Schiphol Airport

Het is voor ons net kwart voor acht in de ochtend als we wakker gebeld worden. Patrick!
Patrick staat op Schiphol, samen met Jesse, Cor en Hanneke (Jesse's ouders). Ze proberen zich een weg te banen door de massa mensen; passagiers, uitzwaaiers, ontvangers, personeel en beveiliging. Het blijkt een enorme puinhoop te zijn.
Het lukt niet om voor zowel Jesse als Patrick het beruchte ESTA formulier te bemachtigen. Het lukt wel voor Jesse, maar helaas niet voor Patrick. Over en weer bellen we met elkaar, en helaas................ Door alle toestanden mist Patrick het vliegtuig en zit Jesse in het vliegtuig te wachten waar Patrick blijft. Niet leuk.
En dan te bedenken dat ze al uren hebben staan wachten in rijen om bij de incheckbalie te komen. Dan moet je wel over een hele dosis stalen zenuwen beschikken wil je daar nuchter in blijven. Vanuit Red Deer hebben we een nieuwe vlucht geboekt. In eerste instantie zou Patrick dan vandaag nog kunnen vertrekken en via Vancouver naar Calgary kunnen vliegen. Alleen........ dan zou Patrick in de lange wachtrij moeten aansluiten om terplekke 1400 euro te betalen. En om nou nog vier uur te moeten wachten en niet zeker wetende dat je daadwerkelijk via de creditcard van je vader de reis kunt betalen, nee, dat gaat echt te ver. Hij wordt nu opgehaald door opa en oma Bauer en gaat met ze mee naar Twello.
We hebben nu een terugreis geboekt voor aanstaande dinsdag, vertrek 14.45 uur met de KL0677 rechtstreeks van Amsterdam naar Calgary. Dus................ voel je je geroepen om hem uit te komen zwaaien? Neem dan effe contact op met Patrick (0014033072520) en hij kan je precies vertellen hoelaat hij in Amsterdam zal zijn ( in elk geval 2 uur van te voren).
Wij rijden vanmiddag naar Calgary en zullen Jesse warm welkom heten. Maandag rijden we weer naar Calgary omdat Yvonne de afspraak met de specialist heeft, en laten we hopen dat we dinsdag naar Calgary mogen rijden om Patrick op te halen.