Westerner Days 2012

Terwijl in en rond Nijmegen de vierdaagse volop in gang was, werd er ook hier volop feest gevierd. Vorige week woensdag was de start van de Westerner Days met de parade. Vanuit C.A.R.E. was hard gewerkt om op tijd de truck klaar te hebben. Veel vrijwilligers hebben, onder leiding van Frank, geholpen om de truck te versieren, met als thema "Crossing Barriers, Bridging Cultures". Op de dag zelf waren er ook de vrijwilligers die gehuld in kleding van hun eigen land meeliepen. Met dit geheel hebben ze de eerste prijs in de categorie behaald, en de tweede prijs overall. Yvonne mocht met de kinderen van het werk gaan kijken naar de parade. Met zo'n honderd kinderen, gehuld in een groen shirtje van de Child Care, hebben ze langs de route gezeten. Het was echt de moeite waard.

Tijdens de Westerner Days is er veel te doen in Red Deer. Natuurlijk is er de uitgebreide Kermis, zijn er de Chuckwagon Races, worden er heel veel demonstraties gegeven op het terrein, is er een indoor markt, is er een speciale ruimte waar de jongere kinderen zich kunnen vermaken, en zijn er tussen woensdag en zonder op heel veel plaatsen gratis ontbijt mogelijkheden.

Zaterdag heeft Yvonne geholpen als vrijwilligster bij het Rode Kruis. Dit jaar werd door de organisatie van de Westerner een donatie gedaan aan vijf organisaties. Het Rode Kruis was één van die vijf. Het enige dat het Rode Kruis moest doen, was 3 x 5 vrijwilligers zien te vinden die zouden willen helpen tijdens de zaterdag van de Westerner. Als beloning ontving Yvonne twee entree-kaartjes voor de Westerner, twee parkeer kaartjes en twee kaartjes die toegang gaven tot de Chuckwagon races. Een leuke attentie. Hierdoor konden we samen 's avonds gaan kijken naar de chuckwagon races. Best grappig om een keer gezien te hebben.

Golden, British Columbia

De aanhoudende warmte van de afgelopen dagen was te verleidelijk om in het weekend thuis te blijven zitten. Dus ... zaterdagochtend snel de auto ingepakt om te gaan kamperen. Vlak voor ons vertrek hebben we nog snel gecheckt wat de weersverwachtingen hier en daar waren. Het beloofde niet veel goeds. We besloten de gok te wagen en naar Golden in BC te rijden. Nog snel googlen voor kampeermogelijkheden en we konden vertrekken. Ryan mocht natuurlijk met ons mee.
Via de snelweg naar Calgary, Canmore en Banff om vervolgens de Bow Valley Parkway te rijden tot Lake Louise. Een prachtige route die we nog niet eerder hadden gereden !
Na deze prachtige route was het nog zo'n 120 km voordat we aankwamen in Golden. Bij de tourist informatie konden we de laatste plek reserveren bij Kinbasket Lake Resort. Omdat Yvonne de adapter van de fotocamera in Ottawa heeft laten liggen, moesten we de oude camera meenemen die met 'gewone' batterijen zou moeten werken. Maar helaas, de camera weigerde zijn dienst. Dus hebben we geen foto's kunnen nemen van deze camping. Als je wat meer wilt zien van de camping klik dan op: http://www.kinbasketlakeresort.com/beach--docks.html
We hebben tot laat in de nacht bij ons kampvuur gezeten, uitkijkend over het meer waarbij we genoten van de stilte in de natuur. Nou ja, de stilte werd af en toe onderbroken door de goederen treinen. Inmiddels beginnen we te wennen aan de treinen die met regelmaat het signaal afgeven dat ze in de buurt zijn! Helaas komen die treinen ook 's nachts langs!
Toen we vanochtend wakker werden (zelfs Ryan heeft lekker lang geslapen in de tent) was de zon nog verscholen achter de laaghangende bewolking. Toch hebben we eerst lekker ontbeten en daarna pas de tent en verdere kampeerspullen in de wagen opgeborgen. Klaar voor vertrek naar de Takakkaw Falls. Deze waterval blijkt de op twee na hoogste (officieel gemeten) waterval in Canada te zijn. De betekenis van Takkakkaw is 'het is prachtig' ("it is magnificent"). Het was inderdaad prachtig. We hebben nu een idee waar de ongelooflijke reis gemaakt zou kunnen zijn!

http://www.youtube.com/watch?v=Wf3AkEt-Q7s Na een uitgebreid bezoek aan de waterval rijden we rustigjes aan weer terug naar Red Deer. Dit keer rijden we via Nordegg en Rockie Mounten House weer terug. Hoe dichter we bij Red Deer kwamen, hoe slechter het weer werd. En op het moment dat we dit stukje op ons blog plaatsen val de regen met bakken uit de lucht. Het is maar goed dat we er lekker even tussenuit zijn gegaan. Klaar voor een nieuwe week werken.  De Takakkaw Falls Yep, dat hoort er ook bij! Het water komt met een enorme kracht onder ons langs. Ryan durft het toch aan, zo dicht bij de rivier.

Lang weekend in Ottawa

Het muzikale bruidspaar in aantocht

Afgelopen week was Yvonne in Ottawa om aanwezig te zijn bij de trouwdag van Peter Andree en Chris Hamilton. Peter is de zoon van Yvonne's 'Tante' Truus. Vrijdag, 29 juni, vertrok Yvonne vanaf Calgary Airport en vier uur later landde ze in Ottawa waar Truus en Loek aanwezig waren om Yvonne op te halen. De trouwdag was zaterdag op de overdekte brug in Wakefield, 50 meter vanaf Peter's en Chris' huis. Een heel klein plaatsje (gehuchtje) in Quebec op 26 km van Ottawa. Zie http://www.outaouais-travelguide.com/Les-Collines-de-Outaouais/Wakefield-covered-bridge/
Tussen de huwelijksvoltrekking en het feest was er tijd om in de rivier te zwemmen of wat rond te lopen in het 'centrum' van Wakefield.

 Na de Huwelijksvoltrekking

 

Neef Frank springt van de brug

Tijdens Canada Day was Yvonne in Wakefield. Na de parade ter ere van de 145e verjaardag van Canada was er voor familie en een aantal vrienden een BBQ bij Peter en Chris thuis.
Yvonne zou 's maandags in de avond weer terug vliegen naar Canada. Die dag is ze samen met Truus gezellig naar het Centrum van Ottawa geweest om het wisselen van de wacht bij de parlementsgebouwen te zien, en om nog wat tijd met Peter door te brengen die speciaal daarvoor naar Ottawa kwam. Na een lunch met Peter koos Yvonne ervoor om via China Town en Little Italy terug te lopen naar het appartement van Truus en Loek. Het was prettig om weer eens samen met familie te zijn. Helaas hebbenwe hier niet zoveel vrije dagen ter beschikking, waardoor het niet mogelijk was om langer in Ottawa te blijven.

 

Turtle Awards 21 juni 2012

Er waren 18 Awards

 

 Eindelijk dan wat mee uitleg over de Turtle Awards, en hoe Yvonne daarbij verzeild is geraakt.
De Turtle Awards zijn erg belangrijk voor de aboriginals (de oorspronkelijke bewoners). De Turtle Awards zijn een waardevolle manier om mensen te erkennen voor hun inspanningen, hen aan te moedigen om hun harde werk voort te zetten en om anderen te laten weten dat er veel kan worden bereikt.  Volgens zeggen zijn Aboriginals erg bescheiden, ze zijn enthousiast en bij de uitreiking van de awards is de trots op hun gezichten zien als ze de prijs krijgen. Zoals vermeld in ons vorige verslag is Frank via de Leadership Course in contact gekomen met Mandy. Zij vertelde dat ze 250 medaillons zou moeten maken, een tijdrovende klus. Frank bedacht dat Yvonne via haar werk bij de buitenschoolse opvang misschien wel een handje zou kunnen helpen. Eén telefoontje naar Yvonne, navraag bij Lindsey, de Head Supervisor, en nog even overleg met Karla, de alt-supervisor, leverde een okay op. In twee weken tijd lukte het om samen met de kinderen de 250 medaillons te schilderen. De medaillons zijn gemaakt van gedroogde hert en beverhuid. Omdat de huid hard en droog was, moest de huid eerst zo'n 24 uur geweekt worden in de badtub. Gelukkig hebben we een badtub die we niet dagelijks gebruiken zodat het weken geen probleem opleverde. Daarna konden de cirkels geknipt worden en als laatste werd er een gat in geponst. Iets waar Frank zijn hulp bij moest verlenen omdat het gewoon te zwaar werk was. Nadat de cirkels weer hard en droog waren, was het tijd voor de kinderen van de buitenschoolse opvang om in de aangegeven kleuren op de juiste plek te schilderen.  Gelukkig had Mandy tijd om de medaillons bij de buitenschoolse opvang op te komen halen. Ze legde uit aan de kinderen waar de medaillons voor gebruikt zouden worden en wat de kleuren betekenen. De kinderen vonden het een hele eer om de medaillons te maken.
Op de avond zelf, waarvoor we twee vrijkaartjes kregen, zagen we waar ze de medaillons voor gebruikten. Alle gasten kregen een medaillon.

het medaillon



Aboriginal Dansgroep