Begin april hebben we met het koor meegedaan aan een competitie in Surrey, BC. Net als voorgaande jaren met Frank's verjaardag zou ik ook dit keer niet thuis zijn. Meestal ben ik op pad om met het handbalteam van Thurber deel te nemen aan een toernooi. Dit jaar zou ik afwezig zijn vanwege de competitie met het koor. Dus is Frank meegegaan naar Surrey. De competitie was wederom een geweldige ervaring. Drie jaar geleden heb ik voor het eerst meegezongen in de competitie. Destijds was het in Saskatoon - Saskatchewan. Dit jaar hebben we onszelf overtroffen. Degene die een beetje een idee hebben van Sweet Adelaine International, weten dat er diverse categorieen zijn. Drie jaar geleden gingen we van een C-chorus naar een B-. En dit jaar zijn we gestegen naar een solid B level. Maar liefst 58 punten meer gescoord dan 3 jaar geleden. Het zal je niets zeggen, maar dat is een geweldige prestatie. Elk jaar wordt er een award uitgereikt aan de meest gestegen groep. Hiervoor moet je wel elk jaar deelnemen! Dit jaar was het een groep die 11 punten meer gescoord had dan vorig jaar. Hieruit mag je opmaken dat wij in die drie jaar een enorme vooruitgang geboekt hebben. De criteria van de jury was erg positief. Vraag het aan Frank; onze performance was adembenemend. Als enige groep ontvingen we een volledig staande ovatie van het publiek. En dat zegt heel veel.
Voor Frank was het een begin van een maandje afstand nemen van het werk. De laatste maanden hebben veel energie gevergd. Hij is vorige week maandag weer rustigaan begonnen.
In die weken is hij samen met Patrick een aantal dagen naar Kelowna gegaan. Geen poespas, gewoon met de auto naar Kelowna, en heerlijk rustigaan gedaan. De dag dat ze vertrokken was er 'snachts veel sneeuw gevallen. Van een winters landschap arriveerden ze in de avond in een zomerse omgeving. Ze hebbn veel tijd gehad om te kletsen; niets te zeggen; te mediteren; te lezen; te wandelen; te verbranden in de zon, en niets doen. Echt effe tijd om bij te komen.
Patrick is sinds een aantal weken geleden weer in Red Deer gearriveerd. In September gaat hij weer terug naar Edmonton om de opleiding te vervolgen. Nu tijd om niets te doen, totdat begin July de zomerkampen bij de college weer beginnen. Hij heeft dan de leiding gedurende 6 weken, en zal weer kookles gaan geven aan verschillende jeugd groepen. Een leuk betaalde baan die hem weer de nodige zakcenten opleverd om het komende jaar in Edmonton te kunnen besteden.
Het weer lijkt nu een beetje in de richting van de zomer te gaan. Al is het hier altijd weer spannend. Twee weken geleden hadden we nog sneeuw; vandaag schijnt de zon en was het dusdanig mooi weer dat ik tijdens mijn lunchpauze naar huis ben gegaan en lekker op het dek heb gezeten.
Afgelopen weekend zijn Frank en ik naar Banff geweest. Niets gepland, alleen een hotel geboekt. We hadden een enorme drukte in Banff verwacht, maar het viel allemaal reuze mee. Hotels waren niet volgeboekt en de straten waren niet overvol. Er was sneeuw voorspeld, maar in plaats van sneeuw regende het zo nu en dan. Och ja, je kunt niet alles hebben!
'herten op ons pad tijdens een wandeling'
In the cave
This is not our hotel :)
Een beetje regen en een modder pad mag de pret niet drukken
Bow River
Inmiddels zijn we weer thuis. Maandag waren we nog een extra dag vrij; vanwege Victoria Day. En inmiddels weer aan het werk. Nu maken we ons op voor het bezoek van Monique en Adri. Binnen twee weken zullen die in Edmonton landen, en een aantal dagen bij ons logeren. Helemaal leuk. Ze hebben hun trip goed voorbereid. Het is leuk om ze hier weer een keer te zien.
En half augustus komt pa Bauer bij ons. Ook hij zal in Edmonton landen en samen met ons Alberta, en wie weet BC gaan bekijken. In elk geval kijken we ook hier erg naar uit.
