Wat zou je doen als je de keuze had tussen vrijwilligerswerk op zaterdag tijdens het Children's Festival en een tweedaagse trip naar Banff met je collega's plus partners? Yvonne had deze keuze. Al snel was duidelijk dat we met de tweedaagse trip mee zouden gaan. Afgelopen zaterdag was het zover. Om half negen vertrok de bus. Snel Karla en John opgehaald (Karla is Yvonne's direkte collega) en vervolgens doorgereden naar het vertrekpunt. Met twee volle bussen zijn we naar Banff gereden. In Banff was het hotel, The Inn of Banff, al gereserveerd maar we konden pas tegen vier uur naar de kamers. Voor ons geen probleem. We wisten al wel dat we niet twee dagen lang door de hoofdstraat wilden slenteren, en dat we de wandeling naar de waterval en het geweldige hotel al konden dromen. Nee, in plaats daarvan kozen we ervoor om wat meer over de historie van Banff te weten te komen. Onder leiding van drie gidsen ging de vier persoons tellende groep op pad. Het bleek de eerste culturele wandeling van het seizoen te zijn. Eén van de gidsen was totaal nieuw, "één van hen dit deze rondleiding al acht jaar en de 'rot-in-het-vak' was Pam. Zij was al ruim 15 jaar gids in Banff. Via hen zijn we heel wat meer te weten gekomen over dit kleine toeristische plekje in Alberta. Banff, met een inwonerstal van 8.500! We weten nu waar het eerste huis van Banff is te vinden, waar het eerste kerkje is, wie de meest prominente personen waren en waarom er zoveel kleine schuurtjes vlak bij de White Museum staan. We zullen het hier allemaal niet verklappen. Het is leuk om het met eigen ogen te komen bekijken!
Het eerste huis
De eerste kerk
Zondag hebben we eerst redelijk uitgeslapen (voor onze begrippen dan). De bussen zouden om 14.30 uur weer terug rijden naar Red Deer. Het weer was goed en we hadden tijd genoeg om naar de top van de Sulphur Mountain te klimmen. We zijn al vaker op deze top geweest, maar elke keer zijn we daar met de Gondola naar toe gegaan. Eerlijk is eerlijk, voor Yvonne viel het niet mee. Regelmatig moest Frank stoppen omdat Yvonne snakkend naar adem een pauze in moest lassen. Vanaf het begin liep het pad omhoog. Niet één keer dat het pad ook maar horizontaal liep. Gelukkig voor ons regende het tussen de flinke zonnestralen door. Deze regendruppels en het water dat we hadden meegenomen zorgden voor voldoende afkoeling. Hoe dichter we bij de top kwamen, des te kouder dat het werd. En toen we na twee uur klimmen op de top bezweet aankwamen was het zo koud, dat we blij waren met onze regenjassen. En het klinkt ongelooflijk, maar op die top begon het te sneeuwen. Gelukkig konden we, tegen betaling, met de gondola weer mee naar beneden. In acht minuten stonden we weer bij het begin van onze tour!
Halverwege Sulphur Mountain
Yeah! We made it to the Top.
Eerlijk is eerlijk, we zijn blij dat we de keuze hebben gemaakt om mee te gaan met dit personeelsuitje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten