Pink Shirt day 2013

 

Morgen is het Pink shirt day in Canada zoals je kunt lezen op de poster. Een dag dat gepromoot wordt om Rose te dragen. Zelf ben ik (Yvonne) morgen bij de College voor een cursus, maar ook ik zal mijn rose shirt daar dragen.Veel Child Care Programs besteden deze week extra aandacht aan Pink Shirt Day; = Anti Bulling Day (Ik heb begrepen dat in Nederland inmiddels ook een Anti Pestdag in het leven is geroepen). Maar ook bij het Rode Kruis promoten we Pink Shirt Day. Het Rode Kruis gaat met een RespectEd Program naar Highschools en Middelschools, en elke keer weer komt Pink Shirt Day ter sprake. Het is te triest voor woorden dat een dag als Pink Shirt Day nodig is. Maar gezien de recente gebeurtenissen (en ik praat niet alleen wat er hier in Red Deer gebeurt onder High School Studenten) is het praten over Pesten/Bullying meer dan nodig. Ik herinner me mijn vader's woorden: "Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet." Sta hier eens bij stil, denk na en bedenk dat pesten niet een jeugd-aangelegenheid is!

Time Off Request

Afgelopen week heeft Yvonne haar vaste aanstelling bij het Rode Kruis gekregen. Het evaluatiegesprek heeft haar wel verlegen gemaakt. Er waren geen op- of aanmerkingen, iedereen is vol lof over haar. In de periode dat ze bij het Rode Kruis werkt, heeft ze ook verlofdagen opgebouwd. Die dagen moesten opgenomen worden voor maart van dit jaar. Om die reden zijn we een aantal dagen naar BC geweestmet z'n tweetjes. Wie het blog volgt heeft kunnen zien dat we de diaserie hebben aangevuld. Er staan foto's op van die vakantiedagen. Vakantie in Revelstoke, Nakusp, Ainsworth en Sparwood. In Revelstoke hebben we overnacht in een Skihotel waar de gasten zich per Helikopter naar een van de besneeuwde bergen lieten vervoeren om vervolgens weer naar beneden te glijden. Wij dus niet he! Het hotel sprak ons wel aan omdat er een goede sauna was en een knusse fitness ruimte. In Nakusp genoten we van de stilte en de knusheid. Wandelend langs het strand en genieten we van gewoon effe ertussen uit zijn. In Ainsworth werd alles even anders. Overnachting in een dergelijk hotel hadden we nog niet eerder meegemaakt. Google maar eens op Ainsworth Hot Springs en bekijk de images (foto's) of klik op http://www.hotnaturally.com Je krijgt dan een goede indruk. In de diaserie hebben we ook foto's opgenomen.  Het was wederom genieten en relaxen.
Vanuit Ainsworth zijn we uiteindelijk naar het doel van onze tocht gereden; Head-Smashed-in Buffalo Jump http://history.alberta.ca/headsmashedin/default.aspx  Tot tweemaal toe hebben we een overtocht gemaakt met een pond. De meesten zullen nu wel denken, och gut, een pondje. Maar het leuke van die twee overtochten was dat het gratis was. Waar vind je dat nog? Overigens is de tocht tussen Fauquier en Needles ook nog eens de langste gratis overtocht in de Wereld! De overtocht duurde maar liefst 38 minuten! Onderweg hebben we op verschillende plaatsen ontbeten, geluncht, koffie gedronken en dinner gehad. Salmon Arm was het hoogte punt voor de koffie met de Muffins, Nakusp was het hoogte punt als het gaat om het lekkere avondeten. De lekkerste Latté hebben we gedronken in Pincher Creek. Kortom; het was heerlijk om eventjes vakantie te hebben. Inmiddels hebben we alweer een weekje gewerkt en hebben we een volgend verhaal voor ons blog. Maar dat lezen jullie binnenkort weer.

It's slippery out side

Een tijdje geleden schreven we op ons blog dat de wegen erg lastig te berijden zijn. Enorme ijssleuven sierden de straten. Gevolg was dat je door de sleuven een weg moest zien te vinden. We schreven dat het best gevaarlijk is om over die wegen te rijden. Al lopende moest je zelfs enorm oppassen om niet onderuit te gaan, laat staan op de fiets. Daar begin je dan al helemaal niet aan. En dan denk je dat het met de auto allemaal nog wel te doen is. Helaas. Onze chevrolet heeft het niet overleefd.

Drie weken geleden is Patrick met de Chevrolet in onze straat aan het tollen geraakt. Gelukkig kon Patrick na het tollen veilig uit de auto stappen. Al zat de schrik er bij Patrick goed in. De auto is tegen een lantaarnpaal aan geslipt en vervolgens in een tuin bij iemand tot stilstand gekomen. De eigenaar van de tuin kwam net na het gebeuren thuis. Hij heeft Patrick geholpen, want tja weet jij veel wat je moet doen in zo'n geval? De politie werd gebeld, vervolgens een sleepbedrijf en als laatste een monteur om de lantaarnpaal weer terug te brengen in zijn fatsoen. De Chev kon helaas niet meer uit zichzelf van de plek komen en werd dus door een sleepbedrijf afgevoerd. Inmiddels weten we dat de auto is afgeschreven en dat er van reparatie geen sprake meer is. De schade is te groot. Het is jammer dat ze pas vandaag onze straat hebben schoon geschraapt!

"The Ladder of My Life"

Een van de vrijwilligers bij C.A.R.E. is Monybany Minyang Dau. Binnen het Public Awareness programma geeft hij presentaties, vooral in scholen, over zijn leven als kindsoldaat in Sudan en hoe hij via Cuba in Canada terecht is gekomen. Het doel van dit programma is om alle inwoners van Red Deer en omgeving bewust te maken van de andere culturen die immigranten en vooral vluchtelingen met zich meebrengen, en daarbij vaak een levensgeschiedenis vol met traumatische gebeurtenissen. Hiermee hoopt C.A.R.E. meer begrip en een warm welkom te kweken in de hele community.

Monybany is veel jaren bezig geweest om een documentaire over zijn leven te maken, en daarmee een begin van een project om zijn geboorteplaats Atar van verswaterbronnen te voorzien. Dit ziet hij als een eerste stap om de hele regio te helpen weer een fatsoenlijk leven op te bouwen.
Afgelopen zaterdag was de premiere van zijn film "The Ladder of My Life" en wij waren daar natuurlijk bij.
Een stukje van zijn levensverhaal:
"Monybany was born in South Sudan. He grew up in the small village of Atar until he was about nine years old when he voluntarily enlisted as a child soldier to fight for the Sudanese People’s Liberation Army (SPLA). Soon afterward, Monybany joined thousands of Sudanese as they journeyed for six weeks on foot to reach their ‘safe haven’ – a refugee camp in Ethiopia.

Kindsoldaten van negen jaar met geweren groter dan ze zelf zijn; links staat Monybany.

 

The Ladder of My Life tells the unbelievable true story of Monybany Minyang Dau. Born in the small village of Atar in south Sudan Monybany grew up amidst the horror of a genocidal civil war. He volunteered to fight for the cause of the south when he was only 9 years old, enlisting as a child soldier. After walking for six weeks with thousands of others, he arrived at a ‘safe haven’ refugee camp in Ethiopia, The famine devastating Ethiopia at the time added to the devastation already being caused by war and Monybany was forced to leave. Longing for a better Sudan, the leader of the SPLA at the time, John Garang, decided to send many of the young soldiers away to Cuba to be educated so that one day they would return and bring lasting change to Sudan.
Now in Canada, studying business, Monybany plans to answer the call for a better Sudan. Starting with Atar, he plans to build a well and start the long overdue human effort to help restore the dignity, and the life of his people."

Kijk eens op http://ladderofmylife.com/ om een stukje van de film en meer over zijn project te zien.