Take C.A.R.E.!

Jippiajeee, Jippiejahoo!
Wat kan er in een korte tijd veel veranderen. Patrick aan het werk bij de Red Deer Child Care als assistent, Yvonne aan het werk bij de Red Deer Child Care als Supervisor en Frank aan het werk bij C.A.R.E. als Volunteer Coordinator. Een maandje geleden kwam er een melding dat er bij C.A.R.E. (Central Alberta Refugees Effort) een functie vrij kwam. Als vrijwilliger voor C.A.R.E. kent hij de organisatie al enigszins. Het is voor Frank een enorme verandering na ruim twintig jaar in de heftruckwereld te hebben gewerkt. Het zal ongetwijfeld anders zijn om voor een non-profit organisatie te werken. Hij begint op 10 februari aan zijn nieuwe baan en zal daar of met de bus of met de fiets naar toe gaan. De enige die afhankelijk is van de auto, is Patrick. Voor hem is het echt niet te doen om met de fiets of bus naar het werk te gaan!
Yvonne begint volgende week aan haar nieuwe baan. De afgelopen week heeft ze extra uren gedraaid om de nieuwe locatie in te richten. Natuurlijk houden we jullie op de hoogte hoe de ervaringen in de nieuwe functies zijn.

tobogganing and sledding

Met een slee of matje van een sneeuwberg afglijden bijna in het centrum van Red Deer. Dat moet je een keer gedaan hebben als je in de winter in Red Deer bent. Afgelopen zaterdag waren de weersomstandigheden perfect; 2 graden, geen wind, zon en een strakblauwe lucht. Samen met o.a. Richard, Mohammed, Abdulrahman, Nabhan, Hakim, Bushra, Fatima, Martha, Elizabeth, Luuk, Edjoe, Hamid en Connor hebben Frank en Patrick genoten van deze middag.

Mitchener Hill vlakbij Lindsay Thurber High School

Sneeuw te koop

Afgelopen week is er veel sneeuw gevallen, er ligt nu ruim een halve meter. Dus moeten alle wegen en openbare parkeerplaatsen schoongemaakt worden. Maar waar laat je dan al die sneeuw? Heel eenvoudig, op een speciaal daarvoor bestemde plek: The Snow Storage Facility. Dit is een groot terrein aan de rand van de stad waar grote vrachtwagens af en aan rijden, en shovels de sneeuw op een hoop vegen. Eigenlijk een tijdelijke vuilstortplaats.

De straten in de woonwijken worden voorlopig nog niet schoongemaakt, dus dat zijn erg hobbelige ijsbanen geworden. De komende dagen wordt "warm" weer voorspeld, tot rond het vriespunt. En we zien wel wat daarna komt. Het zijn wel echte winters, hier in Alberta.

Buiten is het -26, binnen is het knus en warm

Gisteren was het een hele koude dag. Het lukt de zon nog niet om de boel een beetje op te warmen. Maar met de zon erbij lijkt het al wel minder koud en ziet alles er vriendelijk uit.
Het was eigenlijk te koud om naar buiten te gaan.

Gisterenavond hebben we met Hakim, Abdul Rahman, Mohammed, Nabhan, Richard, Novel, Hamid en Luuk een sjoel-biljart-playstation avond gehouden.

-24 met een Winters Zonnetje

Als Kerstcadeau heeft Yvonne vier cross-country-ski-lessen gekregen. Gisterenavond was de eerste les. Eerst maar eens gebeld om te vragen of het allemaal door zou gaan. De temperatuur plus de wind zorgden samen voor een gevoelstemperatuur van -28! De les zou doorgaan, dus moesten ze er echt aan geloven. Met knikkende knieen stond Yvonne voor de allereerste keer op de ski-latten. Alle begin is moeilijk, dus ook het cross-country-skieen. Achteraf bekeken viel het allemaal mee; zelfs de temperatuur was aangenaam!

Vandaag is het weer een koude dag. Volgens ons blog is het -24, maar eenmaal buiten is het ongetwijfeld kouder vanwege de wind. Het zonnetje maakt het dat het er allemaal knus uitziet.

Misschien een beetje onduidelijk, maar er is een regenboog te zien

I-phone

Via de BBQ bij Richard hebben we de familie Aban ontmoet. Deze familie woont sinds vijf weken in Red Deer en komen uit Jordan (Amman). Het gezin bestaat uit vader, moeder, vier zonen en twee dochters (tweeling). De Wedding-shower, waar we eerder over schreven, was ook bij dit gezin. Tijdens de wedding-shower (verloving) was Mohammed ook aanwezig. Na het officieele gebeuren ging hij weg en kon de party beginnen. Gezellig dansen, lachen en kletsen met de vrouwen die uitgenodigd waren. Al met al een hele gezellige avond.
Inmiddels zijn we bijna twee weken verder. Op uitnodiging is Yvonne afgelopen week naar het gezin geweest. Wel lachen hoor. Bij binnenkomst bleek Richard er ook te zijn. Hij vertelde met een stralend gezicht dat ze ondertussen Yvonne's naam geoefend hadden. Volgens de vader was de naam I-phone. Hilarisch, zeker leuk. Gisteren zijn we met ons drietjes naar het gezin geweest. Wat is het handig dat er computers zijn, en dat er een vertaalmogelijkheid via de computer bestaat. Via deze weg hebben we lang gecommuniceerd. Engels vertalen naar Arabisch en Arabisch vertalen naar Engels. Het hele gezin is enorm bezig om het engels te leren. En wij vinden het een hele eer dat we ze daarbij mogen helpen.
Terwijl er hard geoefend werd met de engelse taal, werd er door Mohammed en zijn zussen (Busvrah en Asvrah) hard gewerkt in de keuken. Na een paar uur moesten we aan tafel en wachtte ons een heerlijk Irakees dinner.
Het was al ver na middernacht toen we weer naar huis gingen. De wegen waren bijna onbegaanbaar! Sinds vrijdag sneeuwt het namelijk non-stop. Voor Jesse een geluk dat hij niet vandaag weer terug zou gaan naar Nederland. Want, dan had hij toch wat langer moeten blijven. De wegen zijn echt onbegaanbaar. Er zijn sneeuwploegen actief die de sneeuw op een vrachtwagen gooien. De vrachtwagens brengen de sneeuw vervolgens ergens buiten Red Deer naar een speciale sneeuwopslagplek.

Op dit moment hebben we al weer zo'n 60 a 70 centimeter sneeuw weg geveegd!

Met de hulp van buurman Carl is onze stoep snel weer ijsvrij! Handig hoor, zo'n apparaatje. Ondertussen begint onze tuin aardig op een maanlandschap te lijken!

TV Kast en Patrick's eerste job in Red Deer

Eindelijk hebben we een TV kast. Frank is zelf aan het rekenen, meten en timmeren gegaan en heeft een super mooie kast gemaakt. Het resultaat:

Patrick is sinds maandag jl aan het werk bij de Red Deer Child Care. Net als Yvonne is hij Child Care Assistent. Patrick vindt het werk erg leuk, en volgens zijn zeggen beginnen de kinderen al goed te wennen aan een mannelijke assistent. Want heus waar, binnen de Red Deer Child Care is Patrick de eerste mannelijke medewerker.

To Stay or To Go!

To Stay?

of,

To Go?

De twee weken vakantie zitten er weer op. We hebben Jesse vandaag naar het vliegveld van Calgary gebracht. De weg was erg slecht. Overal lagen auto's in de berm. En zelfs vlak voor onze neus zien we hoe auto's heen en weer schuiven over de weg. Het is vermoeiend rijden. Gelukkig zijn we optijd vertrokken en hebben zelfs nog even tijd om bij CrossIron (het enorme winkelcentrum bij Balzac, net voor Calgary) naar binnen te lopen.

Bij het vliegveld moest Jesse toch nog wel redelijk lang wachten voordat hij eindelijk zijn kofferlabel had. We gaan ervanuit dat er verder geen oponthoud is geweest en dat hij morgenochtend, Nederlandse tijd 11.oo uur, aankomt op Schiphol.
Voor Jesse misschien wel fijn om te weten dat de terugweg een stuk prettiger rijden was. Geen gladde enge toestanden meer.

Nieuwjaarsdag -14 graden

Oudjaars avond 2010. Geen vuurwerk, maar wel veel gezelligheid en champagne om 12.00 uur. Zometeen gaan we eerst maar eens ergens brunchen. Om vervolgens vanmiddag op bezoek te gaan bij de Rott-family (Richard, Marleen, Al en Marleen's zus, Norma).

Nederlandser kan het niet.......

......... klompen aan, kruiwagens aan de kant ...........

......... sjoelen maar

Het is even wennen maar na een paar keer oefenen gaat het steeds makkelijker.

Zelfs Samantha en Monaie kunnen het. Samantha is de dochter van Oral en Morleen. Sammy is 2 1/2 jaar. Muny is bijna 3 jaar en is de zoon van Yvonne (Yvonne is een nichtje van Oral).

De biljarttafel is ook vanavond weer een leuke uitdaging.

Oral wil in 2011 proberen om Patrick en Frank een keer te verslaan.

Hij is goed op weg.

Tja, en dit is gewoon een geweldige foto.
Jesse met Muny.