Maandag, 1 juni, nog een keertje meekijken met Donna bij Canadian Red Cross (het rode kruis dus). Vrijdag, 6 juni, heb ik voor het eerst alleen een paar uurtjes voor Canadian Red Cross gewerkt. Best leuk om te doen, en ook wel spannend. Is mijn engels goed genoeg? Mijn plekje was achter de balie en mijn werkzaamheden waren de telefoon aannemen, klanten ontvangen en te woord staan, en een aantal administratieve werkzaamheden doen zoals op elke administratie voorkomt. Een erg leuke ervaring. En met mijn engels, och, dat ging ook goed. Dinsdagavond waren we door Rita uitgenodigd om mee te doen bij een barbeque. Bij deze barbeque waren meerdere ouders aanwezig van leerlingen uit grade 12. Wat we vooraf niet wisten, was dat dit een evaluatie-bijeenkomst was van ouders die wat activiteiten georganiseerd hadden voor de eindejaars. De bedoeling was dat er meerdere ouders van grade 11 waren en dat die dan voor het volgend schooljaar de activiteiten gaan regelen. Yep, ze hebben ons dus al gevonden! Nou ja, we zijn niets verplicht, maar Rita vond het leuk om ons te introduceren daar.Gisteren, zaterdag, ben ik naar een ArtShow geweest in Rimbey. Voor de begrippen hier ligt Rimbey dicht bij Red Deer: het is maar 45 minuten rijden! Margreet, die ik ken van de ArtClass in Red Deer, was de grote organisator van het evenement in Rimbey. Dus, rond de middag ben ik maar eens in de auto gestapt en richting Rimbey gereden. Via een erg mooie route kwam ik ruim een uur later aan in dit kleine plaatsje. Het is een beetje te vergelijken met Balgoy of Teuge. Met een grote uitzondering dat in Rimbey wel een paar winkeltjes zijn. Op goed geluk ben ik de hoofdstraat in gereden en vond al snel het gebouw waar de ArtShow werd gehouden. Door Margreet werd ik aan veel bezoekers (allemaal wonend in Rimbey) voorgesteld. En drie van die mensen kwamen uit Nederland. Een van hen woont al 64 jaar in Rimbey, maar sprak nog enorm goed Nederlands. De schilderijen die ik te zien kreeg, waren van een erg hoog niveau. Echt heel mooi en heel gevarieerd; waterverf, acryl, potlood en pentekeningen. In de herfst zal ik een paar workshops daar gaan volgen, om ook andere technieken uit te proberen. O.a. Watercolor on a clayboard. Na het bekijken van de vele schilderijen wilde ik weer richting Red deer gaan, maar Margreet had een ander idee. Even een bakkie thee bij haar thuis. Dus, zo gezegd, zo gedaan. Terwijl Margreet met een noodgang over de voor haar bekende weggetjes reed, probeerde ik haar zo goed mogelijk te volgen. En uiteindelijk, na een kwartier racen over verharde en onverharde wegen, kwamen we aan het eind van een onverharde weg bij het huis van Margreet. Zie de diaserie om een beetje een indruk te krijgen van het huis en de omgeving. Samen met haar man hebben ze op 5 minuten lopen van het huis, een theehuisje gebouwd. Geweldig, wat een rustige omgeving daar. Het was echt genieten.
En toen was het zondag. Zoals al eerder geschreven gaat alles op zondag hier gewoon door. De winkels zijn open en veel bedrijven werken gewoon door. En ook de kappers werken op zondag. Ik ben voor de derde keer in die vier maanden dat we nu hier wonen naar de kapper gegaan. Dit keer naar dezelfde kapper als een aantal weken geleden. Mijn haren waren echt te lang. Om niet weer met een verknipt kapsel thuis te komen heb ik eerst een afspraak gemaakt om door te spreken wat ik wilde. De kapster, Corinne, begreep wat ik wou en bij haar had ik vandaag de afspraak voor het knippen. Zij wilde de uitdaging wel aan gaan om een Canadian Punky Look te creeeren. Echt, ik ben eindelijk tevreden met mijn korte koppie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten