Drie jaar Red Deer College zitten er op. Afgelopen week donderdag heeft Patrick zijn Provinciaal Examen gedaan en Vrijdag het landelijk examen. Het laatste examen is het zogeheten Red Seal. Met het laatste diploma kan hij in heel Canada zijn taak als Chef uitvoeren. Vandaag al bleek dat Patrick voor beide examens is geslaagd. Helemaal geweldig.
In september van het afgelopen jaar wist Patrick al dat het leventje als kok niet echt voor hem is weggelegd. Toch wilde hij de opleiding afmaken. Naast het Child Care diploma level 1 heeft hij nu dus ook het Red Seal diploma voor Chef kok. Een mooie combinatie.
Na de schoolvakantie (31 augustus) zal Patrick weer terug gaan naar de college. Hij begint dan aan een nieuwe uitdaging. Hij begint aan twee verschillende opleidingen tegelijk. De opleiding voor kinesiologie en onderwijs. Beide opleidingen duren normaliter 4 jaar, maar er is een mogelijkheid om ze tegelijk te volgen. Dit zal dan een jaartje langer in beslag gaan nemen. De eerste twee jaar zal Patrick in Red Deer naar de college kunnen. Voor de overige drie jaar zal hij naar de Universiteit van Edmonton of Calgary moeten.
Naast het studeren heeft Patrick ook zijn baan bij de college weten te behouden. Een baan van 15 uurtjes die hij naast zijn studie kan blijven uitvoeren. Zo heeft hij in elk geval voor het komende jaar een zakcentje. Maar nu eerst maar genieten van het feit dat Patrick geslaagd is. En genieten van de vakantie.
dinsdag 23 juni 2015
zaterdag 13 juni 2015
Management Training
Yvonne heeft afgelopen week doorgebracht in Cornwall. Niet Cornwall Engeland, maar in Ontario. Door het Rode Kruis werd in het NAV centre een cursus/training gegeven voor personeel van het Rode Kruis in Canada dat direct te maken heeft met het aannemen en begeleiden van vrijwilligers.
Bij het Rode Kruis in Canada zijn 25.000 volunteers actief in verschillende posities. Bij het rode kruis in Red Deer melden zich bijna wekelijks nieuwe vrijwilligers aan. Net als met het aannemen van personeel, wordt er ook bij het aannemen van vrijwilligers zorgvuldig te werk gegaan. Er wordt dan ook bij iedereen een sollicitatiegesprek afgenomen.
In de afgelopen twee en een half jaar heeft Yvonne met regelmaat sollicitatiegesprekken afgenomen. Na het aannemen van vrijwilligers is het ook goed om bij tijden vervolggesprekken te hebben met de vrijwilligers. Hoe dat allemaal in zijn werk gaat is in de afgelopen week uitvoerig aan bod gekomen.
In het kantoor in Red Deer zijn ruim 60 vrijwilligers. De vrijwilligers helpen bij het disaster management team (lees DM-team). Dit moet jullie bekend in de oren klinken, want Frank is een van die vrijwilligers. Vrijwilligers voor het DM-team worden getraind om te helpen bij o.a. branden en overstromingen in de regio en provincie. Of kunnen zelfs getraind worden om internationaal te helpen bij rampen.
Naast het DM-team is er een team van vrijwilligers actief in het Respect Education team. Deze vrijwilligers worden getraind om presentaties te geven aan jeugd/jongeren maar ook senioren met betrekking tot geweld (bullying, verwaarlozing en misbruik).
Vijf vrijwillgers helpen Yvonne wekelijks bij de uitvoering van de taken aan de receptie en de uitleen van medische hulpmiddelen. Het zogeheten HELP programma (Health Equipment Loan Program). De vrijwilligers nemen de telefoon aan, en helpen bij de uitleen van medische hulpmiddelen. Om deze taken te kunnen verrichten worden ze eerst door Yvonne volledig getraind. Je zou denken dat een rolstoel een rolstoel is, of dat krukken gewoon krukken zijn en looprekken ook gewoon looprekken zijn. Maar zo eenvoudig is het niet. Er zijn nu eenmaal duidelijke regels omtrent de juiste hulpmiddelen voor de client. En het is wel handig als elke vrijwilliger op de hoogte is van die regels.
Zoals gezegd werd de training in Cornwall gehouden. Om optijd te zijn voor de eerste sessie (maandagavond om 7 uur) moesten de deelnemers vanuit Alberta (Red Deer is in Alberta!) maandagochtend al vroeg vertrekken. Om half vijf in ochtend zat Yvonne al in de auto. Snel haar collega ophalen en vervolgens doorrijden naar het vliegveld in Calgary waar het vliegtuig netjes optijd vertrok; om tien over zeven! Er is een tijdverschil van 2 uur tussen de twee provincies! Een lange eerste dag. Dinsdag en donderdag waren gewone werkdagen van elk zo'n acht uur. Nog te overzien. En alle avonden was er volop tijd om collega's uit het hele land beter te leren kennen, dan alleen tijdens de training. Donderdag om half vijf in de middag was de training afgelopen en stond er een limousine-bus klaar om ons terug te rijden naar Ottawa Airport. Via Ottawa konden we in een rechtstreekste vlucht naar Calgary vliegen om van daaruit met de auto terug te rijden naar Red Deer.
Het NAV centre in Ottawa:
Als je meer wilt weten over het ontstaan en hoe en waarom van het NAV centre google dan maar eens voor dit centrum, Al met al een interessante wetenswaardigheid. Hieronder een aantal foto's voor een eerste impressie:
Een zeer trieste herinnering aan deze week is het feit dat één van Yvonne's vrijwilligers afgelopen week is verongelukt! Dinsdagavond kwam dit trieste bericht per toeval bij Yvonne binnen. Een vrijwilliger die drie ochtenden in de week kwam om te helpen bij het uitleenprogramma. Het zal vreemd zijn om maandag weer te beginnen en te realiseren dat er altijd een lege plek zal blijven.
Bij het Rode Kruis in Canada zijn 25.000 volunteers actief in verschillende posities. Bij het rode kruis in Red Deer melden zich bijna wekelijks nieuwe vrijwilligers aan. Net als met het aannemen van personeel, wordt er ook bij het aannemen van vrijwilligers zorgvuldig te werk gegaan. Er wordt dan ook bij iedereen een sollicitatiegesprek afgenomen.
In de afgelopen twee en een half jaar heeft Yvonne met regelmaat sollicitatiegesprekken afgenomen. Na het aannemen van vrijwilligers is het ook goed om bij tijden vervolggesprekken te hebben met de vrijwilligers. Hoe dat allemaal in zijn werk gaat is in de afgelopen week uitvoerig aan bod gekomen.
In het kantoor in Red Deer zijn ruim 60 vrijwilligers. De vrijwilligers helpen bij het disaster management team (lees DM-team). Dit moet jullie bekend in de oren klinken, want Frank is een van die vrijwilligers. Vrijwilligers voor het DM-team worden getraind om te helpen bij o.a. branden en overstromingen in de regio en provincie. Of kunnen zelfs getraind worden om internationaal te helpen bij rampen.
Naast het DM-team is er een team van vrijwilligers actief in het Respect Education team. Deze vrijwilligers worden getraind om presentaties te geven aan jeugd/jongeren maar ook senioren met betrekking tot geweld (bullying, verwaarlozing en misbruik).
Vijf vrijwillgers helpen Yvonne wekelijks bij de uitvoering van de taken aan de receptie en de uitleen van medische hulpmiddelen. Het zogeheten HELP programma (Health Equipment Loan Program). De vrijwilligers nemen de telefoon aan, en helpen bij de uitleen van medische hulpmiddelen. Om deze taken te kunnen verrichten worden ze eerst door Yvonne volledig getraind. Je zou denken dat een rolstoel een rolstoel is, of dat krukken gewoon krukken zijn en looprekken ook gewoon looprekken zijn. Maar zo eenvoudig is het niet. Er zijn nu eenmaal duidelijke regels omtrent de juiste hulpmiddelen voor de client. En het is wel handig als elke vrijwilliger op de hoogte is van die regels.
Zoals gezegd werd de training in Cornwall gehouden. Om optijd te zijn voor de eerste sessie (maandagavond om 7 uur) moesten de deelnemers vanuit Alberta (Red Deer is in Alberta!) maandagochtend al vroeg vertrekken. Om half vijf in ochtend zat Yvonne al in de auto. Snel haar collega ophalen en vervolgens doorrijden naar het vliegveld in Calgary waar het vliegtuig netjes optijd vertrok; om tien over zeven! Er is een tijdverschil van 2 uur tussen de twee provincies! Een lange eerste dag. Dinsdag en donderdag waren gewone werkdagen van elk zo'n acht uur. Nog te overzien. En alle avonden was er volop tijd om collega's uit het hele land beter te leren kennen, dan alleen tijdens de training. Donderdag om half vijf in de middag was de training afgelopen en stond er een limousine-bus klaar om ons terug te rijden naar Ottawa Airport. Via Ottawa konden we in een rechtstreekste vlucht naar Calgary vliegen om van daaruit met de auto terug te rijden naar Red Deer.
Het NAV centre in Ottawa:
Als je meer wilt weten over het ontstaan en hoe en waarom van het NAV centre google dan maar eens voor dit centrum, Al met al een interessante wetenswaardigheid. Hieronder een aantal foto's voor een eerste impressie:
Een zeer trieste herinnering aan deze week is het feit dat één van Yvonne's vrijwilligers afgelopen week is verongelukt! Dinsdagavond kwam dit trieste bericht per toeval bij Yvonne binnen. Een vrijwilliger die drie ochtenden in de week kwam om te helpen bij het uitleenprogramma. Het zal vreemd zijn om maandag weer te beginnen en te realiseren dat er altijd een lege plek zal blijven.
zaterdag 6 juni 2015
Walk a mile in her shoes
Afgelopen donderdag, 4 Juni hebben Frank en Patrick (plus Herb, Avery en Brian en nog heel veel anderen) meegelopen met de "walk a mile in her shoes". Ik moet eerlijk zeggen dat de heren redelijk gemakkelijk liepen op de 10 centimeter hoge hakken. Ik doe het ze niet na. Een aantal mannen presteerden het om op de hoge hakken te rennen. Die waren terug binnen 10 minuten. Maar daar ging het allemaal niet om. Meedoen en lol hebben, dat was de bedoeling. En daar ontbrak het bij de mannen niet aan. Veel mannen hadden er een extra tintje aangegeven door zich uitdagend te kleden!
Brian en Frank waren de hekkensluiters. Patrick komt hier voor de tweede keer over de finish.
En mochten jullie de heren gesponsord hebben, hartelijk dank daarvoor.
Abonneren op:
Posts (Atom)