Sneeuw!

Het is zover. Sneeuw in Red Deer. Sinds vanochtend is het al aan het sneeuwen. Gelukkig zijn de vlokken nog erg klein, dus is de hoeveelheid sneeuw nog beperkt.

Afgelopen zaterdag heeft Frank meegedaan aan een Memorial Tennis Tournement. De eerste wedstrijd kon nog buiten gespeeld worden, maar al snel werden alle wedstrijden verplaatst naar de Tennisbubbel (de indoorhal). Boven verwachting eindigde hij met zijn team eerste in de poule. Je gelooft het of niet, maar de man in de rode trainingsbroek is twee keer zo oud als Frank!
Terwijl Frank zijn wedstrijden had, was Yvonne in Rimbey voor een Art Workshop. Elke keer is het weer geweldig om naar Rimbey te rijden. In ruim een uurtje rijden is het dubbel genieten van de rustige omgeving, rondspringende herten over de weg te zien springen, een jachtige coyote in de velden te zien rondstruinen en een gestrand stekelvarken te aanschouwen die langs de weg was beland. In Rimbey was Art Whitehead aanwezig om de workshop Landscapes in Pastel te leiden. Het resultaat van de pasteltekening was van dienaard dat het ingelijst mee naar huis kon!

Zondag had Frank weer twee tenniswedstrijden. Terwijl Frank weer in de tennisbubbel was, ging Yvonne naar een ringnette wedstrijd. Twee meisjes van de BSO speelden een wedstrijd in een van de schaatshallen. Ringnette is als het ware ijshockey voor meisjes, met dat verschil dat er niet gespeeld wordt met een puck maar met een ring. En de sticks hebben geen blad onderaan. Een zeer actieve, felle sport dat erg leuk is om naar te kijken.

Aan het eind van de middag kwam Hamid weer gezellig bij ons. En dat hij niet bang is voor onze trouwe waakhond blijkt wel uit de foto. Vol trots zat Hamid met Ryan op schoot.

Water, water, water

Net als pa en ma, is ook Patrick vroeger dan verwacht aangekomen op Schiphol. Zo blijkt maar weer eens dat niet alles vertraging heeft!
Maandagavond toen we terugkwamen van Calgary Airport hadden we nog de nodige klussen in huis te doen. De afgelopen twee maanden zijn we erg verwend door pa en ma. Die hebben bijna de hele periode het huishouden gedraaid, inclusief het bijhouden van de was en de strijkwas. Nu was het dus de beurt aan ons.
Dus, snel even naar de wasruimte om de was uit de machine te halen. Op het moment dat ik die ruimte inloop, voel ik dat mijn voeten wel heel erg koud worden. Het drong nog niet meteen tot me door dat ik midden in een zwembad met ijskoud water was gestapt. Iek. Natuurlijk moest Frank meteen erbij komen om te helpen zoeken waar al dat water nou vandaan kwam. En ja hoor. Helaas, pindakaas. De wasmachine blijkt het begeven te hebben. Dus, nou gaan we noodgedwongen maar op stap om een nieuwe wasmachine (en meteen maar een droger) te scoren.

Retourtje Nederland

Na een hele lange periode van afwegen heeft Patrick besloten om voor een paar maanden naar Nederland terug te gaan. Het leventje in Canada brengt hem niet wat hij ervan gehoopt had. Er zijn heel veel verschillen te benoemen tussen het leven in Red Deer en Wijchen. Het grootste verschil is voor Patrick dat er geen mogelijkheden zijn om te basketballen en het opbouwen van een vriendenkring erg beperkt is. Op het moment dat wij de keuze maakten om te emigreren, was Patrick 12 jaar. Op het moment dat we daadwerkelijk konden vertrekken was Patrick 16 jaar. En ja, als je alles van te voren weet neem je misschien andere beslissingen.
Patrick vertrekt morgenmiddag om 18.00 uur vanaf Calgary en zal met een rechtstreekse vlucht dinsdagochtend om 11.05 uur arriveren op Schiphol. Met een beetje geluk komt hij net als zijn opa en oma (die gisteren weer naar Nederland zijn vertrokken) een uur eerder aan.
De eerste dagen zal Patrick bij Monique en Adri (oom en tante in Deventer) blijven, om vervolgens richting Wijchen af te reizen. Mocht er iemand in Wijchen nog een kamertje over hebben, dan zou dat natuurlijk een hele prettige bijkomstigheid zijn.
Een ding is zeker: het zal altijd een positieve bijdrage in ons leven zijn.

Nog vijf dagen.

Nog vijf dagen te gaan en dan gaan wij na twee fantastische maanden afscheid nemen van Pat, Yvonne en Frank. Toen wij op 15 augustus uit Twello vertrokken hadden wij er geen idee van wat ons zou staan te wachten. De eerste verrassing was de aankomst op het vliegveld van Calgary. Daar werden wij door een hostess met haar rode Stetson in een wagentje met zwaailicht welkom geheten en naar de aankomsthal gereden. En in die hal stonden Frank,Yvonne en Pat verwachtingsvol naar ons uit te kijken. Een moment om nooit te vergeten. Dan in de auto op weg naar Red Deer. Zodra je de stad uit rijdt en op de autoweg bent valt je enorme ruimte op die er is zo ver je kunt kijken. In Red Deer is alles anders dan in Twello. De brede straten met de ruime huizen. Er wonen in Red Deer op dit moment 90.000 mensen maar de stad is zo ruim opgezet dat je niet merkt dat er zo veel mensen wonen. Behalve in " downtown" waar de huizen iets dichter op elkaar staan. Maar ook daar net als in de rest van de stad is er veel groen.

Hot tub, sauna en pool met een geweldig uitzicht.
Afgelopen weekend hebben wij samen doorgebracht in Banff in een resort om de 20ste trouwdag van Frank en Yvonne te vieren. In dat resort hadden wij een ruim opgezet appartement. Op het terrein van het ressort een hotpool en een sauna waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Vanuit het ressort met de bus, vrij voor bewoners van het ressort, de stad in om winkels te kijken en te eten.

Elk & Oaks in Banff.
Zondag regende het maar dat heeft ons er niet van weerhouden een wandeling naar het prachtige Fairmont-hotel te maken. Daar ben je aan de rand van de stad maar wij zagen wel een kudde elken,een hertensoort, die daar graasden, bijna tussen de mensen. Wij liepen langs de rivier terug naar de stad om bij een Canadian Army Legion Club op te drogen en wat te drinken. Met de auto zijn wij ook de bergen in gegaan om met de kabelbaan in een gondel naar de bertoppen te gaan. Vanuit het bergstation een wandeling gemaakt over de toppen via een " boardwalk' trapje op trapje af naar het weerobservatorium. Overal prachtige uit- en vergezichten in de omringende bergwereld.

In de hoofdstraat in Banff ....
Bij thuiskomst na Banff waren we uitgenodigd door de buren, Donna en Carl voor het "thanksgiving" diner. Ook weer iets wat wij niet kennen. Er wordt op die dag kalkoen gegeten en dat kregen wij dus ook. Weer een leuke ontmoeting en we hebben ervaren dat de Canadezen heel vriendelijk en beleefd zijn.
Ook in het verkeer zijn de drivers erg beleefd en krijg je als voetganger zomaar voorrang bij het oversteken. Ook trouwens als je op de fiets bent. Er resten nog twee karwijtjes die nog gedaan moeten worden voorwij vertrekken. De eerste is vandaag de " fire-pitt" samenstellen in de tuin en de tweede is een hekje op het balkon maken om te voorkomen dat Ryan de tuin inloopt als het regent.

werken aan `the fire-pitt`
Dan moeten wij nog naar het " bottle-depot" om plastic flessen in te leveren en naar Sylvan Lake naar de Nederlandse kaasboer. De Canadese kaas zal best goed zijn maar anders van smaak dan de onze maar duur naar onze begrippen. Per kilo ca. 25 tot 30 dollar.
De " nederlandse" kaas is goed van smaak maar ook heel duur, 35 tot 40 dollar per kilo.
Pat heeft intussen zijn " grote" rijbewijs. Dat is heel gemakkelijk voor ons hij rijdt ons heel "cool" en relaxed rond in de grote auto. Trouwens alles is groot hier, de auto's de flessen cola en andere drinks, take-away koffie en nog veel meer.
Yvonne heeft ons ook veel van de directe omgeving laten zien. Mooie national parks. Dan zijn wij met haar naar Drumheller geweest naar het dynosaurus-museum. Erg interessant al die fossielen van die enorme dieren die miljoenen jaren geleden hier rondliepen. Er worden nog steeds veel fossielen gevonden, vooral in het noord-westen van BC. Bijna wekelijks staat er een bericht in de krant.
Frank heeft ons veel van " down town" laten zien. O.a. de plek waar hij zat toen hij voor de eerste keer in Red Deer was. Bij het bankje waar mr. Gaetz, de stichter van Red Deer, op zit.

Canada, een land waar je van gaat houden.

Wij hebben eigenlijk nog veel meer te vertellen en te schrijven maar dat doen wij als wij thuis zijn. Mocht er tussen nu en zaterdag nog iets bijzonders gebeuren zullen wij dat laten weten. Anders zeggen wij nu " see you in Twello" .

Banff, Lake Louise, 11 oktober en nog meer

Vandaag vertrekken we met de hele familie, dus met z'n vijven plus Ryan, naar Banff. Natuurlijk rijden we weer via de Rockies, want dat is toch een stuk natuur dat je niet mag missen als je in Alberta komt. Onderweg zullen we stoppen bij Nordegg en Lake Louise. En als de planning klopt slapen we vannacht in een mooi appartementje in Banff. We blijven in Bnaff tot en met maandag. Maandag zijn we allemaal een extra dagje vrij. Niet omdat Frank en Yvonne dan 20 jaar getrouwd zijn, maar omdat het dan Thanksgiving is. We zijn uitgenodigd om 's avonds met zijn allen naar de buurtjes, Donna en Carl, te gaan. Leuk, leuk, leuk.
Komende week zal het voor pa en ma lastig worden. Ze zullen zich gaan voorbereiden op de terugreis naar Nederland. Zaterdag, de 16e oktober brengen wij ze weer naar Calgary waar ze met het vliegtuig rechtstreeks naar Amsterdam zullen vliegen. Misschien dat we ze nog zover krijgen dat ze van de week een stukje op het blog plaatsen.