Eerste impressie van ons uitzicht voor de komende dagen.
Cala Millor bij maanlicht
We zijn erg onder de indruk van dit mooie moment. Niet verkeerd hoor.
En de volgende ochtend het uitzicht met de opkomende zon.
De temperatuur is al lekker, en dan te bedenken dat er een week geleden nog een storm raasde die zelfs sneeuw achter heeft gelaten. Tijdens onze verblijf op Majorca was het tussen de 20 en 28 graden. Hans, Patrick en Frank hebben zelfs gezwommen in de zee.
Onderweg van of naar het fort tussen Cala Millor en Sa Coma.
Frank, Patrick en Hans zijn na hun duik in de zee, naar het schiereiland gelopen. Een wandeling van ongeveer 30 minuten (totaal 1 uur).
Aangekomen bij Far de Capdepera Vuurtoren, omringd door een mooie strakblauwe lucht en blauwe zee. Een perfecte plek voor een mooie foto.
Can Picafort
Toen wij in dit populaire vakantiestadje waren vonden we het dusdanig dat we er niet lang zijn gebleven. Even een wandeling langs de boulevard en een kop koffie bij een achteraf cafeetje, om daarna weer verder te rijden. Online vind ik wat meer informatie over dit stadje. In het zomerseizoen zijn het voornamelijk Duitse toeristen die hier verblijven, gevolgd door Britse en Ierse touristen. Volgens de omschrijving vind je er alles om je te kunnen vermaken aan het strand. De palen staan er nog steeds, de stoelen, parasols en kluisjes staan nog elders verborgen. Zodra het vakantieseizoen begint zal het strand er gevuld uit gaan zien.
Can Picafort
Onnodig om te zeggen is dat we niet lang zijn gebleven in dit plaatsje, maar door zijn gereden naar Alcudia. Dit is een historisch stadje waarvan de stadsmuren nog voor het grootste deel in tact is. Binnen de stadsmuren zijn veel oude smalle straatjes met veel winkeltjes en restaurants. En er is een tamelijk grote kerk. Het is een erg toeristisch stadje, maar zeer zeker de moeite waard om te gaan bekijken.
Doorkijk naar de kerk.
In Inca hebben we weer rondgelopen en kwamen langs een zeer oude boom.
We denken dat we hier bij een olijfboom staan.
Wederom een stadje dat de moeite waard is om te gaan bekijken.
Hier zijn we bij cafe restaurant Onkel Willi.
Voordat we in het restaurant gingen eten hebben we eerst buiten zitten kaarten (klaverjassen) en hebben we wat gedronken. Vervolgens in het restaurant genoten van een uitgebreide lunch. Extreem gevaarlijk was het feit dat er tussen het terras en het restaurant een weg loopt. Je mag hopen dat ze deze straat sluiten tijdens het hoogseizoen. Gelukkig was het er nu best rustig.
Hans en Patrick besluiten om te gaan lopen langs de kust, over de rotsen. Frank en ik nemen de auto!
Citroenen in de voortuin. Geen gek idee. We hebben heel veel citroenbomen gezien, maar ook sinaasappelbomen, Kum Quat bomen, vijgen bomen, cactussen, olijfbomen en palmbomen (met dadels). Hans en Patrick hebben de gelegenheid genomen om een verse sinaasappel te eten. Volgens beiden was het super lekker; zoet en iets zuur.
Hier zijn we bij de Catedral-Basilica de Santa Maria de Mallorca in Palma. Hans, Frank en Patrick poseren hier bij een kunstwerk; football helm.
Al wandelend komen we langs deze winkel. Er bestaat niets beters dan een snack op het moment dat je honger hebt, en er geen glutenvrij eten te vinden is. Alhoewel er in de restaurants best mogelijkheden zijn hoor. Alleen op dat moment was er even niets in de buurt. Dan maar een droge worst op de hand.
We zijn aangekomen bij Sollar. Een plaatsje die het gevoel geeft van de Zwitserse Alpen. Een bijna droge sloot biedt ruimte aan een eend die zit te broeden, geiten die her en der door het water lopen. Niet ver vanaf deze plek vinden we een mooi plein waar de bergtrein elk uur een paar keer doorheen rijdt.
Laatste foto vanaf Cala Millor voordat we via Sa Coma terug rijden naar Palma.
We hebben een super fijne tijd gehad. We hebben gezien waar Patrick woont en werkt, en gezien dat hij er een goed leven lijkt te hebben. Leuk om te zien hoe hij door veel studenten herkent wordt en in de dorpen, maar ook bij de basketbalclub is hij geen onbekend gezicht. Hij wordt overal vriendelijk begroet. Het afscheidnemen was niet makkelijk, want het is best vreemd om te bedenken dat we niet weten wanneer en waar we elkaar weer zullen zien.
