Eerste week na onze vakantie

Niet te geloven. Vorige week zaten we in het vliegtuig terug naar Alberta en nu hebben we bijna de eerste werkweek gehad. De week is vreemd verlopen. Allereerst is het weer eventjes wennen aan het tijdsverschil. De eerste paar dagen zijn we erg vroeg wakker, en is het de kunst om zo lang mogelijk wakker te blijven om niet al om 6 uur naar bed te gaan. En dan op maandag weer terug naar het werk. Voor degenen die mij tijdens de vakantie hebben zien lopen, kunnen een beetje een voorstelling maken hoe het is als ik dingen moet optillen en verplaatsen. Ik bedoel hierbij het optillen van medische hulpmiddelen terwijl ik zelf met een kruk moet lopen om in balance te blijven. In de afgelopen jaren ben ik er steeds creatiever in geworden hoor, maar ik besefte deze week dat ik zo niet door kan blijven gaan. 
Gedurende de pandemic moesten medewerkers van het Rode Kruis vanaf huis gaan werken. Met uitzondering van de medewerker in de Health Equipment Loan Program. Voor ruim drie jaar heb ik in mijn uppie voor dit programma in Red Deer gewerkt. 
Vanwege mijn heupproblemen ga ik elke drie maanden naar een specialist voor een cortisone injectie. En sta ik (sinds November 2021) op de wachtlijst voor een heupoperatie. Afgelopen dinsdag had ik weer een afspraak voor een injectie. Het klinkt misschien vreemd, maar ik keek er echt naar uit. Al het lopen in onze vakantie heeft ervoor gezorgd dat de pijn in de heup (en bovenbeen) bijna ondraaglijk was geworden. Na de injectie ben ik nu weer in staat om redelijk normaal te lopen. En bij gewone belasting zal ik weer een aantal weken zo vooruit kunnen. Een van de dingen die je niet mag doen na een injectie is tillen. Laat ik dat nou op het werk altijd moeten doen! 
Het heeft lang geduurd voordat ik de beslissing durfde te nemen, maar gisteren heb ik toch maar eindelijk besloten om een doktersverklaring te vragen en in te dienen bij mijn leidinggevende. Resultaat is dat ik vandaag thuis ben in afwachting van verdere stappen. Met uitzondering van het tillen kan ik verder alle werkzaamheden doen die er gedaan moeten worden in het kantoor. Ik verwacht dat er de komende tijd veel gesprekken plaats zullen gaan vinden, rondom mijn werksituatie, maar ook met de kliniek waar ik op de wachtlijst sta voor de operatie. 
Ik laat het nu allemaal maar over mij heen komen, wetende dat ik niet veel keus meer heb om op dezelfde 'voet' door te gaan.