Januari 2014, een drukke en spannende maand in Red Deer

Het heeft even geduurd maar hier is weer een bericht vanuit Red Deer. Nog steeds ligt er sneeuw. Al is de kleur enigzins veranderd. Door de hoge temperaturen van de laatste week (+5-+8) smelt de sneeuw en vermengt het water zich met het strooizand. Met andere woorden het is hier een blubberzooi ! Maar je hoort niemand klagen hoor. Integendeel. Ook opa Ryan vindt het wel fijn dat het niet zo koud is. Hij begint echt oud te worden en dan is kou slecht voor je spieren en gewrichten.
Zowel Yvonne als Frank hebben in de afgelopen weken de griep gehad. Maar allebei zijn inmiddels weer volledig herstelt. Tussen de griepperiodes door was er veel te beleven.
Eén keer in de drie jaar krijgen Non-Profit organisaties een kans om een leuk bedrag te verdienen door een paar dagen mee te helpen in een Casino. Deze maand was het de beurt voor C.A.R.E. Yvonne heeft als vrijwilligster meegeholpen tijdens een nachtploeg (van 19.00 uur tot 3.00 uur) en Frank vanuit het personeel gedurende de dagploeg. Yvonne mocht de taak van bankier op zich nemen en Frank was de cashier. Grappig om te doen.
Aan het eind van het eerste kwartaal van dit jaar wordt bekeken wat de totale opbrengst is. Die opbrengsten worden verdeeld onder de organisaties die in dat kwartaal hebben deelgenomen. Een leuke manier om geld voor je organisatie te krijgen en daar goede dingen mee te doen. Het Rode Kruis zal hetzelfde in mei gaan doen. Daarover tegen die tijd meer.
Terwijl Yvonne in het Casino zat, had Frank zijn sollicitatiegesprek met afgevaardigden van het bestuur. Zoals eerder geschreven was Frank de Ad-Interim Directeur voor C.A.R.E. En net als 32 andere kandidaten heeft Frank gesolliciteerd op de Executive Director positie. Van de kandidaten hebben 4 personen een sollicitatiegesprek gehad. Gelukkig was ook Frank één van hen. Na een lange spannende tijd van wachten kwam afgelopen donderdag het bericht dat Frank unaniem is gekozen als E.D. voor C.A.R.E. Het is moeilijk uit te drukken wat dat voor ons betekent. Maar dat we ongelooflijk blij zijn mag duidelijk zijn. Afgelopen donderdag hebben we het dunnetjes gevierd. Patrick kon er niet bij zijn want die moest direct na College doorrijden naar Ponoka omdat er gewerkt moest worden. Cilantro and Chives heeft naast het restaurant ook een catering. En in sommige gevallen mag Patrick dan op komen dagen op de dagen dat hij eigenlijk vrij is. Dus zijn we met ons drietjes naar State and Main geweest (Patrick's vorige werkgever). Morgen, zondag, gaan we met ons viertjes op stap en zullen het dan dubbel gaan vieren.

Gisterenavond waren Yvonne en Frank allebei aanwezig tijdens het Justice Film Festival. 

Een jaarlijks terugkerend evenement waarbij gedurende drie dagen allerlei films gedraaid worden. Verschillende organisaties nemen tijdens die dagen de gelegenheid om hun organisatie te promoten. Yvonne was aanwezig bij de C.A.R.E. stand en Frank bij het Rode Kruis. Verwarrend he? Overigens hebben we ook nog de kans gehad om de film The Avenue te zien over een wijk in Edmonton. Vanavond gaan we zeer zeker weer kijken nadat Frank wat extra uren op kantoor is geweest om aanvragen voor funding in te vullen voor verschillende van C.A.R.E.'s programma's.