Frank's Graduation

Eind 2011 werd aan Frank gevraagd of hij de Leadership Course wilde volgen. We hebben hierover al eerder in ons blog geschreven en jullie weten dus dat Frank inderdaad van de gelegenheid gebruik heeft gemaakt en aan de cursus is begonnen. Na ruim een half jaar intensief werken aan deze cursus was zaterdag, 9 juni de diploma uitreiking. Een diploma die zeer goed staat aangeschreven.
Dat Frank deze cursus kon volgen heeft hij te danken aan Halima, directrice van CAIWA (Central Alberta Immigrant Women's Association). Zij heeft funding losgekregen bij de Canadese overheid voor gratis opleiding van geselecteerde immigranten op het gebied van management en leadership.

Het diploma

De sponsor

Naast 10 cursusdagen heeft Frank ook veel tijd besteed aan een aantal projecten. In teamverband heeft hij een onderzoek gedaan onder non-profit organisaties naar de mogelijkheden om hen gebruik te laten maken van de gezamenlijke expertise van intussen bijna 200 alumni van de Leadership Course, om de verschillende uitdagingen aan te gaan. Denk hierbij aan fundraising, marketing, personeelsbeleid en administratie. Veel non-profit organisaties hebben onvoldoende expertise en mankracht om deze dingen zelf goed op te zetten, en zeker niet het budget om hiervoor commerciele consultants in te huren.

Daarnaast is hij een paar dagen klasse-assistent geweest bij verschillende ESL groepen binnen CARE, en is hij intussen vrijwilliger bij Unted Way om aanvragen voor funding van non-profit organisaties to evalueren. Kijk op http://www.unitedway.ca/ voor meer info over deze organisatie.

En het laatste project hebben Yvonne en Frank min of meer samen gedaan, bij de Red Deer Native Friendship Society. Deze organisatie voor Aboriginals organiseert ieder jaar op 21 juni de Turtle Awards Ceremony, waar we dit jaar bij hebben geholpen. Hier zullen we later meer over schrijven.

Vitalize 2012

Eén van de vergaderpunten tijdens een branch council vergadering van het Rode Kruis was Vitalize 2012 conference in Calgary. Sandy, de voorzitster, opperde dat het echt iets zou zijn voor Yvonne. Uh, wat? Een conference, in Calgary, voor drie dagen? Yvonne had geen idee wat het was. Wat bleek. Frank was naar Vitalize 2011 in Edmonton geweest en wist Yvonne bij te praten. Uiteindelijk heeft ze zich aangemeld, niet wetende dat er door het Provinciale kantoor van het Rode Kruis in Edmonton beslist wie van de vrijwilligers uiteindelijk zouden mogen gaan. Twee weken geleden kwam de bevestiging dat Yvonne daadwerkelijk zou gaan. Het hield wel in dat ze twee dagen vrij zou moeten vragen bij de Child Care. Maar ook daar werd direct aangegeven dat ze kon gaan. Zelfs toen kon Yvonne nog niet vermoeden hoe hoog Vitalize aangeschreven staat bij de non-profit organisaties organisaties die samenwerken met heel veel vrijwilligers. Van te voren moest ze aangeven welke 6 sessies ze wilde bijwonen. In de brochure stond een goede uitleg van de verschillende sessies:



1 Creating Safe Environments and Preventing Violence (RespectED)

2 How to make your organization more accessible

3 Apathy is boring - how to engage youth in your work

4 Diversity - Creating a welcoming community for immigrants

5 Bully proogin your volunteer experience for life!

6 Set your GPS for success (hypnose sessie)

Toch met enige lood in de schoenen stapte Yvonne donderdagmiddag bij Lori (medewerkster bij het Rode Kruis Red Deer) in de auto om naar Calgary te gaan. Nog niet geheel wetende wat haar allemaal te wachten stond. Maar wat was het geweldig. Vanuit heel Canada waren mensen aanwezig die zich inzetten als vrijwilligers  of werkzaam zijn voor Non-profit organisaties.

Alle sessies waren geweldig. Tja, het was natuurlijk allemaal in het engels. Maar na ruim drie jaar is Yvonne's engels dusdanig dat het volgen van deze sessies geen problemen opleverde. Ook het verblijf in het Delta hotel, vlakbij het Telus complex (waar de conferentie werd gehouden) was geweldig. De openingsceremonie en sluitingsceromonie waren geweldig, de maaltijden waren super en als laatste, maar niet geheel onbelangrijk was het om nieuwe contacten te leggen.

Eén ding is zeker. Vitalize 2012 is een eye opener voor Yvonne geweest. Yvonne heeft het Rode Kruis bedankt voor de geweldige eer dat zij is uitgekozen om naar Vitalize 2012 te gaan. Het heeft haar meer gebracht dan ze ooit had kunnen bedenken.



We made it to the Top!

Wat zou je doen als je de keuze had tussen vrijwilligerswerk op zaterdag tijdens het Children's Festival en een tweedaagse trip naar Banff met je collega's plus partners? Yvonne had deze keuze. Al snel was duidelijk dat we met de tweedaagse trip mee zouden gaan. Afgelopen zaterdag was het zover. Om half negen vertrok de bus. Snel Karla en John opgehaald (Karla is Yvonne's direkte collega) en vervolgens doorgereden naar het vertrekpunt. Met twee volle bussen zijn we naar Banff gereden. In Banff was het hotel, The Inn of Banff, al gereserveerd maar we konden pas tegen vier uur naar de kamers. Voor ons geen probleem. We wisten al wel dat we niet twee dagen lang door de hoofdstraat wilden slenteren, en dat we de wandeling naar de waterval en het geweldige hotel al konden dromen. Nee, in plaats daarvan kozen we ervoor om wat meer over de historie van Banff te weten te komen. Onder leiding van drie gidsen ging de vier persoons tellende groep op pad. Het bleek de eerste culturele wandeling van het seizoen te zijn. Eén van de gidsen was totaal nieuw, "één van hen dit deze rondleiding al acht jaar en de 'rot-in-het-vak' was Pam. Zij was al ruim 15 jaar gids in Banff. Via hen zijn we heel wat meer te weten gekomen over dit kleine toeristische plekje in Alberta. Banff, met een inwonerstal van 8.500! We weten nu waar het eerste huis van Banff is te vinden, waar het eerste kerkje is, wie de meest prominente personen waren en waarom er zoveel kleine schuurtjes vlak bij de White Museum staan. We zullen het hier allemaal niet verklappen. Het is leuk om het met eigen ogen te komen bekijken!

Het eerste huis

De eerste kerk

Zondag hebben we eerst redelijk uitgeslapen (voor onze begrippen dan). De bussen zouden om 14.30 uur weer terug rijden naar Red Deer. Het weer was goed en we hadden tijd genoeg om naar de top van de Sulphur Mountain te klimmen. We zijn al vaker op deze top geweest, maar elke keer zijn we daar met de Gondola naar toe gegaan. Eerlijk is eerlijk, voor Yvonne viel het niet mee. Regelmatig moest Frank stoppen omdat Yvonne snakkend naar adem een pauze in moest lassen. Vanaf het begin liep het pad omhoog. Niet één keer dat het pad ook maar horizontaal liep. Gelukkig voor ons regende het tussen de flinke zonnestralen door. Deze regendruppels en het water dat we hadden meegenomen zorgden voor voldoende afkoeling. Hoe dichter we bij de top kwamen, des te kouder dat het werd. En toen we na twee uur klimmen op de top bezweet aankwamen was het zo koud, dat we blij waren met onze regenjassen. En het klinkt ongelooflijk, maar op die top begon het te sneeuwen. Gelukkig konden we, tegen betaling, met de gondola weer mee naar beneden. In acht minuten stonden we weer bij het begin van onze tour!

Halverwege Sulphur Mountain 

Yeah! We made it to the Top. 

Eerlijk is eerlijk, we zijn blij dat we de keuze hebben gemaakt om mee te gaan met dit personeelsuitje.

Voorjaar

Gisterenavond sloeg het weer behoorlijk om. Het ene moment was het nog zonnig en behoorlijk warm, het andere moment stormde en hagelde het enorm. Het was op dat moment dat we een mooie vogel, met een bek vol kompost vanaf ons terras in de fruitboom zagen vliegen. We keken elkaar verbaasd aan. Zou er dan een nest in de boom zitten?
Vandaag hebben we de volgende foto gemaakt:



Nu maar afwachten wat het wordt.

( zie ook ons verhaal van vandaag over het Children's Festival)

Children's Festival 2012

Een tweedaags festival speciaal voor de kinderen. Een festival die absoluut geen grenzen kent. Van heinde en ver komen de kinderen om gezellig te knutselen, hutten te bouwen, te knutselen en nog veel meer. Schoolbussen rijden af en aan. C.A.R.E. is elk jaar ook present. Dit jaar was er voor de eerste keer de mogelijkheid voor de kinderen om zich te laten schminken. Naast dit schminken konden ze o.a. een poppetje maken, een vriendenarmband of een kleurplaat maken. Yvonne heeft zich laten strikken om te helpen bij het schminken. Pas geleden kreeg ze de kans om een workshop schimken bij te wonen. Tijdens deze workshop heeft ze niet echt geleerd hoe je kon schminken, maar heeft ze wel geleerd wat de beste hygiene maatregels zijn bij het schminken. Tja, via zo'n schminkkwast kun je inderdaad heel wat bacillen verspreiden van het ene kind op het andere. Er komt heel wat bijkijken, maar als je even hebt geoefend weet je niet beter dat de kwast van in drie verschillende bakjes water gaat, voordat het weer op het gezicht wordt gebruikt. En dan word je ook handig in het gebruiken van heel veel sponsjes.
Afijn. Heel veel kinderen (en begeleiders) waren zeer tevreden over het resultaat.

spiderman

Princesses

Butterfly

Princess

Butterfly