"It's slippery out side"!

Het is zover! Sinds gisterenavond sneeuwt het in Red Deer. Na een korte regenval is het behoorlijk gaan vriezen. En op die bevroren laag ligt nu een dik wit pak sneeuw. Het ziet er allemaal wel weer erg mooi uit. Het nadeel is natuurlijk dat het weer erg glad is op de wegen.
Frank heeft vanochtend de winterbanden besteld. Deze week nog worden de banden op de Chevrolet gelegd. De 'zomer' banden kunnen we onder ons terras opbergen. Die hebben we voorlopig niet meer nodig.
De banden van de Ford zijn zogenaamde All Weather banden! Ahum. Vanochtend reed ik rustig weg bij school. Al in de eerste bocht naar rechts kwam ik volledig in een slip en totaal aan de verkeerde kant van de weg terecht. Iek. Gelukkig niets geraakt, maar de schrik zit er behoorlijk in. Al glibberend ben ik naar huis gereden, in een tempo dat niet boven de 30 km per uur uit kwam. Thuis moest er nog de nodige sneeuw weggeschoven worden. Wat een geluk voor mij dat op hetzelfde moment buurman Carl sneeuw ging schuiven. En laat die nu een sneeuwschuifmachine hebben aangeschaft. Geweldig ding. Net een rollator. Binnen een paar minuten had hij het hele voetpad aan onze kant van de straat schoongeveegd. Kijk, zo'n buurman hou ik van. Vanmiddag waag ik me niet meer in de auto, ik loop wel naar school! Onderweg even een kop koffie scoren bij Vero (pa en ma weten inmiddels dat die koffie echt de lekkerste koffie van heel Red Deer heeft).
Gisteren ben ik overigens maar weer eens naar de Walk-In-Clinic geweest. Vorige week had ik al een poging ondernomen, maar na ruim anderhalf uur wachten was ik nog steeds niet aan de beurt en moest ik zonder een arts gesproken te hebben weer weg omdat ik moest werken. Lekker balen, want mijn pink is nog steeds pijnlijk,dik en moeilijk te buigen. Maar goed, gisteren is het dan wel gelukt. Weer ruim anderhalf uur moeten wachten voordat ik aan de beurt was, maar toen had ik wel een verwijzing voor een nieuwe X-ray (rontgenfoto). De dokter zou verder zelf voor een verwijzing zorgen naar de hand surgery salon (geen idee wat het allemaal is, maar daar kom ik binnenkort wel achter). In het ziekenhuis moest ik wederom een behoorlijke tijd wachten, maar uiteindelijk is de X-ray gemaakt en kan ik nu alleen maar wachten op een berichtje van de huisarts. Maar hopen dat ik voor de Kerst weet waar ik aan toe ben!