Schoolvakantie

De schoolvakantie is bijna voorbij. Acht weken lang zijn alle scholen gesloten geweest.

De zomervakanatieperiode was leuk. Doordat in de vakantie maar 3 van de 15 BSO locaties open zijn, komen er steeds andere kinderen naar de zomer BSO. Maar ook werk je in de periode met andere collega's. Het is een leuke afwisseling. Voor sommige kinderen is de zomer BSO het vermaak voor de zomervakantie. Sommige ouders blijven namelijk de hele zomer doorwerken waardoor hun kind/kinderen noodgedwongen naar de BSO komen. Maar er is een geluk voor deze kinderen. De BSO is gezellig en staat vol van aktiviteiten en uitstapjes. Voor de leiding ook leuk, want ze gaan met alle uitstapjes mee, waardoor er tijdens het werken toch een vakantiegevoel ontstaat.

Wachten op de stoomtrein

Schrijven met een kroontjespen!

Donderdag, 1 september, gaan de deuren van de scholen weer open en keren we terug naar een normaal ritme. Voor Patrick betekent dat dat hij bij Mary View Elementary School kan gaan werken. Hij blijft voorlopig in de ochtend werken bij de Coffee Shop en gaat in de middag dus bij de Buitenschoolse Opvang werken. Niet meer met Tamara als Supervisor, maar met Carla.
Yvonne blijft bij haar oude vertrouwde omgeving; de Mountview Elementary School. Voor haar is het verschil dat ze niet meer terugkeert als Supervisor. Na bijna twee jaar strijden heeft ze het opgegeven om uit te zoeken wat de mogelijkheden met haar diploma's zijn. Wetende dat ze niet de enige is die met deze situatie kampt, heeft ze het maar opgegeven om nog langer hiermee bezig te zijn. Het prettige van de assistent functie is dat je niet in je eigen vrije tijd bezig bent met de voorbereidingen, dat je niet tijdens je werk meer bezig bent met papierwerk maar je meer kunt richten op waar je eigenlijk voor komt; het begeleiden van de kinderen.

Zaterdag 20 augustus 2011

Patrick's 19e verjaardag op een zeer zonnige zomerse dag. De dag is compleet als Patrick samen met Ruben een toast uitbrengt op Patrick's verjaardag (overigens is dit een herhaling, want donderdag werd eenzelfde toast uitgebracht op Ruben). Wat lijkt alles zo dichtbij als je met elkaar kunt skypen. Tamara en Hasan hebben geweldig gelachen tijdens de 'aanwezigheid' van Ruben. Wel eens leuk om anders te doen dan anders. 's Middags waren we allemaal te vinden bij het Latin Festival dat in het Centrum van Red Deer plaats vond.

Frank was daar aanwezig vanuit zijn werk, en wij zijn erheen gegaan om te genieten van de muziek, drankjes en sfeer. Hierdoor hebben we de telefoontjes met felicitaties uit Nederland gemist. 's Avonds hebben we een Nederlandse barbecue gehouden, wat natuurlijk super gezellig was. Samen met Tamara en Hasan zijn we zondagochtend gaan ontbijten bij Glenn's. En tja, na een zware dag heb je wel hulp nodig bij het eten!

Oepsie ............

Dat is lang geleden dat we iets op ons blog gezet hebben. We hebben geen excuus van druk, druk, druk zijn. Maar gewoon, het is er niet eerder van gekomen.
Alles gaat hier zijn gangetje. Frank is gewoon aan het werk bij C.A.R.E. en Yvonne werkt de hele zomer voor de Red Deer Child Care. Patrick zou de hele maand Juli als vrijwilliger naar het Baha'i Centre in Sylvan lake gaan, maar daar is op het laatste moment iets in veranderd. Door onvoorziene omstandigheden heeft Patrick besloten om zich terug te trekken. Maar doordat hij niet naar Sylvan Lake is gegaan, zijn er andere zaken op zijn pad gekomen. Inmiddels is hij 'John de Manager' van Quenched, een Coffee Shop Down Town. Het stel dat de Coffee Shop runde is er onverwachts mee gestopt. Op dit moment zijn er naast Patrick een aantal vrijwilligers die de Coffee Shop draaiende houden. Tussendoor werkt Patrick af en toe voor de Red Deer Child Care. Er zijn nog steeds niet meer mannen die als Child Care Professional werken voor de RDDS. Lekker meegenomen voor Patrick.
Het lijkt erop dat ook Patrick zijn draai hier heeft gevonden. Op dit moment zit hij languit voor de televisie en speelt een football-game met Hasan. Die twee lijken goed aan elkaar gewaagd.
Hasan is samen met zijn familie 6 weken geleden uit Syrie gekomen. Dat het wereldje erg klein is blijkt wel. Broer Anas stond vandaag bij Yvonne's werk een presentatie te geven. Hij is namelijk vrijwilliger bij C.A.R.E. en was door Jan(et) Underwood gevraagd om mee te gaan. Zoals jullie inmiddels weten werkt Frank bij C.A.R.E. en is een collega van Jan. Helemaal verwarrend wordt het als we vertellen dat Jan ook nog eens onze overbuurvrouw is. De presentatie ging overigens over Irak. Een land waar veel over te vertellen is.
Voor vanavond zijn we uitgenodigd bij de Raad-Family (Hasan's ouders). We eten daar mee en worden om 20.59 uur verwacht. Vanwege de Ramadan eten ze tussen zonsondergang en zonsopgang.