Dinosaur Provincial Park

Afgelopen weekend zijn Yvonne en Frank naar het Dinosaur Provincial Park geweest. Ongeveer 4 uur rijden, ten oosten van Calgary, is een gebied van ongeveer 80 vierkante kilometer waar veel skeletten van dinosaurussen te vinden zijn. Door enorme ijsverschuivingen en overstromingen is hier een grote vallei ontstaan in het verder vlakke prairieland.

We hebben twee tochten door het park gemaakt met gidsen, die erg veel wisten te vertellen over wat in het park gevonden is. Niet alleen een paar botten hier en daar en een paar hele skeletten, maar ook de verschilliende grondlagen en de positie waarin de botten liggen zeggen veel over hoe de wereld er 75 miljoen jaar geleden uit zag. Ooit was Alberta een deel van de Grote Oceaan.
De gids die ons meenam op zaterdag had, hoe kan het ook anders, nederlandse ouders, in 1950 vanuit Zwolle geemigreerd. Hij vertelde ons dat dit park op de UNESCO lijst van werelderfgoed staat. En de beslissing hierover zou tijdens een bijeenkomst in Cairo genomen zijn. Hoe toepasselijk is de foto hieronder, zoek de kameel en pyramide.

What would you do?

Wat zou jij doen als je supervrouw jarig is? En weliswaar is het volgens de officiele kalender haar 50e, volgens haar innerlijke kalender zeker een paar jaar minder en daarbij haar 3e in Canada.
Ik zou dan een verrassing voor haar hebben. En in een land waar we nog lang niet alles hebben gezien boek je dan een weekendje ergens in Alberta. En dat is precies wat ik gedaan heb. Dus na het komende weekend zul je kunnen lezen waar we naar toe gaan.
So stay tuned to our blog.

BBQ

Net als elke woensdag zijn we gisteren ook weer naar de BBQ/potluck geweest. Het is inmiddels gewoonte voor ons om diverse families op te halen, want niet iedereen heeft de beschikking over een auto. De BBQ wordt bezocht door heel veel mensen met verschillende nationaliteit; Soedan, Kenya, Somalia, Afghanistan, Irak, Iran, Nederland, Canada. Sommigen zijn nog maar net een paar dagen in Canada, anderen al een aantal jaartjes. En iedereen (jong en oud) probeert natuurlijk engels te praten met elkaar.
Patrick is door de BBQ in contact gekomen met een aantal leeftijdgenoten. Ze ontmoeten elkaar niet alleen bij de BBQ, maar ondernemen ook regelmatig andere dingen samen.
Frank moet het een beetje rustiger aandoen. Hij heeft behoorlijke last van zijn rechterknie. Na een bezoekje aan de arts weet hij dat hij een irritatie aan de buitenste knieband heeft. Rust is de enige medicijn. Af en toe strompelt Frank nu met Yvonne's krukken. Maar hopen dat de irritatie gauw over is. Fietsen naar het werk lukt nu even niet, auto rijden is niet geheel ongevaarlijk (remmen met links is toch ietwat gevaarlijk) en lopen is ook geen optie. Maar goed dat er regelmatig bussen rijden naar het centrum.
Yvonne en Patrick zijn de dagen aan het aftellen. Nog 5 1/2 dag en de schoolvakantie begint. Ook de kinderen van de BSO lijken de dagen af te tellen. Kortom: een hectische laatste week bij de BSO's.

BBQ bij C.A.R.E.

Gisteren was de jaarlijkse barbecue en potluck van C.A.R.E. in Rotary Park. Alle studenten, vrijwilligers en medewerkers waren hiervoor uitgenodigd. Veel mensen hadden wat voor de Potluck meegenomen. Was Frank vorig jaar nog één van de vrijwilligers, dit jaar was hij aanwezig als medewerker van C.A.R.E. en mocht meteen de BBQ openen.

(en natuurlijk is Hamid ook aanwezig)

Baha'i cursus

Dit weekend zijn Patrick en Yvonne wederom naar het Baha'i Centrum geweest voor het vervolg van de cursus. Na boek 1 was het nu tijd om boek 3 door te nemen. Het is erg interessant, want inmiddels zijn we heel veel wijzer geworden over de verschillende verschijningen (God, Moses, Krishna, Buddha, Zoroaster, Jesus, Muhammed, Bab and Baha'u'llah). Sommigen van jullie zullen nu denken: jemig, worden die daar gehersenspoeld of zo. Maar nee hoor, verre van dat.
Wij vinden het een enorme verrijking om meer te weten te komen over de verschillende religies. De kennis die we opdoen, heeft Patrick nodig tijdens de kindervakantieweken waarover we al eerder hebben gesproken.
Zaterdag was het wel even spannend voordat we bij het centrum waren. Er stond wel met enorme grote letters en borden dat de weg gesloten was, alleen aanwonenden mochten doorrijden. Blijkt dat de hele weg één en al modder was. Niet normaal te berijden. Met Patrick als bijrijder, lukte het Yvonne om de wagen door het moddermoeras te sturen. Aan alle kanten van de auto vlogen modderspetters omhoog. Het resultaat: 20 minuten later dan gepland kwamen we aan bij het centrum in een gecamoufleerde auto.

Yvonne heeft ondertussen ook wat meer nieuws over haar opleiding voor de Child Care. Zoals het er nu uit ziet zal ze niet voor de officiele engelse test naar Calgary hoeven te rijden. In elk geval moet ze meer kopietjes van diploma's en beschrijvingen opsturen. Aan de hand daarvan zal er een vervolggesprek komen. Iets dat eigenlijk tijdens haar eerste bezoek aan de College gepland was! Nu maar hopen dat het allemaal meevalt. Overigens heeft ze vorige week bij de Red Deer Child Care doorgegeven dat ze na de zomervakantie niet als supervisor wil werken. De grootste reden daarvoor is dat ze als assistent betaald wordt (dus hetzelfde salaris verdient als Patrick!). Het werk dat je als supervisor moet doen, en de verantwoording die je daarbij draagt is niet reeel ten opzichten van het werk van de assistent. Daarnaast is het minder stressvol om de eventuele cursussen te gaan volgen aan de college.