134 Maxwell Ave, T4R 1N3 Red Deer AB

Maandagavond. We zijn na het huizen bekijken nog een keer terug gegaan naar 134 Maxwell Ave. Dit huis vinden we wel erg mooi. We besluiten om een bod te doen op dat huis.
Dinsdagavond. De makelaar komt naar ons huis om de papieren in te vullen die nodig zijn voor het onderhandelen. Na het invullen belt hij met de makelaar die het huis aan Maxwell Ave in de verkoop heeft. Er wordt wat moeilijk gedaan. Het lukt niet om meteen iets af te spreken. De papieren die wij ingevuld hebben en ondertekend, moeten ook door de verkoper ondertekend worden.
Woensdagavond. De makelaar loopt bij ons naar binnen en zegt dat alles rond is. De verkopers zijn akkoord gegaan met wat wij te bieden hebben. We hebben het huis iets onder de verkoopprijs gekocht, en we kunnen eind augustus al overhuizen. Natuurlijk zijn er nog wat addertjes onder het gras. Zo moet de hypotheek geregeld worden. Dat gebeurt vanavond. En vindt er morgenmiddag een keuring van het huis plaats. Wij zullen het laatste uur van die keuring ook in het huis aanwezig zijn.
En zaterdag? Dan gaan we voor een weekje op vakantie. Met de camper door de Rockies richting Penticton in BC. Tenminste, als het lukt. Er schijnen daar op dit moment flinke bosbranden in de buurt te zijn. Kan dus maar zo zijn dat we ergens anders naar toe gaan. Dat zien we dan wel weer.

Huizenjacht

Vorige week hadden we van de makelaar zo'n twintig uitdraaien gekregen van huizen die aan onze 'eisen' voldeden. Uit dat aantal hebben we drie huizen geselecteerd die we wel wat beter wilden bekijken. Met de makelaar hebben we die huizen gisteren bekeken. Het eerste huis vonden we alle vier (inclusief Jesse) het mooiste huis. Leuke tuin, geweldige keuken en een enorm mooie basement met geweldige slaapkamer voor Patrick. Vanavond gaan we weer rond de tafel met de makelaar. Nu maar hopen dat er niet weer een kaper op de loer ligt die ons net weer voor is.

Jesse en Patrick zijn gisteren ook maar even gaan kijken bij het Collicut Centre. Leuk om even te schaken in dit centrum. Wie er heeft gewonnen? Ik zou het niet weten.

Eindelijk

Na heel lang wachten, veel geduld hebben en niet boos worden, hebben we dan toch eindelijk onze bank. Het bedrijf is failliet, maar kon toch veel klanten gerust stellen. Veel klanten konden vanochtend vanaf 10 uur de betaalde meubels ophalen. Met een geleende auto van een collega van Frank is het ons gelukt om de meubels thuis te krijgen. Helemaal prettig dat Jesse er ook is, kon hij een handje helpen om het hele gevaarte in huis te dragen.

Ja hoor, daar is ie dan

Mooi optijd zijn we bij het vliegveld van Calgary om Jesse op te halen. We staan nog maar net een paar minuten bij de uitgang te wachten of Jesse komt er al aan lopen. De jongens zijn duidelijk blij dat ze elkaar eindelijk weer zien.
Nog maar anderhalf uur rijden en Jesse is op zijn vakantiebestemming voor de komende vier weken.

Nee Nee

Helaas. Het huis gaat niet door. We hadden begrepen dat we gisterenavond met de verkopers en de makelaar rond de tafel zouden gaan zitten. Maar dit hebben we verkeerd begrepen. We hadden alleen een afspraak met de makelaar om de papieren in te vullen die nodig zijn voor de aankoop. Toen de formulieren bijna ingevuld waren belde de makelaar met de makelaar van de verkopers. Bleek er al een ander bod gedaan te zijn, en inmiddels ook geaccepteerd. De makelaar baalde natuurlijk als een stekker. Maar helaas voor ons dus.
Meteen na het telefoongesprek stelde onze makelaar voor om naar het kantoor te rijden, nieuwe opties te zoeken en uit te draaien zodat we direct op zoek kunnen naar een ander huis.

Het is jammer, maar niet het aller ergste natuurlijk dat we een ander huis moeten zoeken. Misschien vinden we wel iets wat we nog mooier vinden!

Gisteren zijn Patrick en ik naar de WesternerDays geweest. Jemig zeg, dat is nog eens een kermis. Ik heb een paar foto's gemaakt zodat jullie weer een beetje een indruk kunnen krijgen. Natuurlijk is het al een geslaagde dag als het zonnetje lekker schijnt. Gisteren was het maar eventjes 30 graden! Wel jammer dat er 's avonds nog een flinke regenbui kwam. We hadden namelijk de stoelkussens nog op de tuinstoelen! Geen mogelijkheid om die eraf te halen, want toen waren we net op pad om de uitdraaien op te halen bij de makelaar.

Maar goed, zie de diaserie voor de WesternerDays. Er was vanalles te doen. Een enorme kermis dus, waar een goede verdeling was voor de kinderattracties en de attracties voor oudere kinderen (Het thema van de Days is: The kid in you!); een casino; een kinderboerderij; keuring van geiten, koeien, paarden; hoefsmid; shows van een glasblazer, houtbewerker, pottenbakker; autoshow; overdekte markt; hondenshow; paardenraces. En er is nog veel meer te doen, maar dat hebben we nog niet gezien. Dat doen we de komende dagen dus.

Ja Ja

Helemaal moe van het reizen kwam Frank gisterenavond laat weer thuis. De beurs in Ohio was dan wel de moeite waard, maar het was ook dood vermoeiend. Vanochtend moest ik al vroeg op vanwege de parade. Om half negen al werd iedereen verwacht. Kledingadvies: rose gekleed! Tja, wat wil je ook als je Curves gaat vertegenwoordigen. De totale opbrengst dat we met de Curves deelnemers voor de heart and stroke foundation bij elkaar gekregen hadden was 3700 dollar. Voor degenen die mij gesponsord hebben, heel erg bedankt. Het was ongelooflijk leuk om met deze parade mee te doen. Het weer was geweldig waardoor er veel bezoekers langs de parade zaten en stonden. Dit maakt de parade helemaal tot een geslaagde happening. Zie de diaserie om een indruk te krijgen van de parade. Helaas was ik de fotograaf dus sta ik niet op de foto's. Volgend jaar moet ik dat maar anders regelen, maar dat zien we dan wel weer.
Vandaag had Frank een prive-chauffeur. Eerst naar The Livingroom om verhaal te halen over de bank. Om 12 uur (noon) gingen de deuren open. Voor die tijd was het al een enorme drukte voor de deur van alle mensen die iets gekocht hadden bij The Livingroom. Maar, een goed bericht voor al die mensen (dus ook voor ons): aanstaande maandag kan iedereen om 10 uur zijn meubelstuk ophalen. Het enige nadeel is dat je het zelf moet ophalen en vervoeren. Nou, daar vinden we natuurlijk wel een oplossing voor. Natuurlijk geloven we het pas als de bank hier in huis staat. Dus, maandag hopen we een foto van de bank te kunnen plaatsen op het blog.
Aan het eind van de middag hebben we een huis bekeken die mogelijk door ons gekocht gaat worden. We zijn er alledrie enorm enthousiast over. Morgen nemen we contact op met de makelaar en als het goed is zitten we morgenavond rond de tafel om over de koopprijs te onderhandelen en verdere afspraken te maken. En als dat allemaal rond komt, kan het maar zo zijn dat we op 30 september gaan verhuizen. We zoeken nog mensen die ons daarbij willen helpen. Heb je interesse, meld je dan. Wij zorgen voor logies en ontbijt!

Red Deer, Toronto, Ohio, WesternerDays, Ryan en nog meer

Ons laatste bericht is alweer een tijdje geleden. Dus, hierbij weer wat nieuwtjes.

Frank is op dit moment nog op reis voor zijn werk. Vorige week zat hij in Toronto voor een paar dagen, en sinds zaterdagmiddag zit hij in Ohio. Vanavond laat komt hij weer thuis. Ondertussen vermaakt Patrick zich met het mailen naar Nederland, films kijken en naar het Collicut centre om wat te basketballen. Vorige keer hebben jullie kunnen lezen dat we heel veel pech hebben met de bank. En op dit moment weten we nog steeds niet of we die bank nu nog krijgen of niet. Morgen is de winkel nog eenmaal open. Natuurlijk gaan we erheen en hopen dat we de bank alsnog mee kunnen nemen.

De afgelopen week hebben we veel slecht weer gehad. Het water dat je op de foto ziet heeft niets met dat weer te maken. Maar overal in Red Deer worden de brandkranen opengedraaid en laten ze het water volop over de straat lopen. Ik heb maar eens aan de buurman gevraagd waarom dat gedaan wordt. Hij weet het ook niet precies, maar dacht dat het te maken had dat in de winter de putten bevriezen. Er zou dan een vieze drap op het ijs komen te liggen. Dat moet dan even doorgespoeld worden!!!
Wat betreft het weer hopen we nu dat er langzaamaan wat meer zonnige dagen komen. Morgen beginnen de WesternerDays. Een enorm spektakel. Volop kermis, muziek, en paardenraces. Wat het allemaal inhoud, dat is nog een verrassing voor ons. Morgenochtend is de start met de parade. Vanuit Curves doen we dan mee met de big-bike, waar ik eerder over schreef. Het zal wel een gezellige boel worden.
Morgenmiddag gaan we voor het eerst een huis bekijken. We hebben namelijk besloten dat we zo snel mogelijk een huis willen kopen. Het huis van morgen ziet er aan de buitenkant erg mooi en groot uit. Nu maar hopen dat de binnenkant ook bevalt.
Ryan is vandaag voor de tweede keer hier naar een hondentrimmer geweest. De eerste keer was het echt een ramp. Nu ziet hij er echt heel mooi geknipt uit. Dit adresje bewaren dus maar.
Afgelopen zaterdag heeft Patrick zijn laatste rijles gehad. De rijinstructeur was zeer tevreden over Patrick's vorderingen. Hij beoordeelde deze laatste les met een gemiddelde van 7,5. Met dit gemiddelde mag hij het officiele rij-examen afleggen. Echter, hij moet dan wel eerst een jaar zijn learners hebben. Dus, volgend jaar april mag hij afrijden. Tot die tijd mag hij alleen rijden als er een bevoegd rijder naast hem zit. Nou, daar kan hij wel mee leven hoor. Het leuke is dat hij zaterdag kan rijden als we Jesse ophalen bij het vliegveld in Calgary.
De tuin begint nu echt veel kleur te krijgen. Een paar maand geleden heb ik alle dode stengels en knoppen nog uit de tuin verwijderd en leek de tuin een kale bende. Nu is het een vrolijke plantentuin geworden. Zie de diaserie.

Soms zit het mee, en soms zit het tegen

Vorige week schreven we dat we vol spanning zaten te wachten op onze bank. Helaas, maar soms zit het mee en soms zit het tegen. 22 Juni kregen we bericht van de meubelzaak dat onze bank gearriveerd was en geleverd kon worden zodra we de bank volledig betaald hadden. 23 Juni is Frank het laatste deel gaan betalen en afgesproken werd dat op zaterdag 27 juni tussen 13.00 en 17.00 uur de bank bezorgd zou worden (eerder zou niet gaan). Omdat er zaterdag ook Highland Games in Red Deer waren, was dat wel even lastig. Je kunt natuurlijk niet op twee plaatsen tegelijk zijn. Daarom zijn we maar in etappes naar de Games gegaan. Toen om 17.00 uur nog geen bank geleverd was, is Frank maar eens naar de winkel gereden. We hadden 's middags al een paar keer gebeld, maar kregen steeds het antwoordapparaat! Toen Frank bij de winkel aankwam hing er een brief op de deur met de mededeling dat het bedrijf failliet is. Daar staan we dan. Wel betaald en geen bank. Het is nu afwachten wat er verder gaat gebeuren. We hebben inmiddels contact gehad met de curator. Deze man vertelde ons dat het personeel niet op de hoogte was. Verder zou de administratie wel goed op orde zijn. Dat hopen we dan maar, zodat we volgende week een telefoontje krijgen dat de bank alsnog geleverd kan worden. Desnoods halen we hem zelf op.

Om niet helemaal bij de pakken neer te gaan zitten, hebben we inmiddels een boekenkast aangeschaft. De dozen met boeken zijn nu ook uitgepakt. Daardoor is er in de kelder wat meer ruimte ontstaan om er een kleine gokwalhalla van te maken. Op de foto is te zien dat Frank en Patrick aan het sjoelen zijn. En binnenkort zal deze gokhal nog aangevuld worden. Maar daarover later meer.

Canada Day 2009

1 Juli is in Canada een nationale feestdag. Deze dag noemen ze Canada Day. Er wordt dan op heel veel plaatsen feest gevierd. En zo ook in Red Deer. (via internet vonden we de volgende betekenis die bij Canada Day hoort; Canada Day is een kans te verzamelen in onze gemeenschappen, van kust tot kust tot kust, en trots vieren alles wat we gemeen hebben. Het is een gelegenheid voor het vieren van onze prestaties, die werden geboren in de gedurfde visie en gedeelde waarden van onze voorouders, en die zijn geuit in bijna alle talen van de wereld door middel van de bijdrage van de nieuwe Canadezen.) Het feest begon om ongeveer (!) 10.40 uur bij de Bower Pond. Natuurlijk zijn ook wij daar een kijkje gaan nemen. Je moet toch weten wat het allemaal inhoud, of niet. Het was er gezellig druk. Mede door het mooie weer kwamen veel mensen op deze happening af. Er was een podium waar mensen van verschillende culturen iets lieten zien van hun cultuur. Zie de foto's in de diaserie. En natuurlijk ontbraken de keukengeheimen van de diverse culturen niet tijdens dit feest. Ter afsluiting was er een grote vuurwerkshow bij de Bower Pond. Omdat we niet zo ver van de Bower Pond wonen, konden we vanuit ons huis de vuurshow zien. Helemaal super.