Schilderles

Afgelopen donderdag was het dan zover. Voor het eerst naar de schilderles. De lessen worden gegeven bij de Art Gallery. Deze gallery ligt voor ons gezien aan de andere kant van de stad. Op dit moment is het nog het handigste om met de auto te gaan. Doordat er zoveel sneeuw ligt zijn alleen de wegen goed begaanbaar. Wandelpaden en fietspaden kun je niet echt goed betreden. De les zou om 10 uur beginnen, dus een kwartier voor die tijd rijd ik thuis weg. De meeste dagen schijnt de zon 's morgens al vroeg, maar donderdag was het anders. Er was een complete sneeuwstorm die het rijden erg lastig maakte. Er lag veel sneeuw op de weg, het waaide flink en ik moest dus opletten om de weg te vinden. En ja hoor, ik reed dus verkeerd. Moest ik natuurlijk draaien. Op de plek waar ik wilde draaien lag zoveel sneeuw dat de banden geen grip meer hadden, ik kon niet meer vooruit! Ik zag in de spiegels dat er achter mij wel een redelijke platgereden parcours was, dus dan maar een stuk achteruit rijden! Nou, ik kan je vertellen dat het allemaal erg spannend was. Uiteindelijk is het me gelukt om de auto weer op de 'normale' weg te krijgen. Met af en toe wat slippen en slingeren kwam ik een kwartier te laat. Bij de les waren nog drie cursisten; Terri (een vrouw uit Red Deer), Josina (een vrouw uit Ponoka, en oorspronkelijk afkomstig uit Nederland) en Bryan (jongen uit Red Deer en voor de eerste keer op deze les). Docent is Suzan. Ik had wat verf, penselen en een schildersdoek gekocht maar wist echt niet wat ik zou gaan doen. Na eerst wat verteld te hebben over wat ik zoal geschilderd en getekend heb, gaf ze wat ideeen. Inmiddels ben ik begonnen met het naschilderen van een schilderij van Henri Rousseau. Suzan vertelde dat zij tijdens de academiejaren elk jaar twee schilderwerken moest naschilderen. Nou, ik heb dat nog nooit gedaan. Het is wel vreemd om zo te schilderen, maar eigenlijk best grappig.

Josina zal de komende weken niet bij de lessen komen, zij gaat vier weken naar Nederland. Terri daarentegen vroeg of ik het leuk vond om samen koffie te drinken. Ze wil me wel ophalen als ik zelf geen vervoer heb. Ze weet zichzelf nog te herinneren dat ze in Red Deer kwam, ook zonder kennissen, vrienden of familie. Het is fijn als er mensen zijn die je iets vertellen en laten zien van de omgeving. Dus, wie weet zit ik binnenkort met Terri aan de koffie.