(Yvonne) Het was lastig om de draai weer te vinden hier in Red Deer. Vooral het tijdsverschil heeft voor veel overlast gezorgd. Maar nu gaat het weer. Frank is begonnen in zijn nieuwe baan. Het lijkt erop dat hij eindelijk een wat menselijkere werkgever heeft gevonden. In elk geval ontmoet hij nu meer medewerkers, heeft een leuk vooruitzicht wat betreft het geven van trainingen en heeft inmiddels de eerste zaakjes verkocht. Maar, this is Canada, dus je weet het maar nooit.
Patrick heeft vrijdag en zaterdag een basketballtoernooi in de buurt van Edmonton gespeeld. Vrijdagochtend om 9 uur vertrok de bus met zowel het jongens als meisjesteam van school en zaterdagavond om 9 uur was iedereen weer bij school terug. Helaas niet me de eerste prijs, maar dat mag de pret niet drukken. Vervelend voor Patrick is dat zijn heupblessure van bijna anderhalf jaar geleden nog steeds roet in het eten gooit. Hopenlijk komt hij ooit van deze lastige blessure af. Vandaag maar weer naar de fysiotherapeut.
En ook ik mocht vorige week weer naar mijn werk. Verder ontbrak het me de hele week aan energie om meer te doen. Curves, Rode Kruis en Art Gallery heb ik maar even overgeslagen. Maar vanochtend moest ik er toch aan geloven en ben ik weer naar Curves geweest. Och, het is ook wel weer prettig om te sporten.
Wel grappig om te zien dat het in Nederland op dit moment kouder is dan in Red Deer. Het is hier momenteel 7 graden en in Nederland 0 graden. Het lijkt hier wel zomer. De sneeuw is flink aan het smelten. Zoals de voorspellingen nu zijn, en die worden dagelijks bijgesteld omdat ze eigenlijk nooit kloppen, is het vrijdag ook in de plus. Vrijdag is het de dag dat de Olympische fakkel door Red Deer komt. Het zal een hele happening worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten