig. In de gemeentetuin was ook vanalles te doen. Steltenlopers, een mannenkoor en de deelnemers van de optocht liepen waren daar aanwezig. De Kerstman was natuurlijk het hoogtepunt.

Bezoekje aan een nieuw winkelcentrum

Zaterdag zijn Frank en ik naar de nieuwe shoppingmall in Balzac geweest. Balzac grenst aan Calgary. Voor ons dus ruim een uur rijden. Patrick blijft liever thuis. Voor de avond heeft hij afgesproken om in de Collicut te basketballen met Steven, Jaden en Chris. Er zijn meer mensen die die dag hebben uitgekozen om naar de Mall te gaan. Je kunt er als het ware over de koppen lopen. Veel mensen zijn al druk aan het inkopen voor de Kerstdagen. Na twee uurtjes ronddolen door dit immense winkelcentrum, zijn we blij dat we weer lekker buiten staan en kunnen genieten van het mooie weer. Via een soort B-weg (Provinciale weg) rijden we terug naar Red Deer. Terwijl de zon langzaam ondergaat en het steeds donkerder wordt proberen we de weg terug te vinden. Het is maar goed dat we een kompas in de auto hebben. Zo weten we in elk geval dat we in de goede richting rijden!

11 November - Remembrance Day

De elfde van de elfde, voor sommigen in het zuiden van Nederland de start van het carnavalsgebeuren. Maar voor alle Canadezen is het de dag om alle slachtoffers te herdenken van alle oorlogen waarbij het land betrokken is (geweest).

Op 11 november 1918 werd om 11 uur 'sochtends de eerste wereldoorlog ten einde verklaard. Sindsdien worden op deze dag ieder jaar herdenkingsdiensten gehouden. Patrick had gisteren een bijeenkomst op school en Yvonne en Frank zijn vanochtend naar de ijshockey arena geweest, die afgeladen vol was met mensen uit Red Deer. Een erg indrukwekkende bijeenkomst waar jong en oud samen stilstaan bij de prijs die betaald is en nog steeds wordt voor vrede in de wereld. De oudste veteraan dit jaar was 94 jaar. En in de dagen voor Remembrance Day loopt bijna iedereen met een poppy (klaproos) opgespeld. Heel goed dat hier eens per jaar uitgebreid bij stilgestaan wordt, vrede is niet iets vanzelfsprekends voor iedereen in de wereld.

Ryan's vriend

Meestal ligt Ryan lekker binnen voor de schuifpui te luieren. Maar als hij in de tuin is, en de hond van de buren weet onder de houten schutting door te kruipen dan is het feest. Geen idee hoe de hond heet, maar dat maakt ook niet uit. Het is duidelijk dat het een zij is, maar meer weten we niet. Gelukkig snapt Ryan niet hoe zijn vriendin in onze tuin komt. Dat laten we maar zo!

Red Deer is klaar voor de winter

De bomen zijn bijna kaal, de meeste wegwerkzaamheden zijn op tijd af, de klok is weer een uur terug gezet en de buitenijsbanen zijn opgezet. Met andere woorden Red Deer is klaar voor de winter. Op verschillende pleintjes in de woonwijken waar in de zomer gebasketbald en getennist wordt zijn houten boardings opgezet waar straks buitenijsbanen zullen verschijnen. Zelfs op de parkeerplaats van de binnenarena. Wij hebben de schoorsteen van de open haard laten schoonmaken om volop te kunnen stoken (en zwarte piet naar binnen te laten, wantje weet maar nooit...).

Halloween 2009

Na wat freubelen in de afgelopen week is dit het resultaat. Wel leuk om een aangeklede gevel te hebben. We zijn benieuwd naar vanavond. De avond waarop de kinderen verkleed langs de deuren gaan. Patrick kwam met het verhaal thuis dat er in Noord Amerika elk jaar voor 5 miljard aan snoep verkocht wordt in verband met Halloween! Tijdens een van de lessen op school is hierover gesproken. Wat zou je in een Derde Wereld land met zo'n bedrag kunnen doen! Dit gegeven zet je wel aan het denken.

Griepvirus, levensverzekering en basketball

Griepvirus
Het lijkt erop dat het griepvirus ook hier in Red Deer om zich heen aan het slaan is. Maandag was er een mogelijkheid om je te laten inenten. Wachtrijen van 5 uur en 3 rijen dik waren het resultaat. Gisteren, bij de huisarts, zaten mensen in de wachtkamer met mondkapjes voor. De mensen die binnen kwamen met een vreselijke hoest kregen zo'n mondkapje. En op scholen is 20% van de leerlingen en docenten absent vanwege de griep. Op dit moment zijn wij nog klachten vrij.
Levensverzekering
Omdat we een levensverzekering hebben afgesloten, kwam er gisteren een vrouw bij ons op bezoek voor medische controle. Eerst moest er een formulier ingevuld worden. Vragen op dit formulier waren o.a. of je ooit gerookt had. Zegt Frank: " ja, 1 sigaar toen ik 16 was tijdens de jaarwisseling!" Maar als je langer dan 20 jaar niet meer gerookt hebt, is er niet veel aan de hand. Er moest ook bloed afgenomen worden. Nou, dat hebben we gemerkt. Niet geheel zachtzinnig werd dit even gedaan, zullen we maar zeggen! Verder moesten we een potje urine geven. Zegt Patrick: "He, pa, ben je al geweest, anders kun je dit (appelsap) wel in het potje doen. De vrouw verstond ons toch niet!! En als laatste werd de bloeddruk gecontroleerd. Van allebei was de bloeddruk helemaal goed.
Basketball
Enkele weken geleden ontving Patrick een uitnodiging voor een NBC International basketballtournement. Om daadwerkelijk aan dit Internationale toernooi mee te kunnen doen moesten we enkele formulieren invullen. Twee van die formulieren moesten worden ingevuld door derden (familielid, kennis, iemand van de kerk, iemand van school, of iemand van het sportteam). Gisteren is het laatste formulier met de post gegaan. En dan nu maar afwachten of dit 9 daagse Internationale toernooi voor Patrick door zal gaan.
Aanstaande zondag zijn de Try-Outs voor het basketballteam van school. Iedereen die wil kan dan komen trainen. Er wordt die dag tweemaal anderhalf uur getraind. Patrick is natuurlijk van de partij!

Halloween en meer

Afgelopen week was er voor Patrick een informatie-ochtend op school over de mogelijkheid na High school en de mogelijkheden om een scholarship aan te vragen. Het begint voor Patrick steeds meer duidelijk te worden dat hij toch echt meer wil gaan doen in de sportwereld. Met dit gegeven blijken er veel mogelijkheden te zijn. Hij heeft van de diverse Colleges en Universities brochures meegenomen. Nu maar eens gaan kijken waar en hoe en wanneer ...........

Het basketballen zou daarbij een mooi uitgangspunt zijn. Zou er een mogelijkheid zijn dat hij een scholarship met basketball krijgt? In elk geval is het de moeite waard om er voor te gaan. Deze situatie heeft ook een positievere kijk gegeven over het verder studeren.

Op de diaserie staan inmiddels een paar foto's van onze omgeving. De katholieke kerk, die bijna in onze achtertuin staat (ok, is een beetje overdreven) valt niet echt op als kerk. Het heeft een aparte, maar erg mooie architectuur. Opvallend is dat de vele kerken in Red Deer overal goed bezocht worden. In elke wijk staat zeker een kerk, en vaak nog wel meer. Al eerder schreven we dat er ook veel sportvelden in elke wijk liggen. Inmiddels zijn de basketbalvelden en tennisbanen omgetoverd tot ijshockeyvelden. Op deze manier kan iedereen schaatsen zonder dat daarvoor veel betaald hoeft te worden. Een goed initiatief.

Het basketbalseizoen is begonnen. Vorige week zondag heeft Patrick zijn eerste training met school weer gehad. En de competitie voor Collegeteams is inmiddels gestart. Vrijdag zijn we naar een wedstrijd geweest. Net als bij de Highschool spelen eerst de meiden (Queens) en daarna de jongens (Kings). In de diaserie staat een foto van een speler van de tegenpartij. Van wie zou deze speler een broer kunnen zijn?

Dinsdagavond zijn we naar een ijshockeywedstrijd geweest in de Arena. Wederom op hoog niveau werd er gespeeld. En zoals we inmiddels gewend zijn, werd er af en toe flink gevochten. Tja, het is natuurlijk een echte contactsport. Vlakbij ons huis, achter de kerk, staat ook een ijschockeyhal. In deze hal zijn twee banen. Patrick is vorige week gaan kijken naar Ringette; ijshockey voor meisjes/dames. Toch ook weer een hele aparte sport die we nog niet kenden voordat we naar Canada kwamen.

Afgelopen week was voor Yvonne weer een lekker weekje ontspannen. Woensdag een Art workshop in Rimbey (Aquarel op een clayboard); Donderdag de Art Class van Susan Woolgar. Deze groep komt elke donderdag bij elkaar van 9.30 a.m. tot 2.30 p.m. (09.30-14.30). En wat je wil schilderen, dat bepaal jezelf; en vrijdagmiddag de Halloweenparty op het werk. Natuurlijk hoor je verkleed te komen op zo'n party, dus heeft ze snel een Heksencostuum gemaakt.

En als laatste. Gisterenavond waren we uitgenodigd door Matt (oud-collega Meadowbrook) voor het Octoberfest. Een avond georganiseerd door de German Canadian Club in Red Deer. Het was erg gezellig. We hebben weer eens lekker kunnen dansen, hebben lekker gegeten en genoten van de diverse Duitse bieren (o.a. Heineken!)

Jasper

We hebben twee dagen gehad waarin we volop hebben kunnen genieten van de natuur in de Rocky Mountains. We zijn via de Jasper Highway naar Jasper gereden. Het was super. Het is onvoorstelbaar, maar we hebben in totaal 900 kilometer gereden met uitzicht op bergen, sneeuw, bomen en water. Af en toe moesten we stoppen voor de herten die de warmte van de weg hadden uitgezocht als rustplek. Jasper zelf is een klein plaatsje. Niet echt geschikt om te winkelen, maar wel als startpunt van diverse sportieve activiteiten. In Amethyst lodge werden we goed ontvangen en hebben we 's avonds genoten van een heerlijk dinner (Thanksgiving dinner).
Maandag zijn we na een wandeling door de winkelstraat weer in de auto gestapt om verder te rijden in de richting van Edmonton. Nu maar hopen dat de diaserie een beetje weer kan geven van wat we hebben gezien.

11 oktober

Onze trouwdag! En om dat te vieren gaan we morgen naar Jasper via de Jasper Highway. We zijn alledrie erg benieuwd naar de omgeving. Ryan gaat ook mee, we komen namelijk pas maandag weer terug. We hebben een hotel gevonden waar ook honden welkom zijn. Zo hebben we alle tijd. Maandag zijn we allemaal vrij in verband met Thanksgiving.

De eerste sneeuw en meer

Gisteren is hier in Red Deer de eerste sneeuw gevallen. Vandaag blijft de sneeuw zelfs al liggen! De temperatuur valt verder best mee. Voor Patrick is het nu wel heel erg fijn dat hij kan autorijden!
Yvonne gaat `s middags met de fiets of lopen naar haar werk. De afstand valt best mee, en het is niet verkeerd om wat lichaamsbeweging te krijgen.

Door de sneeuwval zijn de golflessen ook gestopt. Vorige week hebben we voor de laatste keer op de golfbaan gestaan. Na de winter gaan we weer met frisse moed verder met onze lessen. Zeker is dat we het leuk vinden.

1e maand bij de Red Deer Child Care

Het werken bij de Red Deer Child Care bevalt me wel. Ik heb twee leuke, gezellige collega's. De ruimte voor de voor- en naschoolse opvang is alleen niet zo geschikt. We hebben namelijk de beschikking over de gymzaal. Een grote, kille zaal dus. Elke ochtend zetten we stoelen en tafels op, richten de speelplekken in (leeshoek, bouwhoek, poppenhoek) en creeren een kleitafel. Niet erg handig, maar het is nu eenmaal niet anders. En voordat de kinderen de klassen ingaan, ruimen we alles weer op.
De kinderen weten niet beter en helpen altijd flink mee. 's Middags is het weer hetzelfde verhaal. Met uitzondering van de maandag en vrijdag kunnen we de overige drie dagen de spullen 's avonds laten staan. Deze week is ons plekje wel heel erg onveilig. De school heeft de volleybalnetten uitgezet, en deze worden pas aan het eind van de week opgeruimd. Lekker gevaarlijk dus met de uitsteksels aan de palen en de laaghangende netten. Oppassen dus!

Elke dag hebben we een vast programma. Op alle locaties (14 in totaal) wordt hetzelfde programma gevolgd. Het is erg leuk om te doen. De kinderen zijn telkens erg enthousiast als we weer een knutselwerkje gaan doen. En als het weer het toelaat gaan we 's morgens en 's middags een half uur naar buiten.

Inmiddels mag ik alleen een groep draaien. Mijn diploma is omgezet naar Canadese maatstaven. Op advies van Aydee (zij is ons eerste aanspreekpunt in het kantoor) moet ik nu al mijn diploma's opsturen naar Calgary (weer een ander kantoor). Een hele klus om die formulieren ingevuld te krijgen, maar zeker de moeite waard om te doen.

Afgelopen weekend heb ik mijn First Aid gehaald. Hiervoor moest ik zowel zaterdag als zondag om 8 uur beginnen! Zaterdag zijn we om 4 uur gestopt en zondag gelukkig al om 2 uur. Ik had in Nederland al mijn EHBO en AED diploma's gehaald, maar helaas. Die zijn hier niet geldig. Maar ik moet zeggen dat het niet verkeerd was om de First Aid cursus te doen. Er zijn toch veel verschillende manieren om eerste hulp toe te passen. Dat heb ik nu wel geleerd. Het was wel even lastig om de meerkeuze vragen te doen, maar met hulp van het woordenboek en Jenn (docent) is het gelukt om maar 3 fouten te maken. Ik ben dus geslaagd met 95%.

Get ready for winter

We hebben de afgelopen een stukje Alberta klimaat meegekregen. Vorige week woensdag was het de warmste dag van het jaar, 34 graden, en gisteravond viel de eerste sneeuw. Maar goed dat we al een flinke lading openhaardhout hebben! Hoewel het hout al gekloofd was moet het hier en daar nog wel iets kleiner gemaakt worden, bekijk de diaserie maar.

Dit weekend heeft Yvonne EHBO cursus voor haar werk, twee dagen van 8 tot 4. Dus kan en moet Frank de lijst met klusjes weer wat kleiner maken. Onder andere vilt onder de nieuwe salontafel en de deur van Patrick's kamer beter passend maken.

Gisteravond op z'n Canadees even bij Gerard, Anneke en de kids in Calgary op bezoek, 2 uur heen en 2 uur terug. We kennen elkaar van onze kampeervakantie in BC en de Rockies in 2006 - www.tent4rent.ca. Heerlijk gegeten met als toetje echte Hollandse appeltaart!

Ons uitzicht

Eindelijk een paar foto's van onze directe omgeving. Wij wonen in de wijk Morrisroe. Deze wijk is in twee etappes als het ware gebouwd. Ons huis is gebouwd in 1980. De huizen aan de overkant van ons, zijn pas veel later gebouwd. Hier hebben ze het dan ook over oud Morrisroe en nieuw Morrisroe.

Op de foto, helemaal boven in het blog (waar staat: Ons adres), zie je een vooraanzicht van ons huis. Daar kun je zien dat je met een trap naar de voordeur gaat.

Bij de voordeur is een klein balkonnetje. Op de foto met de regenpijp (de slang die door het beeld gaat) zie je het uitzicht als we naar rechts kijken.

Overigens, alle straten die in de wijk Morrisroe liggen, beginnen met een M. De wijken die nu gebouwd worden, kunnen alleen nog beginnen met een X of een Q. De rest van het alfabet is dus al gebruikt!

Vanaf het 'balkonnetje' bij de voordeur, kijken we uit op twee

huizen. De weg die tussen deze huizen ligt, is dus de Maxwell Ave. Gelukkig rijden hier geen bussen doorheen, en van het overige verkeer merken we niet veel. Dat was bij de Horn Street wel even anders.

En als je dan even op de straat gaat staan met de rug naar ons huis, en je kijkt naar links en dan naar rechts. Dan zie je hetzelfde als de laatste twee foto's. We wonen dus in een lekker, groene wijk.

De foto's zijn vandaag gemaakt. Een strak blauwe lucht, hoge temperatuur (29 graden) met een beetje wind. Een mooie zomerse dag in de herfst dus.

Nieuwe camera

jaja mensen.... wij hebben weer een nieuwe camera, dus nu kunnen we ook weer een keer fotos op het blog zetten. misschien ook wel leuk om wat meer fotos te zien van ons nieuwe huis en straat en wipwap enzo.

verhuiskaartje

We hebben een verhuiskaart ontvangen. Helaas weten we niet van wie. Het zou leuk zijn als we weten wie deze kaart heeft verstuurd.

Canoe Trip en meer

Patrick heeft zaterdag en zondag een kanotocht gemaakt. Het vertrek was vanaf Saunders met als eindbestemming Rocky Mountain House. Deze tocht was niet voor de lol, maar hoort bij de sportklas waar hij inmiddels inzit. Hij heeft biologie laten vallen, en daarvoor in de plaats heeft hij sport outdoor gekozen. Afgelopen week hebben ze goed geoefend om de kanotocht te kunnen doen. Zaterdag hebben ze 44 kilometer gevaren over redelijk rustig water, maar zondag ging de tocht verder over 41 kilometer ruigere stukken. De overnachting (Horbug Campsite) was in een tentje op een camping met sobere voorziening; eenvoudige toiletten en wasmogelijkheid, maar wel met een eigen haardvuur. Wel zo prettig, want ook al is het overdag lekker warm tot heet, de nachten zijn al behoorlijk koud. Inmiddels vriest het hier 's nachts al een paar graden.
De groep bestond uit 13 jongens en 1 meisje. Vanuit school waren er goed getrainde docenten mee. Ook wel prettig!

Woensdagmiddag werd er even een flinke vracht haardhout geleverd. Tja, als je een openhaard hebt, is het ook wel zo prettig als je goed haardhout hebt. Je moet er wel wat voor doen, want het gaat niet uit zichzelf netjes op een rijtje onder het terras liggen. En dat je dan wat splinters in je handen krijgt, tja, dat hoort er dan maar bij!
Woensdagavond was er op school een bijeenkomst. Er werd vertelt welke mogelijkheden er zijn om een studiebeurs te krijgen. Elke student kan proberen om een studiebeurs te krijgen die niet terugbetaald hoeft te worden. Je kunt bij veel verschillende bedrijven, stichtingen, instellingen etc. een aanvraag doen. Om een voorbeeld te geven: bij de kerk, bij diverse hamburgerketens, bij de school zelf, bij het werk van je ouders. Kortom, legio mogelijkheden om een aanvraag in te sturen. Maar, je moet dan wel een portfolio maken waarin je veel van jezelf vertelt en waarin je aangeeft hoeveel uren vrijwilligerswerk je gedaan hebt. Nog een hele klus dus om alle vrijwilligersuren die Patrick gedaan heeft voor Wyba (basketbalvereniging in Wijchen) in kaart te brengen.

Omdat het nog steeds erg prettig weer is, is het ook leuk om naar de Football games te gaan van het team van Patrick's school. Bijna 500 supporters denken volgens ons hetzelfde. Een leuke sport, waar we inmiddels de regels ook beter van beginnen te begrijpen. Jammer dat we nog niet een wedstrijd hebben gehad waarbij LTCHS (Patrick's school dus) heeft gewonnen. Komt vast nog wel.

Terwijl Patrick zijn kano-weekend heeft, zijn Frank en ik lekker druk met het klussen in het huis. En zijn we zaterdagavond naar een ijshockeywedstrijd geweest; Red Deer Rebels tegen de Kootenay Ice. Tenminste, we dachten dat we naar een ijshockeywedstrijd gingen. Halverwege de tweede periode leek het erop of we in een bokswedstrijd zaten. Alle spelers op de baan, niet de keepers en bankspelers, waren met elkaar aan het vechten. Niet leuk dus. De scheidsrechters lukte het nauwelijks om de spelers uit elkaar te halen. Gevolg: 70 minuten totale tijdstraf! alleen bij dit incident. We wachten wel met het bezoeken van een volgende wedstrijd!

Afgelopen week kregen we ook een minder leuk bericht. (O)ma Bauer is gevallen en heeft daarbij haar heup gebroken. Intussen is ze geopereerd en alweer volop aan het revalideren. Nu maar hopen dat ze snel weer alles kan doen om weer naar huis te mogen. Wie stuurt haar een kaartje?

fototoestel

Helaas, ons fototoestel is kapot. Dus, kunnen we voorlopig geen nieuwe foto's toevoegen aan het blog. Nou was er de afgelopen week ook niet veel te fotograferen hoor. Maandag hadden we een vrije dag; Labour Day. Maar van dinsdag tot en met vrijdag hebben Frank en Yvonne weer gewerkt en is Patrick naar school geweest. Patrick heeft gelukkig zijn laatste les, biologie, kunnen laten vallen. Daarvoor in de plaats heeft hij nu Sport. Niet zomaar sport hoor, maar sport outdoor. Hiervoor scoort hij net als de andere vakken punten die straks belangrijk zijn voor het slagen. De afgelopen week heeft hij kanoles gehad. De eerste kanoles was al meteen een ontgroening in zijn nieuwe klas. Als laatste werd hij ook de plomp ingegooid. Drijfnat dus. Gelukkig was het het laatste uur dus kon hij meteen thuis lekker onder een warme douche.
Donderdagavond werd op school uitleg gegeven over de graduation. Dit schooljaar wordt een jaar die Patrick (en ook wij natuurlijk) niet snel zullen vergeten. Er zijn allerlei activiteiten gepland, maar het belangrijkste is natuurlijk de dag van de graduation zelf; 28 mei volgend jaar.
Patrick moet binnenkort een babyfoto inleveren op school. Deze foto zal op die 28e mei gebruikt worden!
Oh ja, ook leuk. Horen we afgelopen week op de radio een commercial over een nieuwe wijk in Red Deer. In deze wijk zal de eerste rotonde van Red Deer komen. Lachen he. In Nederland weet je van gekkigheid niet meer hoevaak je rondjes heb gereden over de rotondes, en hier moet de eerste nog komen!
Vrijdagavond zijn we naar een footballgame geweest van Patrick's schoolteam. Je weet niet wat je ziet. Met helm en schouderbescherming komen de jongens het veld op rennen. Helaas heeft het schoolteam van LTCHS verloren van Lacombe.
Gisterenmiddag zijn we naar de volleybalwedstrijden geweest. De wedstrijden werden gehouden bij LTCHS. Chris speelde met het team van Hunting Hills ook mee in het toernooi. Leuk om Chris weer te zien. 's Avonds hebben Chris en Patrick nog even gepoold bij ons thuis. Al met al dus een prettige week gehad.
Binnenkort zullen we ons weblog ook maar eens in het engels gaan vertalen. Er zijn inmiddels ook Red Deerians die ons blog volgen. En om nu alleen plaatjes te kijken en af en toe een woordje te kunnen lezen is niet leuk. Dus, binnenkort ook wat tekst in het engels.

Eerste week in ons nieuwe huis.

De eerste week in ons nieuwe huis. Er is veel veranderd. Lisa is weer in Nederland en wij zijn alledrie begonnen aan werk of school. Het werken valt mee. Yvonne heeft het goed naar haar zin bij de Child Care. Elke ochtend om 6 uur opstaan en om half zeven beginnen. Het werk zit maar op 5 minuutjes van het huis. Ontbijten hoeft op dat uur van de dag nog niet, dat komt later. Wel zo prettig, want anders zou het betekenen dat er nog vroeger opgestaan moet worden. De werktijden zijn elke dag van 6.00 tot 08.30 uur en van 15.00 tot 17.30 uur. Samen met Jenessa (assistent) en Melissa (supervisor) zijn ze verantwoordelijk voor de opvang van 44 kinderen. De kinderen zijn in de leeftijd van 6 tot 11 jaar. En er zijn meer meisjes dan jongens aanwezig. Voor Yvonne is het fijn dat ze als assistent kon beginnen. Doordat het Kv/Jv diploma nog niet geldig is voor Canadese begrippen, kon ze niet starten als supervisor op een locatie. Op deze manier kan ze een indruk krijgen van de werkzaamheden en verantwoordelijkheden.
Frank heeft zijn werk ook in Red Deer. Hij verkoopt ....................: heftrucks in alle maten en soorten, en veegmachines. Bekend terrein dus voor Frank. Afgelopen dinsdag en woensdag was er een soort introductietraining in Edmonton waar het hoofdkantoor staat.
Wat wel fijn is, is dat Frank een leuk contact heeft met Mat, medewerker van Meadowbrook (de bomen en plantenkwekerij).
Patrick is inmiddels weer naar school. Zijn vakkenpakket: social, biologie, science (wetenschap) en engels. Een pittig pakket dus. Het volgen van de biologielessen is erg moeilijk. Maar het moeilijkste vindt hij wel dat hij nu heel alleen is. Het was erg fijn dat hij zeven weken lang in het Nederlands heeft kunnen ouwehoeren, maar ook serieuze gesprekken heeft kunnen voeren met Jesse en Lisa.
Zijn maatje Chris is naar de Hunting Hill Highschool gegaan. Heel jammer, want ze konden het erg goed vinden samen. Tussen de lessen door en in de pauzes loopt hij nu een beetje verloren rond, en dat voor iemand die zo graag samen met anderen is.
Patrick zei afgelopen week: waarom kunnen mijn Nederlandse vrienden niet gewoon hier wonen? Want verder vindt hij het hier allemaal veel relaxter en beter. We zullen samen een moeilijke tijd tegemoet gaan...
Intussen krijgen alle spullen in ons mooie ruime huis hun plek. We nemen hier alle tijd voor.

Wij zijn verhuisd!

Ons nieuwe adres is:

134 Maxwell Ave

Red Deer AB

T4R 1N3

Canada

Telefoonnummer: 403 986 1034

Mobiele nummer: 403 307 3195

Patricks nummer: 403 307 2520

Emailadressen:

frankbauer65@gmail.com

yvonne.bauer@hotmail.com

nbapatrick@hotmail.com

Een nieuwe plek, een nieuwe start. De afgelopen drie dagen hebben we erg hard gewerkt. Gelukkig bood oud-buurman Mel aan om ons te helpen. Met ons viertjes hadden we alles niet in dezelfde tijd voor elkaar gekregen. De komende weken zijn we nog wel druk om alles een plekje te geven, maar dat gaat wel lukken.

Morgen, 1 september, begint Frank in zijn nieuwe baan bij Capital Industrial, Yvonne start bij de Red Deer Child Care en Patrick gaat weer naar school.

vervolg sollicitatie

Gisterenmiddag ben ik gebeld door Kelly van Red Deer Child Care. Ze waren positief over het interview van vorige week. Zodra bekend is of mijn diploma Kinder en Jeugdverzorging voldoende is voor het werken in de Child Care, kan ik met haar bellen en verdere afspraken maken. Ik heb vorige week woensdag het diploma opgestuurd, en het zou vier weken duren voordat ik er iets van weer hoor. Tot die tijd is het dus rustig afwachten. Nou, komt ook wel goed uit. Morgen gaat Patrick naar school om zijn boeken op te halen en e.e.a. te regelen over zijn rooster voor het eerste semester. Natuurlijk gaat Lisa mee naar school. Leuke ervaring. En vanaf vrijdag zijn we druk met het overhuizen.

Gisteren zijn we weer een dagje naar de WEM in Edmonton geweest. Blijft leuk om daar rond te lopen, mensen te kijken en een partij glowing in the dark op de minigolfbaan te spelen. Ook de indoor Kermis en zeehondenshow blijven de moeite waard om te bekijken. In de WEM bevindt zich ook een Petland (een dierenwinkel). In deze winkel kun je puppies, kittens, konijntjes, vogels en reptielen kopen. Maar het is ook leuk om alleen te kijken. Hier zijn de dieren actiever dan in de Calgary Zoo!

Patrick's verjaardag

Op je verjaardag om acht uur opstaan! Het is gelukt. Mooi optijd konden we vertrekken. Natuurlijk mocht Ryan ook mee. Lisa heeft zichtbaar genoten van de lange reis. Onderweg regelmatig stoppen om te genieten van de omgeving. In Banff zijn we met de gondola/skilift naar een enorme hoogte gegaan, waar we uiteindelijk een wandeling over de boomgrens konden maken. Een geweldig uitzicht. Zelfs Ryan durfde deze tocht aan. In Banff zelf hebben Frank en ik lekker met Ryan aan het water gezeten. Patrick en Lisa zijn natuurlijk de winkeltjes gaan bekijken. En na afloop, lekker eten bij een Grieks restaurant.
En ook al wonen we dan ver weg, het is fijn dat er zoveel felicitaties gestuurd zijn (kaarten en mailtjes).

Woensdag, 19 augustus 2009

Voor de tweede keer deze week gaan Lisa en ik naar Curves. In de diaserie staan meer foto's hierover. Ik ben benieuwd naar de reacties van de Nederlandse Curves bezoekers. Is Curves nederland een beetje te vergelijken?
Vanmiddag was het lekker weer om naar Sylvan Lake te gaan.
Morgen gaan we vroeg weg. We gaan namelijk via de Rockies naar Banff. Dit leek ons wel een leuk cadeautje voor Patrick's verjaardag!

Sollicitaties

Ook ik ben aan het solliciteren geslagen. Twee weken geleden heb ik een gesprek gehad bij de Montessori-peuterspeelzaal. Afgelopen vrijdag zou ik bericht krijgen of ik wel of niet aangenomen zou zijn. Zaterdagochtend heb ik zelf maar even gebeld, en het bleek dat ze mijn telefoonnummer wel ergens had opgeschreven maar ze was het kwijt! Jammer dan. Ze vroeg wel of ik mijn CV wil brengen. Wie weet wordt het t.z.t. nog iets.
Daar ga ik natuurlijk niet op zitten wachten. Ik ben gisteren voor een gesprek geweest bij de Red Deer Child Care. Een kinderopvang met voor en naschoolse opvang. Ik had gereageerd op een advertentie in de krant waarin ze een leidster vroegen voor een van de creches. Maar toen ik gisteren op gesprek kwam, bleek dat ze me als locatieleidster voor een van de BSO's wilden interviewen! In een half uur heb ik meer dan 30 vragen beantwoord. Een pittig en goed gesprek. Omdat mijn diploma hier nog niet erkend is, moet ik vandaag contact zoeken met het bureau dat dit voor mij kan uitzoeken. Mocht het zo zijn dat het diploma voldoende is, dan hoef ik niet deel te nemen aan een cursus van 50 uur. Nou, dat zou natuurlijk wel lekker zijn. Nu maar hopen dat ik word aangenomen. De aanstelling is dan in eerste instantie voor drie maanden en voor ongeveer 30 uur per week. Aanstaande vrijdag hoor ik meer over deze job. Duimen jullie voor me? Het lijkt me namelijk geweldig om dit werk te gaan doen.
Terwijl ik dit bericht typ, word ik gebeld door iemand van de Child Care. Op mijn CV heb ik vermeld dat ik vrijwilligers werk doe bij de Red Cross. Of ze daarheen mogen bellen voor meer info over mij. Natuurlijk mag dat.
(Yvonne)

Canada-quiz

Waar kun je in Canada de lekkerste en goedkoopste koffie kopen?

A bij Tim Timmermans
B bij Jesse Hortons
C bij Tim Hortons
D Schoenen

Waar kun je in Canada de lekkerste hamburgers eten?
A bij AenW
B bij BurgerBoy
C bij McDonalds
D Schoenen

Op de laatste dag van Jesse's vakantie in Red Deer hebben we dan eindelijk een foto kunnen maken van Jesse met de koffie en donuts van Tim Hortons in zijn hand. Al na een week was hij helemaal verslaafd aan deze delicatesse. Met koffie en donuts is de rit naar Calgary een stuk korter! Nog even een kort bezoekje gebracht aan het Olympisch Park in Calgary om daarna echt naar het vliegveld te gaan. Inmiddels is Jesse weer veilig aangekomen in Wijchen.

NBC Basketballcamp 2009

Het zit erop. Een week die pittig begon is geeindigd in een geweldige ervaring. Voor beide jongens een week om met een zeer goed gevoel op terug te kijken. De jongens hebben het Hollandse gevoel hoog weten te houden met hun humor en basketbalskills. Een hoogtepunt voor Patrick was het moment dat hij voor het All-start team mocht uitkomen. Zie verder de diaserie.

Welcome Lisa!

Vanmiddag hebben we Lisa opgehaald in Calgary. Na een lange maar goed verlopen vlucht met de KLM is ze nu de komende 3 weken onze gast.

Morgen gaan we samen de boys ophalen van het basketbalkamp en hebben we een huis vol visite, leuk!

NBC Olds (basketbalkamp)

Zondag hebben we Jesse en Patrick naar Olds gebracht waar tot en met donderdag het basketbalkamp wordt gehouden. . Op het terrein van Olds College wordt dit kamp gehouden. Vanaf half een konden de jongens inchecken en om twee uur zou het kamp officieel van start gaan. Bij aankomst was het al een enorme drukte. De deelnemers stonden in lange rijen te wachten om zich te melden en de sleutel van de slaapkamers in ontvangst te nemen. Verder was er een mogelijkheid om eventuele medische klachten te melden, zodat de kampleiding niet voor verrassingen komt te staan de komende dagen. Na ontvangst van de sleutel konden de jongens de bagage uit de auto halen en naar de twee persoons kamer gaan. Tijdens het kamp is de studentenhuisvesting de slaapplaats voor de deelnemers. Voor de ouders was er een uitleg over het programma en was het mogelijk om wat vragen te stellen. We begrepen al snel dat het een kamp is waar niet alleen je basketbaltalent belangrijk is, maar nog meer je persoonlijke instelling. En net als bij elk kamp, zullen er ook hier regeltjes zijn die niet altijd even leuk zijn. Bijvoorbeeld: geen pet op tijdens het eten! Of niet over het gras lopen. Je kunt je voorstellen hoe het gras eruit ziet als er drie weken achter elkaar een basketbalkamp gehouden wordt en iedereen over het gras loopt! Bal vast als er iets wordt uitgelegd. Elke basketballer weet wat de gevolgen zijn: 5 keer opdrukken!
De komende dagen zullen de jongens niet alleen veel basketballen, maar zullen ook bijeenkomsten bijwonen waarin e.e.a. vertelt wordt. Volgens de leider van het kamp (Jared) komt er een aantal topsporters uit Canada hierover vertellen. We hebben nog even gekeken bij de opening van het kamp. Ruim 230 deelnemers hadden zich verzameld in de sporthal. Een derde van deze groep bestond uit meisjes. De jongste deelnemer is 9 jaar, de oudste 18.
En weet je wat zo leuk is: Patrick en Jesse hebben inmiddels laten weten dat Henri Beckering vorige week bij het kamp in Olds was. Toen was daar namelijk ook al een basketbalkamp. Voor outsiders: Henri Beckering zal komend seizoen waarschijnlijk uitkomen voor MatriXX MagiXX uit Nijmegen.

W E M West Edmonton Mall

Vandaag weer een dagje Edmonton. Nou ja, Edmonton! We gaan naar het winkelcentrum. Benieuwd of de jongens (!) de uitdaging van deze achtbaan aangaan? Later meer hierover.

Nou, we zijn dus lekker naar de WEM geweest. En ja hoor, Frank en Jesse durfden het aan en zijn in de achtbaan geweest. Helaas zijn er geen foto's van, maar hebben we de hele rit wel vastgelegd op de video. Na de achtbaantoer waren de heren wel even van slag. Een hamburger met een colaatje werd even afgewezen!

Rocky Mountains

Een weekje met de camper door de Rocky Mountains. Ons doel om naar Penticton te gaan hebben we meteen de eerste dag al gewijzigd. Die afstand was niet te doen voor 1 weekje vakantie. Daarom zijn we halverwege, in de Kootenay Rockies blijven steken. De eerste overnachting was op een zeer primitieve camping. Maar, goed genoeg. Het sanitair liet wel behoorlijk te wensen over. Dan is de luxe van een camper met toilet best prettig! Het leuke bij deze camping was het ijskoude meer. Goed voor een frisse ochtend duik. Na deze primitieve camping wisten we het zeker. De volgende camping mag best wat meer luxe hebben. We zijn doorgereden tot Fairmont Hot Springs. Bij deze camping troffen we wat meer luxe. De jongens konden zich goed vermaken in het zwembad en wij hebben wat van de omgeving kunnen bekijken. We hebben een paar hotsprings gezien. Kleine warme bronnetjes op de berg. Was eigenlijk best leuk om dat een keer gezien te hebben. Oh ja, de heren (16+) hebben zelfs een golf-cursus gehad in op the Riverside golf court! Na drie nachten Fairmont was het tijd om verder te rijden. In Golden vonden we wederom een eenvoudige, maar schone camping. Het grappige bij deze camping was dat er voornamelijk gekampeerd werd door parachutisten. Deze mensen hadden het lef om van een van de hoge bergen af te springen, aan een parachute eeuwen in de lucht te blijven hangen en vervolgens midden op een openvlakte van de camping te landen. Een uitdaging voor Patrick en Jesse was de hangbrug over het meertje bij de camping. 's Avonds was er een barbecue op de camping. Nou, lekker makkelijk dus. Natuurlijk hebben we daar gebruik van gemaakt. Het barbecuen bij de camper mocht namelijk nergens in verband met de verhoogde kans op bosbranden. Na de barbecue hebben we Jesse weten over te halen om beach-volleybal te doen. De bedoeling was dat we twee nachten op deze camping zouden blijven, alleen gooiden de vele muskieten roet in het eten. Niemand van ons is eerder zoveel gestoken als op die ene avond. Daarom zijn we de volgende dag maar weer verder gereden. Via Lake Louis kwamen we aan in Banff, toeristische stad bij uitstek. Maar ook wel een keertje leuk. Zeker als je wilt winkelen is Banff een aangename plaats. We hadden eigenlijk gehoopt dat we met de camper een plekje bij Two Jake Lake konden krijgen, maar helaas was daar alles volgeboekt. Gelukkig was er nog een plekje op Two Jake. De vuurpot die we erbij kregen hebben we vanwege het slechte weer niet kunnen gebruiken. De volgende ochtend waren we zowaar een keer vroeg wakker allemaal. Omdat we een behoorlijk slechte band hadden van de camper moesten we op zoek naar een garage die de band kon repareren. De band was namelijk te slecht om de laatste 200 kilometer af te leggen naar huis. In het centrum van Banff vonden we een garage. Dus, weer even tijd om wat te winkelen. Niet verkeerd. De weg van Banff naar Red Deer hebben Frank en ik ook in april/mei gereden. Toen lag er nog volop sneeuw en was het water op veel plaatsen nog bevroren. Nu zag het er allemaal heel anders uit. De lucht was stralend blauw, het water ijzig blauw en de bomen geweldig groen. Een fijne omgeving om rustig te kunnen genieten.
Frank en ik hebben vanochtend de camper weer terug gebracht. Omdat we toch in Calgary waren, zijn we meteen maar een keer naar de dierentuin gegaan. We hadden al zo vaak gehoord dat je daar echt een keer naar toe zou moeten gaan. Nou, vandaag was de dag! Jammer dat we het niet zo leuk vonden. Ten eerste was het te warm; 35 graden, en ten tweede waren er erg weinig dieren te zien. Maandag is het Heritage-day waardoor Frank onverwachts nog een dagje langer vakantie heeft. Wat deze dag inhoud is ons nog niet bekend, maar daar zullen we vanzelf wel een keer achter komen.

134 Maxwell Ave, T4R 1N3 Red Deer AB

Maandagavond. We zijn na het huizen bekijken nog een keer terug gegaan naar 134 Maxwell Ave. Dit huis vinden we wel erg mooi. We besluiten om een bod te doen op dat huis.
Dinsdagavond. De makelaar komt naar ons huis om de papieren in te vullen die nodig zijn voor het onderhandelen. Na het invullen belt hij met de makelaar die het huis aan Maxwell Ave in de verkoop heeft. Er wordt wat moeilijk gedaan. Het lukt niet om meteen iets af te spreken. De papieren die wij ingevuld hebben en ondertekend, moeten ook door de verkoper ondertekend worden.
Woensdagavond. De makelaar loopt bij ons naar binnen en zegt dat alles rond is. De verkopers zijn akkoord gegaan met wat wij te bieden hebben. We hebben het huis iets onder de verkoopprijs gekocht, en we kunnen eind augustus al overhuizen. Natuurlijk zijn er nog wat addertjes onder het gras. Zo moet de hypotheek geregeld worden. Dat gebeurt vanavond. En vindt er morgenmiddag een keuring van het huis plaats. Wij zullen het laatste uur van die keuring ook in het huis aanwezig zijn.
En zaterdag? Dan gaan we voor een weekje op vakantie. Met de camper door de Rockies richting Penticton in BC. Tenminste, als het lukt. Er schijnen daar op dit moment flinke bosbranden in de buurt te zijn. Kan dus maar zo zijn dat we ergens anders naar toe gaan. Dat zien we dan wel weer.

Huizenjacht

Vorige week hadden we van de makelaar zo'n twintig uitdraaien gekregen van huizen die aan onze 'eisen' voldeden. Uit dat aantal hebben we drie huizen geselecteerd die we wel wat beter wilden bekijken. Met de makelaar hebben we die huizen gisteren bekeken. Het eerste huis vonden we alle vier (inclusief Jesse) het mooiste huis. Leuke tuin, geweldige keuken en een enorm mooie basement met geweldige slaapkamer voor Patrick. Vanavond gaan we weer rond de tafel met de makelaar. Nu maar hopen dat er niet weer een kaper op de loer ligt die ons net weer voor is.

Jesse en Patrick zijn gisteren ook maar even gaan kijken bij het Collicut Centre. Leuk om even te schaken in dit centrum. Wie er heeft gewonnen? Ik zou het niet weten.

Eindelijk

Na heel lang wachten, veel geduld hebben en niet boos worden, hebben we dan toch eindelijk onze bank. Het bedrijf is failliet, maar kon toch veel klanten gerust stellen. Veel klanten konden vanochtend vanaf 10 uur de betaalde meubels ophalen. Met een geleende auto van een collega van Frank is het ons gelukt om de meubels thuis te krijgen. Helemaal prettig dat Jesse er ook is, kon hij een handje helpen om het hele gevaarte in huis te dragen.

Ja hoor, daar is ie dan

Mooi optijd zijn we bij het vliegveld van Calgary om Jesse op te halen. We staan nog maar net een paar minuten bij de uitgang te wachten of Jesse komt er al aan lopen. De jongens zijn duidelijk blij dat ze elkaar eindelijk weer zien.
Nog maar anderhalf uur rijden en Jesse is op zijn vakantiebestemming voor de komende vier weken.

Nee Nee

Helaas. Het huis gaat niet door. We hadden begrepen dat we gisterenavond met de verkopers en de makelaar rond de tafel zouden gaan zitten. Maar dit hebben we verkeerd begrepen. We hadden alleen een afspraak met de makelaar om de papieren in te vullen die nodig zijn voor de aankoop. Toen de formulieren bijna ingevuld waren belde de makelaar met de makelaar van de verkopers. Bleek er al een ander bod gedaan te zijn, en inmiddels ook geaccepteerd. De makelaar baalde natuurlijk als een stekker. Maar helaas voor ons dus.
Meteen na het telefoongesprek stelde onze makelaar voor om naar het kantoor te rijden, nieuwe opties te zoeken en uit te draaien zodat we direct op zoek kunnen naar een ander huis.

Het is jammer, maar niet het aller ergste natuurlijk dat we een ander huis moeten zoeken. Misschien vinden we wel iets wat we nog mooier vinden!

Gisteren zijn Patrick en ik naar de WesternerDays geweest. Jemig zeg, dat is nog eens een kermis. Ik heb een paar foto's gemaakt zodat jullie weer een beetje een indruk kunnen krijgen. Natuurlijk is het al een geslaagde dag als het zonnetje lekker schijnt. Gisteren was het maar eventjes 30 graden! Wel jammer dat er 's avonds nog een flinke regenbui kwam. We hadden namelijk de stoelkussens nog op de tuinstoelen! Geen mogelijkheid om die eraf te halen, want toen waren we net op pad om de uitdraaien op te halen bij de makelaar.

Maar goed, zie de diaserie voor de WesternerDays. Er was vanalles te doen. Een enorme kermis dus, waar een goede verdeling was voor de kinderattracties en de attracties voor oudere kinderen (Het thema van de Days is: The kid in you!); een casino; een kinderboerderij; keuring van geiten, koeien, paarden; hoefsmid; shows van een glasblazer, houtbewerker, pottenbakker; autoshow; overdekte markt; hondenshow; paardenraces. En er is nog veel meer te doen, maar dat hebben we nog niet gezien. Dat doen we de komende dagen dus.

Ja Ja

Helemaal moe van het reizen kwam Frank gisterenavond laat weer thuis. De beurs in Ohio was dan wel de moeite waard, maar het was ook dood vermoeiend. Vanochtend moest ik al vroeg op vanwege de parade. Om half negen al werd iedereen verwacht. Kledingadvies: rose gekleed! Tja, wat wil je ook als je Curves gaat vertegenwoordigen. De totale opbrengst dat we met de Curves deelnemers voor de heart and stroke foundation bij elkaar gekregen hadden was 3700 dollar. Voor degenen die mij gesponsord hebben, heel erg bedankt. Het was ongelooflijk leuk om met deze parade mee te doen. Het weer was geweldig waardoor er veel bezoekers langs de parade zaten en stonden. Dit maakt de parade helemaal tot een geslaagde happening. Zie de diaserie om een indruk te krijgen van de parade. Helaas was ik de fotograaf dus sta ik niet op de foto's. Volgend jaar moet ik dat maar anders regelen, maar dat zien we dan wel weer.
Vandaag had Frank een prive-chauffeur. Eerst naar The Livingroom om verhaal te halen over de bank. Om 12 uur (noon) gingen de deuren open. Voor die tijd was het al een enorme drukte voor de deur van alle mensen die iets gekocht hadden bij The Livingroom. Maar, een goed bericht voor al die mensen (dus ook voor ons): aanstaande maandag kan iedereen om 10 uur zijn meubelstuk ophalen. Het enige nadeel is dat je het zelf moet ophalen en vervoeren. Nou, daar vinden we natuurlijk wel een oplossing voor. Natuurlijk geloven we het pas als de bank hier in huis staat. Dus, maandag hopen we een foto van de bank te kunnen plaatsen op het blog.
Aan het eind van de middag hebben we een huis bekeken die mogelijk door ons gekocht gaat worden. We zijn er alledrie enorm enthousiast over. Morgen nemen we contact op met de makelaar en als het goed is zitten we morgenavond rond de tafel om over de koopprijs te onderhandelen en verdere afspraken te maken. En als dat allemaal rond komt, kan het maar zo zijn dat we op 30 september gaan verhuizen. We zoeken nog mensen die ons daarbij willen helpen. Heb je interesse, meld je dan. Wij zorgen voor logies en ontbijt!

Red Deer, Toronto, Ohio, WesternerDays, Ryan en nog meer

Ons laatste bericht is alweer een tijdje geleden. Dus, hierbij weer wat nieuwtjes.

Frank is op dit moment nog op reis voor zijn werk. Vorige week zat hij in Toronto voor een paar dagen, en sinds zaterdagmiddag zit hij in Ohio. Vanavond laat komt hij weer thuis. Ondertussen vermaakt Patrick zich met het mailen naar Nederland, films kijken en naar het Collicut centre om wat te basketballen. Vorige keer hebben jullie kunnen lezen dat we heel veel pech hebben met de bank. En op dit moment weten we nog steeds niet of we die bank nu nog krijgen of niet. Morgen is de winkel nog eenmaal open. Natuurlijk gaan we erheen en hopen dat we de bank alsnog mee kunnen nemen.

De afgelopen week hebben we veel slecht weer gehad. Het water dat je op de foto ziet heeft niets met dat weer te maken. Maar overal in Red Deer worden de brandkranen opengedraaid en laten ze het water volop over de straat lopen. Ik heb maar eens aan de buurman gevraagd waarom dat gedaan wordt. Hij weet het ook niet precies, maar dacht dat het te maken had dat in de winter de putten bevriezen. Er zou dan een vieze drap op het ijs komen te liggen. Dat moet dan even doorgespoeld worden!!!
Wat betreft het weer hopen we nu dat er langzaamaan wat meer zonnige dagen komen. Morgen beginnen de WesternerDays. Een enorm spektakel. Volop kermis, muziek, en paardenraces. Wat het allemaal inhoud, dat is nog een verrassing voor ons. Morgenochtend is de start met de parade. Vanuit Curves doen we dan mee met de big-bike, waar ik eerder over schreef. Het zal wel een gezellige boel worden.
Morgenmiddag gaan we voor het eerst een huis bekijken. We hebben namelijk besloten dat we zo snel mogelijk een huis willen kopen. Het huis van morgen ziet er aan de buitenkant erg mooi en groot uit. Nu maar hopen dat de binnenkant ook bevalt.
Ryan is vandaag voor de tweede keer hier naar een hondentrimmer geweest. De eerste keer was het echt een ramp. Nu ziet hij er echt heel mooi geknipt uit. Dit adresje bewaren dus maar.
Afgelopen zaterdag heeft Patrick zijn laatste rijles gehad. De rijinstructeur was zeer tevreden over Patrick's vorderingen. Hij beoordeelde deze laatste les met een gemiddelde van 7,5. Met dit gemiddelde mag hij het officiele rij-examen afleggen. Echter, hij moet dan wel eerst een jaar zijn learners hebben. Dus, volgend jaar april mag hij afrijden. Tot die tijd mag hij alleen rijden als er een bevoegd rijder naast hem zit. Nou, daar kan hij wel mee leven hoor. Het leuke is dat hij zaterdag kan rijden als we Jesse ophalen bij het vliegveld in Calgary.
De tuin begint nu echt veel kleur te krijgen. Een paar maand geleden heb ik alle dode stengels en knoppen nog uit de tuin verwijderd en leek de tuin een kale bende. Nu is het een vrolijke plantentuin geworden. Zie de diaserie.

Soms zit het mee, en soms zit het tegen

Vorige week schreven we dat we vol spanning zaten te wachten op onze bank. Helaas, maar soms zit het mee en soms zit het tegen. 22 Juni kregen we bericht van de meubelzaak dat onze bank gearriveerd was en geleverd kon worden zodra we de bank volledig betaald hadden. 23 Juni is Frank het laatste deel gaan betalen en afgesproken werd dat op zaterdag 27 juni tussen 13.00 en 17.00 uur de bank bezorgd zou worden (eerder zou niet gaan). Omdat er zaterdag ook Highland Games in Red Deer waren, was dat wel even lastig. Je kunt natuurlijk niet op twee plaatsen tegelijk zijn. Daarom zijn we maar in etappes naar de Games gegaan. Toen om 17.00 uur nog geen bank geleverd was, is Frank maar eens naar de winkel gereden. We hadden 's middags al een paar keer gebeld, maar kregen steeds het antwoordapparaat! Toen Frank bij de winkel aankwam hing er een brief op de deur met de mededeling dat het bedrijf failliet is. Daar staan we dan. Wel betaald en geen bank. Het is nu afwachten wat er verder gaat gebeuren. We hebben inmiddels contact gehad met de curator. Deze man vertelde ons dat het personeel niet op de hoogte was. Verder zou de administratie wel goed op orde zijn. Dat hopen we dan maar, zodat we volgende week een telefoontje krijgen dat de bank alsnog geleverd kan worden. Desnoods halen we hem zelf op.

Om niet helemaal bij de pakken neer te gaan zitten, hebben we inmiddels een boekenkast aangeschaft. De dozen met boeken zijn nu ook uitgepakt. Daardoor is er in de kelder wat meer ruimte ontstaan om er een kleine gokwalhalla van te maken. Op de foto is te zien dat Frank en Patrick aan het sjoelen zijn. En binnenkort zal deze gokhal nog aangevuld worden. Maar daarover later meer.