Het is 13 jaar geleden dat we in het vliegtuig zijn gestapt, en op weg zijn gegaan naar een nieuwe uitdaging. DERTIEN!!! Hoe kijken wij terug op die 13 jaar? We geven een aantal positieve facetten weer:
- We hebben geleerd om door te zetten
- Overgebleven pizza is echt geschikt om de volgende ochtend koud als ontbijt te eten
- We hebben nieuwe woorden geleerd, bijvoorbeeld: Sister-By-Choice. Hier bedoelen we natuurlijk Aydee. Niet alleen Sister-by-choice, maar ook een Auntie.
- Het besef dat we hier heel veel zonuren hebben, in de zomer en in de winter. Regenjassen hebben we hier niet versleten, en ook een paraplu staat hier in de garage te verstoffen en te verkleuren; die hebben we hier niet nodig.
- Het op elkaar aangewezen zijn maakt dat we een hecht gezin zijn; volgens Patrick "waar ik ook zal zijn op de wereld, dat hechte gevoel blijft"
- Door de verhuizing naar een plaats waar alles anders is dan we gewend waren, leer je dat alles niet altijd zo gaat wat je gewend was, waardoor je jezelf beter leert kennen
- Een tweede taal leren valt best mee. Alledrie spreken we vloeiend een tweede taal.
- Yvonne en Frank: we zijn allebei met een buitenlander getrouwd. :)
- Nooit gedacht dat zingen in een koor, en inmiddels in een kwartet, zo leuk zou kunnen zijn.
- Patrick die de ukulele is gaan bespelen
- We wonen dicht bij de bergen; met 3 uur rijden zitten we midden in de Rockies
- Files? Wat zijn dat?
- En dat er overal fijne mensen wonen.
Het is 13 jaar geleden dat we afscheid namen in Nederland, destijds werd ons dit blog aangeboden. Het is en blijft leuk om zo nu en dan een berichtje op dit blog te plaatsen, en we vinden het super leuk dat jij het blog leest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten