Up here, in Canada

Wil je meer over Canada te weten komen, klik dan op de volgende link:

 Up here, In Canada

Just for fun. :)

Woman of Excellence 2020

Afgelopen week heb ik een email naar Familie, Vrienden en bekenden gestuurd. De email gaat over de 'Woman of Excellence 2020'. Toen ik werd gevraagd of ik genomineerd zou willen worden, heb ik de boot enigsinds wat afgehouden. Ik? Genomineerd? Voor de Woman of Excellence? Wow. Daar moest ik toch wel even over nadenken. Ik voel het als een enorme eer om genomineerd te zijn. Ik ben aangemeld door Frank, Patricia en Jackie. Patricia is de directeur van Central Alberta Sexual Assault Support Centre. Ik ben enige tijd bestuurslid geweest bij het centrum. En Jackie is de contact persoon bij Lindsay Thurber Highschool. In 2010 ben ik bij deze school gestart met het geven van handbaltraining. Inmiddels hebben alle highschools in Red Deer een jongens and meisjesteam waardoor er in de stad zelf een competitie plaats kan vinden. 
In het totaal zijn er 48 vrouwen genomineerd en verdeeld over 12 categorieen. Er zijn 2 of 3 categorieen waar 1 persoon is genomineerd. Deze personen krijgen sowieso de award in hun categorie. Ik ben genomineerd voor Health and Wellness. Er zijn 10 vrouwen genomineerd samen met mij in deze categorie. Een van deze vrouwen zal uiteindelijk de award in deze categorie krijgen.
De planning was dat op 13 juni de uitreiking van de awards zou plaatsvinden. Maar door de hele corona-situatie veranderde alles. De organisatie heeft nu bedacht dat het event doorgaat, maar dan virtual (online). Portretfoto's van alle kandidaten waren vlak voor de uitbraak van het coronavirus gemaakt. En afgelopen week hebben alle kandidaten een interview ingeleverd. Dit interview moesten we thuis opnemen. Allemaal hebben we dezelfde vragen aangeleverd gekregen, waarop we antwoord konden geven. Ik geloof dat ik mezelf wel 40 keer heb opgenomen. Ik voel me al zo fotogeniek (niet dus!), en nu moest ik dat ook nog gaan vastleggen via video-beelden!
De volgende vragen werden gesteld:
1 What is your first and last name?
2.What community do you live/work in?
3. Why do you do what you do?
4. What has kept you inspired in 2020?
5. What advice would you give to the next generation of excellent woman?
Natuurlijk is er meer informatie te vinden over het hele gebeuren. Meer info is te vinden door het klikken op de volgende link: https://rddcf.ca/women-of-excellence/ en meer gerichte informatie over de genomineerden van dit jaar kun je vinden via https://rddcf.ca/women-of-excellence/annual-women-of-excellence/
Best spannend allemaal. Meer info over het hele gebeuren zal ongetwijfeld volgen.
Over de afgelopen 11 jaar kan ik alleen maar zeggen dat ik het super gaaf vindt dat handbal hier zijn intrede heeft gemaakt. Terwijl ik bij Lindsay Thurber startte met de trainingen in 2010, was ik werkzaam bij Red Deer Child Care. Ik dacht toen dat het geen kwaad kon om ook op het werk de kinderen kennis te laten maken met handbal. De jongste persoon destijds die het super leuk vond (en ook aanleg had, moet ik zeggen) was Hunter. De kleinste persoon toendertijd met een enorme vechtlust tijdens het sporten. Die voor een lange tijd een lapje voor zijn oog moest dragen, plus ook een bril moest dragen. Een jonge die thuis voornamelijk in aanraking kwam met ijshockey.
Vorig jaar stond er ineens een jongen voor mijn neus tijdens de eerste training by Thurber. Hij vroeg mij of ik hem nog herkende. En eerlijk, ik herkende hem niet. Ineens staat er een knaap met geblondeerde haren, zonder bril en een flink stuk gegroeid voor mij. En ja hoor. Daar stond Hunter. Vol trots vertelde hij mij dat hij inmiddels al bij Team Alberta handbalt en handbal super leuk vindt. "That is all because of you, Yvonne". Dat was zo super om te horen. Hij zat vorig jaar in grade 9. Te jong om bij mij team mee te doen, maar hij mocht wel meetrainen. Nou, ik weet zeker dat menig trainer in Nederland dit jong talent in zijn/haar team zou willen hebben.
In de afgelopen drie jaar heb ik overigens 3 jongens in mijn team gehad die tijdens mijn carriere bij Red Deer Childcare naar de naschoolse opvang kwamen: Dillen, Will en Hunter. En alledrie vonden ze handbal destijds super. Hunter zou dit jaar mee mogen trainen in mijn team, maar helaas. Door het coronavirus hebben we maar een week getraind en vanaf dat moment is alles veranderd. Maar hopen dat we volgend jaar weer een competitie kunnen hebben. Het zou leuk zijn om Hunter te zien spelen tijdens een echte handbalwedstrijd.
Naast handbal bij de scholen, is er inmiddels ook een handbal groep in Red Deer van start gegaan. Hier ben ik verder niet bij betrokken. Voor mij is het schoolhandbal gebeuren een mooie manier om langzaamaan afscheid te nemen van deze, voor mij als een rode draad in mijn leven lopende, sport.

April doet ....., In Mei ......

Wie kent ze niet; de weers-spreuken. Het weer is volgens mij een van de meest besproken onderwerpen in veel conversaties. Sommige mensen gebruiken het (misschien onbewust) om van onderwerp te veranderen. Doordat ik eigenlijk wel benieuwd was naar de exacte uitspraak van: "April doet wat hij wil" kwam ik terecht bij: http://www.weeramateur.nl/spreuken.htm
Ik vond het wel leuk om die link hier te plaatsen.
Het weer in Alberta kan veranderen van het ene op het andere moment. Drie weken geleden keken we nog tegen bergen sneeuw en ijs aan. En nu? Drie weken later is alle sneeuw en ijs totaal verdwenen. Voorjaarskriebels hebben hun intrede gedaan. Ja, ook bij ons. Gisteren hebben we met ons drietjes alle ramen aan de binnen en buitenkant schoon gemaakt. Wow, het is net alsof er geen ramen inzitten! De Kerstballen hebben we twee weken geleden 'al' uit de boom in de voortuin gehaald. Tot die tijd was het echt allemaal onmogelijk.
Frank en Patrick zijn de afgelopen tijd redelijk fanatiek in de tuin aan het werken. De binnenshuis gekweekte tomatenplanten, peterselie, komkommerplanten en weet ik al wat niet meer, zijn inmiddels verhuisd naar de tuinkas. Aardappels, bonen, bieten, wortels, sla enz. zijn in de diverse groententuinen gepoot/gezaaid/gepland. Patrick heeft twee speciale bakken getimmerd waar hij zijn tuin heeft. Het enthousiasme is groot bij beiden.
Een tweede compostbak wordt vandaag getimmerd, en ook buurman Karl is gevraagd om bij te dragen aan het vullen van deze bakken. Ik denk dat het nieuwe 'normaal' er hier voor heeft gezorgd dat er tijd is om iets eerder dan gepland aan dit tuinproject te kunnen werken. 
Overigens was het afgelopen week wel eventjes spannend. Patrick kreeg te horen dat een van zijn kennissen (die hij kort geleden nog gezien had) symptomen had die met het coronavirus te maken zouden kunnen hebben.  Deze kennis is inmiddels getest en blijkt het coronavirus niet te dragen. Van het moment dat Patrick hoorde van de mogelijkheid tot besmetting heeft Patrick in zijn basement geleefd. Met alle maatregelen in acht hebben we drie dagen gescheiden geleefd in een huis. Blij dat dat kon. Handenwassen, Wegwerp handschoenen gebruiken, hand sanitizer op meerdere plekken in huis, afstand bewaren. Echt alles om er maar voor te zorgen dat het virus geen kans heeft. Het heeft ons wel heel bewust gemaakt dat Covid-19 het leven behoorlijk heeft veranderd. Vanaf morgen wordt er geleidelijk aan een nieuw normaal ontwikkeld. Wil je weten hoe het hier in Alberta allemaal gaat vanaf morgen, klik dan op de volgende link: relaunch strategy De toekomst zal bewijzen of het een juiste keuze is.

12 april, Frank's verjaardag.
Een rondje McKenzie Trail.

Extra bonenborder onder de appelboom, voor mijn art-room 

Graszoden bewaren om in de voortuin te leggen.
Onze 'slimme' buurman (nee niet Karl) heeft onze voortuin paardebloem vrij gemaakt.
Alweer een aantal jaren geleden!
Resultaat: enorm gele plekken in het gras! 

Aardappels en bonenperk bij de achter uitgang en bij de extra shed 
Gelukkig hebben we vorig jaar ook lelies gepland!

Nooit eerder vertoont; een schilderij maken met ons drietjes.
Het voorlopige resultaat zie je hieronder: 

Een schilderij die je inspiratie de vrije loop gaat gaan. 

En zo ziet het er uit als de directeur vanaf huis werkt,

zonder huidige techniek zou het een stuk lastiger zijn.
Mooi dat het zo kan.  

Patrick in zijn art-room!
Werken aan een inspirerende knikkerbaan.  

Alweer bij onze favoriete plek: McKenzie Trail. 

Deze foto is afgelopen week zaterdag genomen, 25 april.
Langzaamaan verdwijnt het ijs, en komt er plaats voor de loonies om te landen. 

Zodra deze loonies,  'Canadese' ganzen, komen is de zomer in aantocht.

Vele blije gezichten verschijnen zodra er een vlucht ganzen gespot wordt.

flock of geese