Het wordt weer eens tijd om iets te schrijven op ons blog. Het is leuk om te weten dat ons blog nog steeds gelezen wordt. 

Frank is twee weken vrij. Tijd om in de tuin aan het werk te gaan. De sneeuw is weg, de grond is ijsvrij, tijd om diverse groenten en planten in de tuin te gaan zetten. Allereerst heeft hij een aantal weken geleden  de compostbakken verplaatst. Ditmaal op een plek waar de muizen hun gang kunnen gaan!!!! We hadden echt een muizenplaag in de garage. De compostbakken stonden tegen de garage aan. Op de nieuwe plek hebben we er niet of nauwelijks last van. De aanwezigheid van een buurtkat helpt ook. 
Gisteren hebben we nog wat extra planten en struiken gekocht. Inmiddels zijn de krokussen en tulpen te zien, en beginnen andere meerjarige planten en struiken weer te groeien en te bloeien. Morgen wordt er een lading houtsnippers gebracht. Geen idee hoeveel, maar het klinkt als een hoeveelheid die onze oprit volledig in beslag zal gaan nemen. Kan niet wachten om daar een foto van te maken. :) 

Vorige week hadden we bezoek in onze voortuin. Een eland die rustig langs het kamerraam kwam gewandeld, zich vervolgens tegoed deed aan wat bladeren van een struik, en daarna zijn route voortzette door bij de buren de achtertuin in te lopen. Dat krijg je als je het hek open laat staan! 
Het is de laatste tijd wel vaker dat we herten in de straat hebben, maar een eland hebben we nog niet eerder gezien. Het was wel even schrikken hoor toen dat beest ineens in onze tuin liep. 

Het is ruim 2 maanden geleden dat ik geopereerd ben. En wauw, wat een verandering. Ruim 7 jaar heb ik gelopen met pijn, en met name de laatste 3 jaar met extreme pijnen. En nu? Zo onwerkelijk maar waar, de pijn is weg! Met behulp van fysiotherapie ben ik nu aan het oefenen om 'normaal' te lopen. Best lastig en bij tijden ongemakkelijk. 
Het lopen zonder krukken gaat goed, maar zo af en toe is het wel prettig om de steun van een kruk te hebben. Ik ga ervanuit dat ik over enkele weken voorgoed de krukken aan de kant kan zetten.
Waar ik tegenop zag was dat ik tijdens de competitie voor a-capella koren nog niet mobiel genoeg zou zijn. Ik was zelfs bang dat ik er dit jaar helemaal niet bij kon zijn vanwege de operatie. Maar ik was er wel bij. :)

De competitie was dit jaar in Edmonton, Alberta. Vorig jaar waren we in Saskatoon, Saskatchewan, en volgend jaar zal de competitie in Vancouver, British Columbia, zijn. Dit jaar dus lekker dichtbij. Voorafgaande aan de competitie is er heel veel geoefend, hebben we op heel veel plaatsen opgetreden, en hebben we extra coaches laten komen om de puntjes-op-de-i te zetten. Met als resultaat dat we met stip gestegen zijn. We hebben maar liefst 45 punten meer gescoord dan vorig jaar. Onze score was 565 punten. En niet geheel onbelangrijk, vorig jaar zongen we nog in de categorie kleinere koren. Dit jaar  hebben we meegedaan in de competitie voor koren met meer dan 40 leden.  Goed voor een medaille voor de 5e plaats. (1e 645, 2e 613, 3e 603, 4e 590).
Tijdens de opening op donderdag werden alle Carol Poole Spirit of 26 nominees genoemd. Voor ons koor ging de award dit jaar naar mij. Een hele eer om zo'n award te ontvangen. En ja, ik heb een heus certificaat en een bijbehorende medaille ontvangen. 

Ik sluit dit blog af met the action for happiness kalender bericht van vrijdag 24th May: Make choices that have a positive impact for others today.