dinsdag 27 oktober 2020

The Parting Glass

The Parting Glass!
Een opname van ons koor; Hearts of Harmony.
Alhoewel we niet bijelkaar kunnen komen voor repetities, is het ons toch gelukt om samen een opname te maken. 30 Leden van ons koor hebben allemaal, individueel een opname ingestuurd. Best ingewikkeld. Bij de meeste leden zie je dat ze koptelefoontjes in hebben. Terwijl we konden luisteren naar een zgn. click-track van het lied, moesten we onszelf op video vastleggen. Ik lieg niet als ik zeg dat ik 33 opnames heb gemaakt voordat ik uiteindelijk tevreden was met de opname. 
Alle individuele opnames zijn samengevoegd. Sheryl, the dirigent van ons koor, heeft voor de inleiding gezorgd. En dit is het resultaat: 3 tenor's, 5 Bass', 7 Bari's en 15 Lead's

The Parting Glass

In volgorde: 
1 Bass - Sheryl (dirigente)
2 Tenor - Cori
3 Lead - Hillery
4 Lead - Nancy B
5 Lead - Twyla (lid geworden tijdens de zoom repetities)
6 Bari - Janet
7 Tenor - Odillia (ook in het quartet waarmee ik zing)
8 Bass - Paula
9 Bass - Dorothy H
10 Lead - Cathy (ook in het quartet waarmee ik zing)
11 Bari - Leslie M
12 Lead - Nancy J
13 Lead - Cheryl
14 Lead - Rhonda
15 Bass - Donna (ook in het quartet waarmee ik zing)
16 Bass - Sonni 
17 Lead - Jackie
18 Tenor - Wendy Ann
19 Lead - Darlene
20 Lead - Lindsay
21 Lead - Laurie
22 Bari - Yvonne 
23 Lead - Lesley S
24 Lead - Trudi
25 Lead - Sheila
26 Lead - Pauline
27 Bari - Wendy L
28 Bari - Dorothy G
29 Bari - Sandy
30 Bari - Joanna (assistant director)

Ben benieuwd wat jullie van deze opname vinden. 

zondag 25 oktober 2020

Dertig jaar getrouwd - 39 jaar samen

Wie? Wij? Yep. Wow. DERTIG!!!!
Hoe vier je dit? Familie ergens ver weg in het buitenland, vrienden niet direct om de hoek en Covid als belemmering om samen te komen. De planning was om met ons drietjes, misschien met Aydee erbij, de dag thuis te zijn en vervolgens naar een restaurant zouden gaan. Maar het liep anders.
Kathy - Gull Lake kwam onverwachts bij mij naar het werk om equipment terug te brengen. Tussen neus en lippen door vroeg ze of wij zin hadden om in het weekend met haar mee te gaan naar Field, in B.C..
Aha, leuke gelegenheid om iets te regelen waar Frank niets van af weet. Het enige waar Frank voor moest zorgen was een koffer voor zichzelf inpakken voor drie dagen. Hij zou t.z.t. wel uitvinden waarom. We zijn dus onverwachts vier dagen in Field geweest waar we alle jaargetijden in vier dagen hebben mogen ervaren; een dag motregen dat eindigde met hevige regenval; een dag met zon en goede temperatuur; en een dag met lichte sneeuwval. Al met al was het een lekker relaxed weekend. Hoog in de bergen bij Golden, B.C.



Covid Covid Covid

Covid Covid Covid, het lijkt alsof elke zin begint of eindigt met Covid, of Covid in de zin heeft. Je kunt geen krant openslaan, nieuwsbericht luisteren of een gesprek hebben. Covid is en blijft op de voorgrond aanwezig. Winkels verplichten om een mask te dragen, op het werk word je verplicht als je niet kunt garanderen dat je twee meter afstand kunt houden. Een welkomsknuffel mag niet meer gegeven worden, zelfs handschudden is afgeschaft. We weten allemaal waarom deze maatregelen zijn genomen. Helaas zijn er (te)veel mensen die de schouders ophalen, en vervolgens zeggen dat ze weigeren om een mask te dragen. Tenminste, zo is het hier. Geen idee hoe het in andere delen van de wereld gaat. De tweede golf heeft zijn intrede gedaan! Voor mij is er geen tweede golf, maar hebben we sinds 15 maart een ander leven moeten gaan leiden. Handen wassen, sanitizer gebruiken, mask dragen, handen wassen, etc. Dit om maar te hopen dat je daarmee voorkomt dat het virus zich verbreidt. 
Geen idee of het virus voorbereid is op een koude winter. Hier is het inmiddels koud. Sinds twee weken ligt hier al sneeuw en vriest het behoorlijk. Op dit moment (zondag ochtend) is het -13 en voelt het als -19. Super koud dus. 
Om terug te gaan naar de zomervakantie, want sinds juli hebben we niets meer op dit blog geschreven, we zijn een week op vakantie geweest. Met ons drietjes naar Jasper. Ik kon zowaar een week vrij krijgen. Ik ben de enige in het kantoor die niet vanaf huis kan werken. Een invaller wordt niet meer gevraagd, ik vermoed vanwege het feit dat het te lastig is om iemand in te werken in deze Covid situatie. Gevolg: Brief op de deur met de mededeling dat er gedurende die week geen afspraken zijn voor het ophalen of terugbrengen van medische hulpmiddelen. Patrick en Frank konden het makkelijker geregeld krijgen. Patrick was voor een week gestopt met Spaans aan de Uni of Athabasca; Frank kon makkelijk een weekje ertusen uit. We hadden voor een week een huisje besproken in the buurt van Jasper. Via de Rockies zijn we er naartoe gereden. Het is en blijft zo'n geweldig gevoel als je daar rijdt. Vanwege Covid is het minder druk in de bergen. Dit maakt het makkelijker om ergens dichterbij te komen.  
Abraham Lake (WIndy Corner)

Zelfde plek
Zelfde plek

Brrr, zo koud. De stand van het water is enkelhoogte. 
Na dit weekje vakantie hadden we energie om terug te gaan naar het werk en studie. Ook andere dingen zijn weer begonnen. Zo heeft Frank veel kunnen golfen; Ik ben weer begonnen met zingen en Patrick heeft de nodige klussen hier en daar kunnen doen. We proberen om wat afleiding te zoeken, want alleen thuis te zitten om te werken/studeren en op dezelfde plek te wonen en te slapen is niet bevorderlijk voor een positieve gezondheid. Frank is inmiddels 2 dagen per week weer terug in het kantoor, Patrick studeert af en toe buitenshuis en ik ben weer terug in de afhaal winkel van sinkel.  
Quartet Rehearsal bij ons thuis.
Met de speciaal ontworpen masks waardoor we binnenshuis kunnen zingen.