Voor iedereen zo onvoorstelbaar, zo onverwachts. Met nieuwsjaardag hadden we nog geskypt en zaten pa en ma gezellig naast elkaar, lekker met ons te keuvelen over van alles en nog wat.
Menigeen heeft Ma in de week voor haar overlijden nog gezien op de fiets. Ook op de markt bleef ze niet onopgemerkt. En toen was het zondag. Een dag waarin alles anders is geworden.
Na het telefoongesprek met pa hebben we kunnen regelen dat we met United Airlines naar Nederland konden vliegen. Weliswaar via Houston, maar het was mogelijk. Frank met zijn Canadese Nationaliteit had alleen zijn paspoort nodig, Patrick en ik hadden naar ons Nederlandse paspoort een visum nodig. Het zogeheten Esta formulier. Alles was geregeld en we zouden de volgende ochtend vertrekken. Helaas kwam er bij het inchecken een kink in de kabel, waardoor Frank als enige op dat moment naar Nederland kon vertrekken. Belangrijk om er te zijn voor Pa, Marcel, Hans en Annette. En helpen om een waardige afscheidsdienst voor ma te maken. Voor Patrick en mij zat er niets anders op dan onze vlucht te anuleren, en een nieuwe vlucht te boeken. De eerstvolgende vlucht voor ons zou op woensdagochtend zijn, waardoor we donderdag in Nederland aan zouden komen. Helaas heb ik uiteindelijk de vlucht niet kunnen maken. Blij was ik dat er een mogelijkheid was om de afscheidsceremonie te zien; om te zien hoeveel mensen zijn gekomen om ma een laatste groet te brengen. Om te horen hoeveel mensen er in de dagen voorafgaande aan het afscheid naar het Molenveld zijn gekomen om afscheid te nemen en de familie te steunen. Wat fijn om te ervaren at ma zo geliefd is bij iedereen. Een kleine vrouw, die altijd open stond voor alles en iedereen.
Een paar zinnen uit het verhaal van Frank tijdens de afscheidsceremonie:
"Ik had vaak genoeg ook goede gesprekken met ma over meer dan alleen het dagelijkse leven, waarin duidelijk was dat ze wel heel veel levenswijsheid en mensenkennis had. Meegekregen van haar eigen ouders, door het nieuws zonder internet, en ik denk toch ook door de vele bezoeken naar en van verschillende plekken in de wereld. Datzelfde bevestigde Patrick ook nadat hij 1½ jaar geleden naar zijn thuis terugkwam na een vakantie speciaal naar opa en oma.
Wat zijn nu de speciale dingen die ik van haar geleerd heb en die ik bewust of onbewust in mijn manier van leven mee heb genomen?
Echt begrip en respect hebben voor andere mensen en ideeen. Dat betekent niet dat je het overal mee eens moet zijn, maar dat wil niet zeggen dat anderen niet goed zijn. En je hoeft niet perse altijd de ander te overtuigen van jouw gelijk.
Echt tevreden en blij zijn met wat je hebt en wie je bent, en niet ontevreden over wat je niet hebt en niet bent.
Er zijn voor anderen, helpen als je kunt en als iemand het nodig heeft.
De woorden lief en liefde komen bij me op.
Ik weet zeker dat we allemaal zo wel een paar mooie dingen hebben die we van haar hebben geleerd en mee nemen in ons leven. En die we als dankjewel aan moeke, oma, tante, nicht, vriendin, de-vrouw-van kunnen doorgeven aan anderen. Als er meer mensen zoals haar zouden zijn in de wereld, zouden haat, discriminatie en oorlogen niet eens bestaan."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten