Het is begin maart. Bijna een maand geleden schreven we over een Sun Dog. Misschien heb ik de uitleg ervan niet begrepen! Schreven we toen dat het erg koud was, nu kunnen we schrijven dat we het gras alweer kunnen zien. Okay, er ligt nog steeds een flinke lading sneeuw, inmiddels veranderd in zacht ijs. Buiten schijnt de zon, en de temperatuur komt af en toe al tot 10 graden!
In de krant lezen we: "Red Deer experiences driest winter in 99 years. It has been a bit of a mild and overly dry winter this year." En dat is waar. Telkens denken we dat de enorme lading sneeuw nog moet komen, maar tot op heden (knock on wood) is het minimaal wat er is gevallen.
Het mooie weer geeft een lentegevoel.
Binnen laten de eerste ontkiemde zaden hun statige stam en bladeren zien. Patrick en Frank hebben de volgende zaden gepoot: uien, tomaten, tabacco en plantjes waarvan ik de naam vergeten ben:
Tobacco? Yep. Dit is een geschenk dat Frank heeft gekregen van een Indigenous Person. Een eer om dit te ontvangen. Meer informatie kun je lezen als je klikt op de volgende link:
tobacco-offering protocolDe indoor broeikas neemt een flinke ruimte in beslag voor het raam waar de meeste zon komt, en de plantjes groeien zichtbaar.
Ik heb vandaag een vrije dag genomen. Bij het Rode Kruis kunnen we geen vakantiedagen overdragen naar het volgende jaar (ons jaar gaat van 1 april tot 31 maart). Dus heb ik hier en daar een dag vrij gepland. Mijn werkschema is daardoor wel heel erg ontregeld. Officieel hoor ik te werken van dinsdag tot en met zaterdag. Voorlopig is dit tot eind Maart. Als de managers het iets vinden willen ze dit in de Provincie gaan invoeren. Ik wacht het wel af. Op dit moment zijn de dagen druk gevuld met het uitlenen en ontvangen van equipment. Afgelopen week waren er geen vrijwilligers die me konden helpen.
Patrick is vandaag voor een orientatie dag naar Lindsay Thurber High School. Binnenkort gaat hij beginnen aan zijn praktijk gedeelte voor de opleiding. Hij zal als sportleraar en leraar Spaans gaan werken voor de komende 5 weken. 12 jaar geleden liep Patrick als leerling deze school in. Nu, 12 jaar later met een enorme dosis (opleidings)ervaring loopt hij dezelfde school binnen als docent, hartelijk verwelkomd door dezelfde mensen die destijds zijn leraren en councilors waren.
Frank is ouderwets full-time druk met z'n werk, de meeste dagen vanaf huis en af en toe op kantoor. Vergaderingen en individuele gesprekken met colleaga's zijn via Zoom op het computerscherm. Nadeel is dat je niet makkelijk effe naar een collega loopt om iets te overleggen, maar alles moet plannen. Daarmee zijn de werkdagen intensiever en vermoeiender. Voordeel van het Zoomen is dat het voor provinciale en zelfs nationale vergaderingen en conferenties niet meer nodig is om een paar dagen op pad te gaan.
En dus voor de meeste dagen is woon-werk verkeer niet meer dan 15 seconden en het kan gebeuren dat je pas aan het eind van de dag bewust bent van het weer buiten. Een van zijn COVID routines is sinds kort om 's ochtends naar het werk te lopen door een blokje om te gaan en door dezelfde voordeur weer naar binnen te gaan.
Daarbij heeft Frank het ritme gevonden om bijna iedere dag 's avonds de hond van de overbuurvrouw Jan uit te laten.
Nu is het 8 uur en tijd om weer met een kop thee op de bank te gaan zitten en een film op Netflix te kijken (thanks Jesse!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten