Geduld is een schone zaak!

Afgelopen maandag werd me in het ziekenhuis verteld dat de uitslag van de Rontgenfoto binnen twee dagen bij de huisarts zou zijn. Omdat ik donderdag nog niets had gehoord heb ik zelf de assistente van de huisarts maar gebeld. Zei vertelde dat er alleen gebeld werd als er iets aan de hand was. Omdat ik geen goed gevoel bij dit antwoord had, ben ik vrijdag toch maar weer naar de walk-in-clinic gegaan. En zoals we inmiddels weten, betekent dit een ochtendje op visite bij de huisarts. Bij binnenkomst bleek de minimale wachttijd 1 uur te zijn. Okay, voldoende tijd om tussendoor wat boodschappen voor de avond te doen, een kop koffie bij Tim Hortons te halen en vervolgens tijd om in mijn boek te gaan lezen. Na ruim anderhalf uur was ik aan de beurt. En zoals ik al vermoedde: de uitslag van het rontgenonderzoek was niet binnen! De dokter moest er zelf achteraan bellen. En tja, van de uitslag ben ik niet vrolijk geworden. Op de foto was te zien dat er een oude breuk zat. Na het zetten van de pink heeft die breuk er waarschijnlijk ook al gezeten, maar dat was toen nog niet zichtbaar op de rontgenfoto. De dokter had het ook over artritis. Nou, daar ben je dan lekker klaar mee. Niets aan de hand! Nou dus wel.

De huisarts heeft een verwijzing geschreven naar dokter Wong, een specialist die in Edmonton zijn praktijk heeft. Helemaal fijn dus. Weer afwachten en hopen dat er voor Kerstmis meer schot in de zaak komt. Ondertussen blijft het hier maar sneeuwen. De vuurplaats die we afgelopen zomer van pa en ma hebben gekregen is behoorlijk ondergesneeuwd.

Zichtbaar ondergesneewd

En ook ons terras ziet er gezellig wit uit. Het vogelhuisje wordt op dit moment regelmatig bezocht. Ryan hoopt telkens dat de vogels af en toe iets laten vallen. Maar ook voor Ryan is het eigenlijk te koud buiten. Een kleine wandeling, zonder laarsjes, is eigenlijk niet meer te doen. Maar met zijn laarsjes aan tippelt hij er vrolijk op los. Als het de komende week -30 wordt (zoals ze hebben voorspeld) zal hij misschien wel een keer een winterjas aan moeten. Maar zover is het nog niet.

Ryan hoopt nog wat vogelvoer te scoren!

Gisteren ben ik met Aydee een dagje op stap geweest. Ze had me gevraagd of ik zin had om mee te gaan naar de Art Show in Red Deer. Nou, daar ben ik natuurlijk altijd voor te porren. Toen ik haar ophaalde zei ze: Oh ja, het is geen art show maar een antiek show. Nou, ook leuk zei ik. Maar natuurlijk wel totaal anders. Maar art show of niet, ik heb er wel een boekje gescoord die ideeen heeft om van plastic zakken en kranten iets leuks te maken.

Frank zit op dit moment in de bubbel. Nee, niet in het bubbelbad, maar in de tennisbubbel. Voor het tweede seizoen is de bubbel open. Het lijkt erop dat Frank zijn draai daar aardig heeft gevonden.