Daarbij hebben we in totaal 400 berichten op ons weblog gezet voor iedereen die geinteresseerd is in onze belevenissen.
Hieronder de eerste twee:
"Goeiemorgen,
na een lange dag zijn we vanavond (zondag) om 7 uur bij ons hotel in Red Deer aangekomen.
We hebben een lange maar goede vlucht gehad, en ook Ryan heeft het goed overleefd.
Bij de immigratiedienst waren we snel klaar, zonder lastige vragen.
Het is hier nu -8 graden en er ligt een dun laagje sneeuw en op de stoepen een laagje ijs, dus voorzichtig wandelen.
Echt op z'n Amerikaans heb ik, terwijl Patrick en Yvonne effe gingen luieren op de hotelkamer met 88 tv-zenders, bij een steakhouse eten gehaald om op de hotelkamer op te eten.
Nu zijn we na een dag van bijna 24 uur gaar genoeg om lekker te gaan slapen.
Sturen jullie dit berichtje aan de rest van de broers en zussen en Wybaneze trainers door?
Hartelijke groeten, liefs, een knuffel van
The new Canadians."
"Hi allemaal,
Na de eerste 3 dagen (die wel 3 weken lijken) willen we graag onze eerste ervaringen delen.
We hebben met z'n drietjes een paar emotioneel stormachtige dagen doorgemaakt, iets wat we van tevoren niet hadden kunnen bedenken.
Het besef dat dit meer is dan een tijdje in een onbekende stad met alleen een paar koffers en dat we niet, zoals op vakantie, over een tijdje weer terugkomen in ons normale leventje, is hard ingeslagen.
Het tekenen van een huurcontract afgelopen dinsdag voor een huis wat we van binnen nog niet gezien hadden gaf een onbestemd gevoel. Dit werd erger nadat het huis erg tegenviel - somber, rommelig, slecht onderhouden. Moeten we hier gelukkig worden? Moeten we hier gaan wonen, werken, leren en nieuwe vrienden maken?
Dit samen met het nodige slaaptekort door het tijdsverschil en liggen piekeren over de onbekende toekomst zonder hierover met een ervaringsdeskundige te kunnen praten is een recept voor heftige emoties.
Wie had verwacht dat zelfs Frank overspoeld zou worden door heimwee en gevoelens van twijfel? Heimwee naar alle vrienden en familieleden en naar het vertrouwde in ons Wijchen.
Daar tegenover een prachtig bezoek aan het Sylvan Lake ten westen van Red Deer dat helemaal dichtgevroren is en waar mensen met auto's overheen rijden.
En vanochtend het aanmelden van Patrick op school waar we heel hartelijk ontvangen werden door een decaan die precies leek te begrijpen wat wij doormaakten.
En nadat hij heel relaxed een lesrooster in elkaar gezet had voor de komende periode met veel aandacht voor plezier en vooral niet teveel prestatiedruk kwamen we op Patrick's wens om te basketballen.
Meteen werd de telefoon gegrepen en aan de basketballcoach doorgegeven dat er een "new talent" wilde komen trainen.
En nu heeft Patrick (bijnaam Paddie) al z'n eerste training erop zitten en mag hij morgen al in de competitie meespelen! Hij werd zo fijn ontvangen door z'n trainingsmaatjes. Wat is teamsporten toch een prachtig iets!
Intussen hebben we vanmiddag samen met de makelaar een ander huis gevonden waar we wel meteen het juiste gevoel bij hadden. Met 5 slaapkamers veel te groot, maar wel mooi en compleet.
We hebben nu in ieder geval een plan voor de komende dagen om wat meubels bij elkaar te zoeken en vanuit een motelletje naar een nieuw thuis te verhuizen.
En als Patrick vanaf maandag naar school kan, gaan Yvonne en Frank samen op pad om meer van het sociale Red Deer te ontdekken. Want het snel vinden van leuke mensen (of honden voor Ryan) voor regelmatig contact is o zo belangrijk.
En nu is het de hoogste tijd om eens een eerste nacht goed door te slapen.
Voor foto's op de site moeten jullie nog even geduld hebben tot we een eigen computertje hebben met een kabel naar onze camera.
Dus blijf ons volgen.
Een warme groet,
Frank, Yvonne, Patrick, Ryan"
Vandaag is Patrick voor twee basketball competitiewedstrijden met de RDC Kings naar Caronport in Saskatchewan vertrokken (720 kilometer), is Yvonne voor de vierde dag op bezoek bij het Red Cross kantoor in Grande Prairie (600 kilometer) en heeft Frank voor zichzelf een T-bone steak gegrild op de BBQ bij -16 en volle maan. Het lijkt erop dat we iets meer Canadees geworden zijn in die acht jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten