Twee jaar Canada

Afgelopen week was het precies twee jaar geleden dat we met alleen een paar koffers op het vliegveld van Calgary aankwamen.
Twee jaar waarin we veel beleefd hebben, en ons leven heel anders is geworden. Met de nodige ups en downs hebben we intensief ervaren hoe het is om in een heel ander deel van de wereld opnieuw te beginnen, zonder vrienden en familie om ons heen.
Veel van onze belevenissen hebben we via ons weblog gedeeld. We merken aan de reacties dat er veel mensen zijn die regelmatig even kijken hoe het met de Bauers in Canada gaat, en dat is een fijn gevoel.

We hebben veel van Central Alberta en de Rockies gezien, samen en ook ieder voor zich. Patrick heeft een kanotocht in de Rockies gemaakt met school, Yvonne is verschillende keren op stille zaterdagochtenden naar de Art club in Rimbey gereden, en Frank heeft als heftruckverkoper al de nodige kilometers gemaakt in dit immens grote land.

Een land met een andere cultuur en andere gewoontes. Soms wel erg losjes in het nakomen van tijdafspraken is bij voorbeeld een van de dingen waar we echt aan moesten wennen, en soms nog wel vervelend vinden. Maar aan de andere kant veel hartelijkheid en enthousiasme, waarbij alle tijd genomen wordt, en desnoods de volgende afspraak wel even kan wachten.
Er zijn net als in Nederland veel regels en bij bijna alles moeten de nodige formulieren ingevuld worden, maar tegelijkertijd kan er tussen de bedrijven door en op het laatste moment een hoop geregeld worden.

Inmiddels kennen we de nodige mensen, waarvan er al een paar goede vrienden zijn geworden. We hebben nu alledrie een baan waar we voldoening uit halen, en daarnaast genoeg vrije tijd om ook eens lekker niks te mogen doen.
We koesteren dit goede gevoel, en hebben dat op 1 februari met z'n drietjes in stijl gevierd met een etentje bij The Rock, waar ze de lekkerste pizza's van Red Deer hebben.

$
Nog even en het is weer zomer