Inmiddels zijn we bijna twee weken verder. Op uitnodiging is Yvonne afgelopen week naar het gezin geweest. Wel lachen hoor. Bij binnenkomst bleek Richard er ook te zijn. Hij vertelde met een stralend gezicht dat ze ondertussen Yvonne's naam geoefend hadden. Volgens de vader was de naam I-phone. Hilarisch, zeker leuk. Gisteren zijn we met ons drietjes naar het gezin geweest. Wat is het handig dat er computers zijn, en dat er een vertaalmogelijkheid via de computer bestaat. Via deze weg hebben we lang gecommuniceerd. Engels vertalen naar Arabisch en Arabisch vertalen naar Engels. Het hele gezin is enorm bezig om het engels te leren. En wij vinden het een hele eer dat we ze daarbij mogen helpen.
Terwijl er hard geoefend werd met de engelse taal, werd er door Mohammed en zijn zussen (Busvrah en Asvrah) hard gewerkt in de keuken. Na een paar uur moesten we aan tafel en wachtte ons een heerlijk Irakees dinner.
Het was al ver na middernacht toen we weer naar huis gingen. De wegen waren bijna onbegaanbaar! Sinds vrijdag sneeuwt het namelijk non-stop. Voor Jesse een geluk dat hij niet vandaag weer terug zou gaan naar Nederland. Want, dan had hij toch wat langer moeten blijven. De wegen zijn echt onbegaanbaar. Er zijn sneeuwploegen actief die de sneeuw op een vrachtwagen gooien. De vrachtwagens brengen de sneeuw vervolgens ergens buiten Red Deer naar een speciale sneeuwopslagplek.
Op dit moment hebben we al weer zo'n 60 a 70 centimeter sneeuw weg geveegd!
Met de hulp van buurman Carl is onze stoep snel weer ijsvrij! Handig hoor, zo'n apparaatje. Ondertussen begint onze tuin aardig op een maanlandschap te lijken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten