.............. en vervangen. Eindelijk. Na ruim 2 jaar op de wachtlijst te hebben gestaan, was het dan eindelijk zover. De heupoperatie stond gepland voor 15 maart, om 11:00uur in de ochtend, en werd gelukkig ook op die dag uitgevoerd. Ruim twee weken van tevoren moest ik al beginnen met de voorbereidingen voor die operatie; stoppen met bepaalde medicatie, gedurende drie dagen voor de operatie met een speciale spons het lichaam reinigen, en appelsap drinken vlak voor de operatie! Het klinkt allemaal raar, maar het is waar. Vrijdag ochtend liep de wekker in alle vroegte af omdat er nog een halve liter appelsap gedronken moest worden! Niet echt lekker!
Frank kon met me mee tot aan de deuren van de operatiekamer. Vervolgens zag ik hem weer toen ik op de unit was. En van wat er in de tussentijd is gebeurd kan ik je niets vertellen. Gelukkig maar.
Van te voren was er al gezegd dat je 4 uur na de heupoperatie al moest proberen om een paar stappen te lopen. Die 4 uur heb ik niet gehaald, maar nog wel de zelfde avond. En vervolgens moest ik zaterdag-ochtend weer lopen. Dit keer in aanwezigheid van een fysiotherapeut, en daarna nog met een ergotherapeut. De ergotherapeut (Christina) vroeg of ik de trap op en af kon lopen. En yep, dit lukte zonder moeite. Toen ze op mijn dossier keek voor mijn naam, werden haar ogen groot als twee schotels. Ze zei: Are you the famous Yvonne Bauer? From the Red Cross equipment program? Het is wel even vreemd hoor om dit keer aan de andere kant te staan, als patient.
Zaterdagmiddag was ik weer thuis. Tijd om te werken aan mijn herstel. De arts, Dr Henderson, en zijn team hebben duidelijke instructies gegeven over wat ik wel en wat ik niet kan doen. Advies is om gedurende 6 weken met twee krukken of een walker te blijven lopen, pijnstillers te nemen wanneer nodig, en bloedverdunners nemen tot 4 weken na de operatie, daarbij vooral rekening houden met het feit dat voorover buigen en strekken afgeraden wordt. De oefeningen blijven doen die voor de operatie aangeraden werden, en vooral veel rust nemen.
Frank is sinds de operatie voornamelijk thuis aan het werken. En als het nodig was, kwam Aydee om hem af te lossen. Inmiddels ben ik alweer ruim 2 weken thuis en vind zelf dat ik letterlijk met stappen vooruit ga.
De hechtingen (nietjes) zijn afgelopen donderdag verwijderd. Voelt wel eventjes prettiger nu die nietjes eruit zijn.
Vandaag, 1e Paasdag, heb ik eindelijk weer een keertje buitengelopen. Er ligt nog wel veel sneeuw, maar gelukkig niet meer op de oprit en stoepen. Langzaamaan merken we dat we het voorjaar ingaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten