woensdag 28 maart 2012

Happy Birthday Tamara

 Vandaag is Tamara jarig. Haar verjaardag viert ze in Nederland, samen met Patrick, en opa en oma Bauer.  Via Teun in Twello hebben we een bos rode rozen laten bezorgen bij opa en oma aan huis, voor Tamara.

We weten dat opa en oma een verrassing in petto hebben voor Tamara.
Het zal ongetwijfeld een dag worden die ze niet snel zal vergeten.

vrijdag 23 maart 2012

"Our Mosaic"

Afgelopen zondag, 18 maart, was er in the Festival Hall een event genaamd "Our Mosaic" Celebrate Alberta's Cultural Richness. Samen met C.A.R.E. (jullie bekend omdat Frank daar werkt en over heeft geschreven), C.A.I.W.A. (Central Alberta Internation Woman Association), C.A.D.A. (Central Alberta Diversity Association), The Central Alberta African Centre and  The Red Deer Native Friendship Society werd deze dag georganiseerd. De dag werd geopend door de burgemeester van Red Deer. Hij ondertekende en overhandigde een verklaring dat de stad Red Deer officieel the International Day for the Elimination of Racial Discrimination erkend. Een zeer belangrijke dag, die niet vergeten mag worden., aldus de burgemeester. Als je wilt kun je meer informatie googelen over deze dag. Wij hadden Hamid, Yvee en Munai en Ammal met haar kinderen meegenomen.
Het was een goed gevuld programma, met entertainment en eten uit andere delen van de wereld. Er werd opgetreden door de Aboriginal Dansgroep. Munai vond het super om met de kleurrijke dansgroep mee te dansen. Maar ook Yvonne zat niet stil hoor. Die nam de uitdaging aan om tijdens het optreden van de Polynesian Dance Group mee te dansen. Je moet weten dat het een soort Hawaise dans was!!
Ook de drumsessie was een uitdaging om aan deel te nemen. Jong en oud, bekend of onbekend met de drum, genoot van het drummen (op een djembé zoals misschien beter bekend is). Na deze drumsessie was het tijd voor Olivia. Al eerder schreven op ons blog over haar. Ze is het operatalent uit Red Deer. Pas 12 jaar en dan al met zo'n geweldige stem.
Kim, van C.A.D.A., was de sluiter van de dag. Zij nodigde iedereen uit om deel te neem aan de boomwhackers. Zie http://www.youtube.com/watch?v=n1QcMORAoZg Het filmpje laat zien wat er uiteindelijk mogelijk is met gekleurde plastic buizen in verschillende lengtes. Okay, tijdens het festival waren we nog niet zover dat we tot een soortgelijk resultaat kwamen, maar we waren er niet ver vanaf! Op youtube zijn verschillende leuke boomwhackers filmpjes te zien.

Helaas kunnen we geen foto's plaatsen. Onze camera is weer eens defect en voor reparatie weggebracht.

Een voorval van deze week: Yvonne is op haar werk. Samen met een aantal kinderen zit ze rond de art-tafel. Let wel. Ze zit dus helemaal in het hoekje waarbij ze de hele ruimte kan overzien. Opeens schrikt ze op als een hard voorwerp haar pols raakt. Wat blijkt? De jongste telg, 5 jaar oud, is aan het spelen met een metalen speelgoed vliegtuigje. En ja, wat doe je met een vliegtuig? Die laat je vliegen. Gelukkig vloog het vliegtuig tegen Yvonne's pols en niet tegen één van de kinderen die rond haar zaten. De schrik bij de dader zat er wel goed in. Hoevaak hij sorry heeft gezegd is niet te tellen op één hand. Hoezo, bedrijfsongeval?

zondag 11 maart 2012

Let's go girls!

Gisterenavond waren we uitgenodigd bij één van de gastgezinnen thuis. Alle jongeren die meegedaan hebben aan de CWY uitwisseling waren aanwezig. De gastmoeder had ervoor gezorgd dat er een bandje aanwezig was dat de hele avond speelde. Tussendoor trad Olivia op. Olivia is 12 jaar en doet op dit moment mee aan "Canada's Got Talent". Wij zijn, samen met Maria maar zonder Ana en Catherine, redelijk op tijd naar huis gegaan. We hebben Ana en Catherine niet meer thuis horen komen. Maar om 6 uur (let wel, de klok is vannacht verzet dus volgens de wintertijd was het 5 uur) ging de wekker en moest er opgestaan worden. Tijd om de laatste spullen bij elkaar te pakken en te aanvaarden dat er een eind is gekomen aan de uitwisseling van 6 maanden. Terwijl Frank naar buiten loopt en de meiden de trap aflopen horen we op de radio: "Let's go girls"......
Om kwart voor zeven werd iedereen verwacht bij The Hub, daar waar alles in Red Deer drie maanden geleden begon. Het was toch wel merkbaar dat bijna iedereen gisterenavond lang doorgefeest heeft!
Omdat één van de gastgezinnen de klok niet had verzet, was er natuurlijk al meteen een vertraging. Het was uiteindelijk ruim na half acht toen de bus kon vertrekken.
Wij als gastgezin kijken terug op een periode met heel veel bijzondere momenten. Het belangrijkste blijft dat we Ana en Catherine, maar ook de andere groepsleden een fijne tijd bij ons hebben kunnen geven.

Het zal de komende tijd stil zijn in ons huis. Met opzet hebben we op ons blog nog niet vermeld dat Tamara en Patrick zijn begonnen aan een tocht door Europa. Al heel wat maandjes geleden werd het duidelijk dat zij samen die uitdaging aan wilden gaan. Maar omdat Tamara en Patrick Ruben wilde verrassen, konden we er op ons blog geen melding van maken. Dzee foto (die we hebben gestolen van het blog van Tamara en Patrick) heeft bij ons een traantje laten rollen.
Dit is de foto vlak voor het vertrek, dinsdag 6 maart 2012

zaterdag 10 maart 2012

Mi Agradecimiento

WOW! Que emocionada estoy por escribir estas letras sobre todo porque se trata de mi familia hospedante.
Quiero decir Muchas Gracias a la familia Bauer, por abrir las puertas de su casa, darme su confianza y sobre todo por haberme dado su carino... ellos son muy amigables y divertidos, realmente geniales!!!
Debo decir que las primeras semanas no fueron muy buen confortables para mi, debido al idioma. En Nicaragua empeze a aprender un poco de ingles lo basico no mas... pero al llegar aqui tuve miedo lo confiezo, miedo de hablar y equivocarme... pero otra vez gracias familia Bauer porque fue su pregunta la que me ayudo a tener mas confianza en mi misma. Recuerdan: cual es tu meta? preguntaron, y yo calle por un minuto, me detuve a pensar cual es mi meta, porque no lo sabia en realidad, y me dije a mi misma soy un desastre y eso me hizo darme cuenta que cada paso que damos lo damos por alguna razon y si no lo sabemos es porque no sabemos que queremos en la vida.

No los quiero aburrir, pero quien diga que este programa CWY, Canada World Youth no funciona, es porque no tuvo la oportunidad de explorarse asi mismo, no se dio la oportunidad de enfrentar los miedos, dejo pasar por desapersivido lo realmente importante, dejenme decirles que este programa si funciona, porque a mi me funciono... cambio mis espectativas sobre el mundo, comprendi muchas cosas que antes no comprendia, ahora soy una persona con metas fijas y muy claras, de hecho siempre he sido una persona que tiene los pies bien puestos sobre la tierra, pero hacia falta algo en mi y aqui gracias a esta asombrosa experiencia descubri eso que le hacia falta a mi vida (SEGURIDAD).

Conocer otro pais, huy da miedo no! pero en realidad es un verdadero desafio, atrevanse! es bonito descubrir lo sabrosas que son otras culturas, y los pensamientos, las formas de ver el mundo de los demas, claro, te toparas con personas que tendran un pensamiento muy distinto al tuyo pero eso no es un problema es parte del aprendizaje diario en nuestras vidas, el tolerar y reconocer que las ideas de otros tambien son geniales eso es una senal que si aprendiste, y no hablo de perfeccion "ojo"

Que mas puedo decirles, vivir alejado de tu familia, amigos, el novio/a, es dificil pero es un reto pero no te preocupes que el estar solo un tiempo te ayudara a encontrarte, y dibujar tu futuro, y no solo eso te ayudara aclarar tus ideas, y saber con mas profundidad que quieres.

Un consejo: se tu mismo!
no te escondas, se amigable, intenta nunca digas basta! sigue adelante con tus suenos y si necesitas ayuda no dudes en pedirla que seguro alguien talvez quien menos esperes te dira.. estoy contigo!

Los quiero Familia Bauers son geniales, siempre estaran en mi memoria y en mi corazon!
Dios los Bendiga hoy, y todos los dias.


donderdag 8 maart 2012

Handbal 2012

Voor het derde seizoen wordt er weer gehandbald bij LTCHS (Lindsay Thurber Comprehensive High School), en voor de derde keer zal Yvonne er weer bij betrokken zijn. Gisteren was de eerste training. Brody, Lorne and Eric waren duidelijk blij dat Yvonne weer terug was.
Maar liefst 22 jongens en 15 meisjes waren aanwezig voor deze eerste training. Eind volgende week zal er al beslist moeten worden wie er afvallen. En dat dat een moeilijk klus zal worden is wel duidelijk. Het is geweldig om te zien dat handbal in twee jaar tijd zo'n bekendheid heeft gekregen in deze school.

Vandaag is het international woman's day. Een leuk avondje uit voor de vrouwen in ons huis.
International Women's Day

Via google (internationale vrouwendag) kun je meer informatie vinden over waarom dit een belangrijke dag is. http://www.internationalwomensday.com/





Nog vier dagen, en Ana en Catherine verlaten ons huis. Zondagochtend in alle vroegte zullen ze vertrekken. Om 7 uur worden ze verwacht in The Hub. Helaas wordt die nacht de klok een uur verzet!!! We zijn benieuwd hoe moeilijk de meesten het zullen hebben met het afscheid. De groep is in totaal 6 maanden samen geweest. Van die drie maanden zijn ze drie maanden in Red Deer geweest. En wat het voor ons betekend? Het zal rustig worden. Geen aanloop meer van de groepsleden die eventje komen biljarten, of gewoon lekker hangen op de bank en een filmpje kijken. Maar één ding is zeker. We zullen ons niet gaan vervelen.


maandag 5 maart 2012

One more week


Maria - Hamid - Catherine - Ana
Gisteren was Hamid weer bij ons. Op zijn verzoek is deze foto gemaakt. De uitwisseling van de Canada World Youth is bijna over. Aanstaande zondag, 11 maart, gaat iedereen weer naar zijn eigen huis. Voor Catherine betekent dit dat ze na 6 maanden weer haar familie ziet. De Nica's zijn drie maanden van huis geweest. Maar voor iedereen is het een spannende week. Allemaal zijn ze toch ook wel blij dat ze weer naar huis gaan. Het zal dubbel voor ze zijn, want samen hebben ze toch hele speciale momenten meegemaakt.
Twee weken geleden schreven we over de matige hoeveelheid sneeuw. Inmiddels is dat duidelijk veranderd. Vannacht is er zo'n 15 centimeter sneeuw bijgekomen, en nog steeds is het aan het sneeuwen. De wegen zijn weer onbegaanbaar. Als je er niet uit hoeft, blijf dan thuis wordt er op de radio gezegd. Gelukkig is het niet koud.
Over de afgelopen week is verder niet zoveel spannends te melden. En deze week staat natuurlijk in teken van het afscheid nemen. Het zal rustig worden in ons huis.