zondag 19 juli 2020

July 2020

Zo heel langzaam-aan lijkt het leven weer het 'vertrouwde' gevoel te kennen. Het gevoel van toen we nog niet bij alles na moesten denken of we iets wel of niet konden doen. Toen we nog niet zo extreem onze handen gingen wassen, of angstig om ons heen stonden te kijken wanneer er iemand dichtbij zou komen. Het lijkt zo, maar in werkelijkheid weten we dat het 'vertrouwde' gevoel, het gevoel van vorig jaar, niet meer hetzelfde zal worden. Is het goed, is het fout? 

Sinds een lange tijd heeft Aydee gezegd dat ze wel weer een keertje naar Banff zou willen. En dan het liefst via de Rockies. Afgelopen vrijdag en zaterdag hebben Aydee en ik de tijd genomen om dit dan eindelijk te gaan doen. We hadden twee perfecte dagen uitgezocht. Weinig regen, weinig wind en heel veel zon. Onderweg hebben we uitgebreid de tijd genomen;  zijn op veel plaatsen gestopt; hebben beschilderde stenen achter gelaten in the bergen; hebben veel foto's gemaakt; natuurlijk heel veel gekletst; en gewoon genoten; genoten van de stilte, de vrijheid.
 
Heel veel Fleurig onkruid langs de kant van de weg
Beschilderde stenen achterlaten, hier o.a. in Nordegg
Wat een wind, wat een vrijheid.
Bow Lake bij Num-Ti-Jah Lodge
Een dubble regenboog, gezien vanuit onze hotelkamer in Banff.
We verbleven bij Irwin's Mountain Inn
Aydee en ik waren beniewd wat de uitleg van een dubbele regenboog is. Wat we hebben onthouden is dat de twee regenbogen een spiegelbeeld van elkaar zijn! Het is interessant om meer te lezen over de spirtuele uitleg. 
COVID19 heeft een behoorlijke invloed op het dagelijkse leven. Overal waar we komen is het erg rustig, Num-Ti-Jah lodge dat vorig jaar behoorlijk op een tweede Lake Louise ging lijken, is op dit moment gesloten! Je kunt er nog wel komen, maar de lodge zit dichtgespijkerd. Om naar Lake Louise te kunnen gaan hoef je niet meer bij de snelweg te parkeren en vervolgens de shuttle-bus te nemen. Je kunt er zelf naar toe rijden. En in Banff? Extreem rustig. Handsanitizer is volop aanwezig en in elke winkel is het verplicht om een mondkapje te dragen. Mensen houden bewust afstand, zijn voorzichtig. En voor het eerst is de hoofdstraat autovrij! Wel super dat ze dat uitproberen. Het maakt het wel gezelliger.
Frank op de foto met Rosie
Rosie is het hondje van de overburen en woont bij Jan and Peter. Jan is getrouwd met Peter. Ze werkt bij C.A.R.E. en is dus een collega van Frank. Peter is ernstig ziek, en ligt sinds bijna 2 weken in het ziekenhuis. Rosie uitlaten komt er niet van. Sinds mei gaat Frank twee keer per dag naar de overbuurtjes om Rosie uit te laten.  

Terwijl Aydee en ik twee dagen op reis zijn, is Frank op de golfbaan te vinden. Dit keer met Johan, en morgenochtend met buurman Karl. Volgens Frank's eigen zeggen gaat het golfen steeds makkelijker. 

Patrick is uitgenodigd om naar de bruiloft van Manu en Teresa te komen. Manu is een kameraad die tegelijkertijd met Patrick op Lindsay Thurber Highschool zat. Alles zat mee voor een mooie trouwdag: 22 graden, zon en blauwe lucht. Super voor het bruidspaar!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten