Het is wit, koud en valt als regen uit de hemel ....

Afgelopen zondag heeft Frank de kerstverlichting aan de dakgoten gemaakt. We hadden allemaal het voorgevoel dat we daar niet te lang mee moesten wachten. Want hoe maak je die verlichting aan de dakgoot als de sneeuw er eenmaal ligt. Onder toeziend oog van Hamid heeft Frank de klus geklaard. Gelukkig werkte de verlichting ook, want dat had Frank effetjes vergeten te checken voordat hij eraan begon!

  

En toen was het maandag ... Yeah!! Goed geraden. Het sneeuwt weer. In alle vroegte lag er een klein laagje sneeuw. Dat laagje sneeuw heeft inmiddels wat aanvulling gekregen. De wereld is weer wit. En hoe vreemd het ook klinkt, het lijkt zo vertrouwd. Toch zorgt het weer voor overlast. Tamara vertelde diezelfde ochtend al over de eerste flinke aanrijding. Yvonne vertelde dat de autoremmen blokkeerden en de auto gleed gewoon verder een kruising over. Het is en blijft oppassen. Voor allemaal geldt dat we dicht bij huis werken.














Ruim een jaar geleden was Frank de hele dag op pad in Alberta, op pad vanwege de verkoop van de Heftrucks en onderdelen.

Gelukkig is dat verleden tijd en werkt ook hij dicht bij huis. En Patrick heeft vandaag een vrije dag. Maandag heeft hij ook vrij van het werk, maar dan moet hij ook naar de College. Het plan om vandaag naar Stettler te rijden hebben Tamara en Patrick moeten laten glijden. Het is niet veilig genoeg om nu 'eventjes' op en neer te gaan naar Stettler. Wel jammer, want ze hadden graag effetjes met Jordan willen stoeien. Voor wie niet weet wie Jordan is; Jordan is bijna 6 jaar en komt zijn hele leventje al bij Tamara's ouders over de vloer. Gelukkig hoeven ze zich allemaal niet te vervelen. Scrapbooking neemt voorlopig nog wel tijd in beslag en ook het spelen van Football (computerspel) neemt de nodige tijd in beslag.

Het is inmiddels woensdag, af en toe sneeuwt het en de wegen zijn nog steeds behoorlijk glad. Zelfs bij ons in de straat is het oppassen geblazen. Terwijl Tamara en Yvonne in het woongedeelte zitten zien ze hoe een auto voor de deur rond tolt en bij de overburen tegen de tuin tot stilstand komt. Oepsie, maar goed dat Tamara de auto op de oprit had geparkeerd anders had de auto er wel anders uitgezien.

Uit de oude doos ..

... Eens, heel lang geleden zag je in Nederland gehaakte gordijntjes voor de ramen hangen. Gehaakt, of beter gezegd filethaakwerkjes. In die gordijntjes zag je van allerlei figuren. Ik heb ooit een gordijn gehaakt met molens erop en konijntjes. Helaas heb ik die patronen niet bewaard, maar ik zou nu toch wel weer een keer zo'n gordijn willen haken.
Mijn vraag is: Is er iemand die die patronen wel bewaard heeft en deze aan mij willen sturen? Of is er iemand die mij een patroon kan emailen. Ik zou het super vinden. Ons adres en emailadres staan op het blog vermeld. Ik ben benieuwd .......
Yvonne

A white wedding anniversary

Afgelopen donderdag was het 22 jaar geleden dat we elkaar in het stadhuis van Zwolle het ja-woord gaven. Het ja-woord om elkaar ons hele leven trouw te blijven en er voor elkaar te zijn.
In 22 jaar hebben we veel samen meegemaakt. Te veel om nu effe op ons weblog te zetten. Maar de twee grootste dingen zijn toch wel dat we een geweldige zoon hebben, waar we trots op zijn. En ook de grote stap om samen te verhuizen naar Alberta in Canada.
Een ander klimaat, waar het op 11 oktober kan sneeuwen. Speciaal voor onze trouwdag misschien? We zijn met z'n viertjes gezellig uit eten geweest bij Mongolie Grill, een Aziatisch restaurant waar je zelf een keuze kunt maken welke ingredienten je vers op een grote bakplaat klaargemaakt wilt hebben. Een beetje hetzelfde idee als in een wok restaurant. Erg leuk en gezellig.
Een dankjewel voor alle felicitaties van familie en vrienden uit Nederland.

De eerste nachtvorst

Vorige week hadden we onze eerste nachtvorst. :(
En dat betekende meteen weer ruiten krabben. De eerste keer viel de vorst nog wel mee, maar gisterenochtend en vanochtend was het meer serieus. Om kwart over zes stonden Yvonne en Tamara de ruiten van de auto's te krabben. Carpoolen? Nee, dat lukt niet. Ze moeten allebei een andere kant uit. Patrick is de slimste van ons allemaal. Gisteren heeft hij, nadat hij bezine getankt had, de auto maar in de garage geparkeerd. Overigens, de benzineprijs hier is 1.17 dollar per liter. Dat is wel even anders dan wat we lezen over de Nederlandse benzineprijs. Die staat nu toch op 1.88 euro? (Dat is zo'n 2.50 Canadese Dollars!)
Afgelopen zaterdag heeft Yvonne meegedaan aan de Alberta Art Days 2012. Vier van haar schilderijen waren tentoon gesteld. De schilderijen lagen een beetje in dezelfde stijl, vandaar deze keus.
 We zijn benieuwd wie het kasteel op de foto herkent. Er zijn wat verschillen met de originele versie. Patrick heeft tijdens één van de uitwisselingen tijdens de periode op het SSGN in Nijmegen de betreffende foto gemaakt. Yvonne heeft de foto in een andere omgeving geplaatst. 
   "Pierrot" is het volgende schilderij. Dit is Frank's favorite. "En je gaat dat schilderij niet verkopen" was Frank's reactie toen Yvonne besloot om ook dat schilderij tentoon te stellen!
  Het derde schilderij is een onderwerp dat hier in Red Deer voor veel commotie zorgt. Afgelopen zomer zijn er fietspaden aangelegd. Een deel van de straten is nu ingenomen door de fietspaden. Je snapt het al. Een deel is volledig tegen die stomme fietspaden, en een deel is groot voorstander van de fietspaden. Wat wij ervan vinden? Wij vinden het geweldig dat er eindelijk fietspaden zijn op de doorgaande wegen. Kunnen we eindelijk wat veiliger over de straat fietsen :) Het schilderij heeft de naam "Hoe sterk is de eenzame fietser ...." http://www.youtube.com/watch?v=H2tQByk6Qo0



 En dan het laatste schilderij. Dit schilderij is eigenlijk nog niet af, maar Yvonne wilde eens zien wat anderen ervan vinden. Tegen haar verwachting in kwamen er hele leuke reacties. De naam van het schilderij?  ..... The Fisherman